بررسی نرخ تورم آسیب های اجتماعی با آماس اقتصادی 50 درصدی/ نیازهای خانوار دیگر جایی برای کم شدن ندارد

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، تورم ؛ واژه ای که چند سالی می شود ایرانیان دائما با آن سر و کار دارند. جملگی معتقدند که تورم مربوط به اقتصاد و مسائل اقتصادی می شود؛ ولی چقدر به تورم آسیب های اجتماعی توجه شده است؟ اصلا این افزایش افسارگسیخته آسیب های اجتماعی چقدر مولود تورم اقتصادی است؟ در دوره دولت جدید، چه میزان تورم آسیب های اجتماعی در کشور بالا رفته است؟ 

در این راستا، اردشیر گراوند ، پژوهشگر آمار و مسائل اجتماعی و جامعه شناس در گفت و گو با رکنا با اشاره به اینکه  تورم ، زندگی را غیر قابل پیش بینی می کند، گفت: این بدان معناست که وقتی فردی درآمدی دارد و این درآمد همگام با تورم افزایش پیدا نمی کند، قائدتا خانوار و به خصوص سرپرست خانوار دچار اضطراب می شوند چراکه اعضای خانوار، از دسترسی به مایحتاجشان محروم شده اند.

وی افزود: به طور طبیعی تورم، مستقیما روی هزینه-درآمد خانوار اثر می گذارد و وقتی شرایط به گونه ای پیش می رود که هزینه از درآمد پیشی می گیرد، اعضای خانوار دو راه پیش روی خودشان می بینند. نخست کاهش توقعات و محروم کردن خودشان از نیازهای پایه و دوم، رفتن به دنبال اشتغال و درآمدزایی است.

توقعات و انتظارات خانوار دیگر جایی برای کم شدن ندارد

گراوند تاکید کرد: توقعات و انتظارات خانوار تا یک جایی قابلیت کاسته شدن دارند؛ یعنی مسکن تا یک جایی می تواند کوچک و دور باشد، غذا، تا جایی می تواند کم و بی کیفیت شود، دارو ، تا یک جایی می تواند تهیه نشود ولی از یک جایی به بعد، امکان کاستن از این نیازها وجود ندارد.

این جامعه شناس گفت: بنابراین باید یک راه وجود داشته باشد که همه اعضای خانواده برای دستیابی به نیازهای پایه‌شان موفق شوند و در چنین شرایطی، اعضای خانواده یا با کار کودک، خلأهای مالی را پر می کنند و یا به دنبال اموری که جزء شغل ها به حساب نمی آیند مثل سرقت ، فروش مواد مخدر و مسائل اخلاقی جنسی این کار را می کنند. 

اردشیر گراوند / کرونا شریک انسان ها تا آخر عمر

تورم یک اسم اقتصادی دارد ولی ماهیتش کاملا اجتماعی و فرهنگی است

وی افزود: تورم 5 درصدی قابل تحمل است؛ ولی تورم 50 درصدی قابل پیش بینی نیست. اساسا در چنین شرایطی، دو آسیب متوجه خانواده ها می شود، نخست اینکه محرومیت از نیازهای اولیه مسکن، خوراک و تغذیه و دوم محرومیت جدی از امور فرهنگی-اجتماعی مثل آموزش و فرهنگ. عدم توجه به آموزش و فرهنگ، روح جامعه را عقب می اندازد و از تعالی محروم می کند. وقتی این اتفاقات می افتد آسیب های اجتماعی از جمله افسردگی ، خودکشی و... خودش را نشان می دهد؛ لذا تورم یک اسم اقتصادی دارد ولی ماهیتش کاملا اجتماعی و فرهنگی است.

این جامعه شناس تاکید کرد: در یکی دو سال اخیر که دولت جدید مستقر شده است، شعارهایی مبنی بر کاهش تورم داده شد؛ ولی عملی نشدند. این حجم از تورم و با تغییرات جدید نرخ ارز ، باعث می شود عموم کسانی که درآمد کم دارند را از زندگی معمولی محروم می شوند. این فشار اقتصادی که بر خانوار تحمیل می شود، طی 10 الی 15 سال آینده هم قابل جبران نیست. 

هر جامعه ای که اعتراض می کنند مدیرانش باید خوشحال باشند

گراوند گفت: وقتی خانوار در تامین نیازهایش وا می ماند، تنها دو راه را پیش رویش می بیند. اول، رفتن به سمت افسردگی و اضمحلال و دیگری اعتراض کردن. هر جامعه ای که اعتراض می کند، مدیرانش باید خوشحال باشند که اعتراض در آن شکل گرفته است. جامعه ای که هنوز اعتراض می کند، نشان از امیدواری آن مردم به سیستم و اصلاح برخی امور دارد. این یعنی مردم افسرده نشده اند و امید به اصلاح دارند.