کولبری و کرد با هم در آمیخته اند! / کولبر 30 ساله:اقتصاد ما صفر است/ هرچه می دویم، نمی رسیم + فیلم

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، شهرهای مرزی غرب ایران که همواره نماد استقامت و ایستادگی هستند و امنیت مرزهای غربی کشور را تأمین می کنند، هم
اکنون شاهد به وجود آمدن شغل کاذب کولبری در میان مردمانش هستند.تا مادامی که در مناطق و شهرهای مرزی بیکاری، فقر، مهاجرت، عدم امکانات و نبود زیرساخت های لازم برای زیست اولیه حاکم باشد،تحقق توسعه پایدار امکانپذیر نیست.

ایران با  هشت هزار کیلومتر خط مرزی از کشورهای داری ا مرز طولانی در جهان محسوب می شود که با یازده کشور مرز مشترک دارد. یعنی حدود 50  درصد و حدود  49 درصد جمعیت ایران در مرز ساکن هستند همین دو آمار اهمیت توسعه کشور در مناطق مرزی را تاکید می کند.

یکی از مشکلات اصلی مردمان ساکن مرزهای ایران نبود کار و امکانات زندگی است. نبود کار ساکنان مناطق مرزی را به سوخت بری و کولبری از روی ناچاری سوق می دهد.

مردمان ساکن مناطق کردنشین که از روی ناچاری به سمت کولبری برای تامین معاش کشیده می شوند می گویند : بیکاری طولانی مدت ما را به سمت کولبری کشانده است. درآمد پایین و ریسک بالایی در کولبری است، عدم همخوانی مخارج زندگی با درآمد، تورم بالایی،نبود کارخانه های صنعتی در منطقه باعث شده که کولبری را انتخاب کنیم. دولتمردان آنچنان باید و شاید به اقتصاد مناطق مرزی توجه نمی کنند.

خیلی ها می گویند که اگر  کار بود. اگر کارگاه و تولیدی و کارخانه بود  هیچ وقت کولبری را انتخاب نمی کردند. معتقد هستند دولتمردان آنها  را فراموش کرده اند و کولبری و کّرد با هم در آمیخته اند. می گویند ما هم  ایرانی هستیم و حق و حقوقی از زندگی در این کشور داریم. می گویند ما برای حفظ اراضی این مملکت خون داده ایم حال باید جوانان شهرمان کولبری کنند. این حق ما نیست.

اقتصاد سیاه مناطق کردنشین

کولبر ی اقتصاد جدیدی را به عنوان اقتصاد سیاه رقم در مناطق کردنشین کشور رقم زده است. کولبری تولید ناخالص ملی را افزایش نمی دهد بلکه تنها ضربه به تولید ملی می زند. در تمام این سالها کولبران  از بقا گفتند  و دولت ها از قاچاق و جرم بودن این کار گفته اند. هنوز قوت ساماندهی و بهبود شرایط زیست در مناطق زیست کولبران نرسیده است؟

خرداد ماه امسال  نماینده مردم سردشت و پیرانشهر با اشاره به اینکه هنوز کوله بران کشته و زخمی می‌شوند، گفت: "در سال گذشته بیش از ۱۷۰ نفر کشته و زخمی در میان کوله بران داشتیم حتی امسال هم تعدادی کشته و زخمی شدند."

طبق آمار موجود، پیرانشهر، اورامان، سقز، بانه و میروان در استان کردستان، ماکو و اشنویه در آذربایجان غربی، نوسود و پاوه در استان کرمانشاه و ایلام بیشترین تعداد کولبران را به خود اختصاص داده اند.

متاسفانه، هرچه می دویم، نمی رسیم

«اینجا  فقر کارخانه است. فقر کار است . مردم با رنج و بدبختی زندگی می کنند».

این جمله را عبدالرحمان 29 ساله می گوید که از ده سالگی مشغول به کار بوده و 50 روز پیش، پدرش در حالی که بعد از 60 سال کولبری مشغول طی کردن مسیر ی در کوه بود در حالیکه بار بر دوش داشت سقوط کرد و به شدت مصدوم شد.

"من برای اینکه دانشگاه قبول شوم، دائم مشغول کار بودم .برق زاهدان قبول شدم. درس که تمام شد برگشتم شهر خودمان اما کار نبود. دوباره برگشتم به کولبری،  پاهایم آسیب دید. دیگر حتی نتوانستم کولبری کنم . ماه ها بیکار بودم تا به هزار زحمت در یک کارخانه استیک سازی با ماهی 5 میلیون تومان مشغول به کار شدم این رقم جدا از خورد خوراک فقط ماهی یک میلیون و هشتصد از آن برای کرایه راه هزینه می شود."

این جملات را عبدالرحمان کولبر تحصیل کرده می گوید و ادامه می دهد: "برادرم دیگر نمی خواهد درس بخواند و می گوید تو این همه درس خواندی آخرش چه شد؟ حق هم دارد."

رحمان تاکید می کند: اوایل سال از دختری خوشم آمد، برای خواستگاری رفتیم.  از خواستگاری تا نامزدی بیش از 5 ماه طول کشید چون پول نداشتم تا یک حلقه خریداری کنم. کمااینکه از مهر ماه نیز قرار است عقد کنیم که متاسفانه هرکاری می کنم پول جور نمی شود."

رحمان 30 ساله ادامه می دهد: تا حرف می زنیم، می گویند که ما کردها می خواهیم انقلاب کنیم در صورتی که به هیچ عنوان اینگونه نیست. ما فقط کار و اقتصاد به سامان می خواهیم. ما ایران را دوست داریم و می خواهیم همین جا زندگی کنیم ولی مسئله این است که این شرایط امان ما را بریده است.

رحمان در پایان خاطرنشان کرد: متاسفانه، هرچه می دویم، نمی رسیم. گویی تقدیر ما را با نرسیدن نوشته اند.

در مجلس چه خبر؟

روزگذشته لایحه ساماندهی و نظارت بر تجارت مرزی (کولبری و ملوانی) که به پیشنهاد وزارت کار و ستاد مبارزه با قاچاق کالا در دولت تصویب شده بود، سرانجام با قید دوفوریت به تصویب نمایندگان مجلس رسید.

هرچند برخی نمایندگان معتقد بودند که در لایحه علیرغم حذف فعالیت کولبری جایگزینی برای آن درنظر گرفته نشده و با قوانین بالا دستی از جمله قوانین صادرات و واردات تناقض دارد اما در مقابل برخی دیگر بر این باور بودند که با توجه به آنکه مرزنشینان مشکل معیشتی و اشتغال دارند و بیشتر جوانان این بخش از کشور به دنبال کار هستند، اگر دو فوریت آن تصویب شود به رونق مناطق مرزی و اشتغال این مناطق منجر خواهد شد.