20 درصد زنان سقز درگیر کودک همسری/ غفلت نهادهای حمایتی از توانمندسازی اشتغال بانوان

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، اعتراضات زمانی نیست که مشکلات اقتصادی و اجتماعی نباشد. اعتراضات زمانی در یک کشور شکل می گیرد که جمعیتی از مردمان ساکن هر کشوری به مدت طولانی با مشکلات اقتصادی درگیر باشند. مشکلات اقتصادی که معیشت، سلامت، آموزش ، تفریح به طور کلی زندگی آنها را درگیر نقص هایی بکند که کیفیت زندگی را بکاهد.

حال اگر آن کشور دارای منابع اقتصادی باشد که توان ایجاد زندگی مناسب برای ساکنان را داشته باشند، مردم احساس تبعیض و فساد می کنند و به مرور اعتراض شکل می گیرد.

ایران نزدیک دو ماه است درگیر اعتراضات اجتماعی است که اگر ریشه آن مورد رصد قرار بگیرد، مشخص می شود گلایه های سالیان زیاد از شرایط اقتصادی کشور و کاهش روزانه میزان درآمد و فقر معیشتی باعث بروز اعتراضات شده است. برهم ریختگی طبقات اجتماعی، افزایش حاشیه نشینی ، آمار بیکاری ، آمار مهاجرت مالی و نخبه از کشور، گسترش زوایای آسیب های اجتماعی ... همه نشانه هایی است که با بررسی آنها می توان به راحتی دریافت که حرف اعتراضات اجتماعی امروز، ریشه در وجود بحران های اقتصادی، تبعیض های اقتصادی و فقر معیشتی در میان خانوارهای ایرانی از شمال تا جنوب از شرق تا غرب کشور است.

آنچه کارشناسان جامعه شناسی داخلی و خارجی از برآورد نارضایتی های اخیر می گویند، تاکید بر زنانه بودن بیشتر این اعتراضات است که بیانگر مطالبه زنان کشور برای رسیدن به بستر پیشرفت و حضور اجتماعی و سیاسی است.

مشکلات اقتصادی شرایط را امنیتی می کند

یکی از شهرهایی که در روزهای اخیر درگیر اعتراضات اجتماعی بود که به آن اعتراضات اجتماعی زنانه می گویند، شهر سقز بود. شهری که فقر معیشتی در آن تا به آنجا پیش رفته است که کولبری زنان در این شهر در اخبار همین چند ماه قبل جای داشت تا جایی که بهزاد رحیمی، نماینده مردم سقز و بانه نهم اسفندماه سال گذشته در خصوص طرح ساماندهی کولبران، اظهار کرد: قائل به ساماندهی کولبران نیستم بلکه معتقد به این هستم که باید زمینه اشتغالزایی در منطقه ایجاد شود تا چیزی به نام کوله بری نداشته باشیم؛ چراکه ساماندهی یعنی رسمیت دادن به این شغل که بسیار طاقت فرسا است و کرامت انسان‌ها را زیر سوال می‌برد.

نماینده مردم سقز و بانه خاطرنشان کرد: کولبری زنان را به هیچ عنوان تایید نکرده وشایسته نمی دانم، هر چند این افراد به دلیل مشکلات اقتصادی و معیشتی که دارند دست به این کار می‌زنند اما مسیر برای آنها هموار نیست؛ بنابراین اگر درآمد حاصل از صادرات مواد سوختی که مختص مرزنشینان است، تسریع شود روند درآمدی مناسبی برای این افراد خواهد داشت.

از ضعف امکانات رفاهی تا احساس نابرابری

چند سال قبل تر از این سخنان از سوی نماینده سقز، یعنی در دوم تیرماه سال 1397 «فواد بابایی» روانشناس و مدرس دانشگاه معضلات شهر سقز را اینگونه مطرح کرده بود : بیکاری، نداشتن درآمد کافی و سطح سواد پایین سرپرستان خانواده، ارتباط مستقیم با مشاجرات خانوادگی و ترک تحصیل فرزندان در مناطق حاشیه سقز دارد. احساس نابرابری، کمبود خدمات شهری، ضعف نهادهای فرهنگی، نبود امکانات رفاهی و کنترل اجتماعی از مواردی است که بسترساز آسیب‌ها و جرائم اجتماعی در سقز شده است.

آمار قرمز خودکشی و کودک همسری

گزارش دیگری از وضعیت سقز که در تاریخ ده تیر 1401 منتشر شده است نشان از بالا بودن آمار خودکشی نوجوانان و کودک همسری در سقز دارد. در این گزارش که در رویداد 24 منتشر شده ، مطرح شده بود مهم‌ترین علت خودکشی در میان دختران نوجوان این منطقه  ناآگاهی خانواده‌ها، فقر و ازدواج‌های زودرس و ناخواسته به دلیل سنت‌ها است.

زنان اینجا پیشرفت نمی کنند

سقز با 236 هزار نفر جمعیت دومین شهر بزرگ استان کردستان است که از سابقه تاریخی طولانی، فرهنگی غنی و طبیعتی زیبا برخوردار است، اما به دلیل تشدید دشواری های معیشتی، افزایش بیکاری و کاهش رونق اقتصادی در سال های اخیر و فضای فرهنگی نسبتا بسته ای که از گذشته در این شهر وجود داشته است، سطح نشاط اجتماعی در آن مناسب مناسب نیست و با وجود این که شاخص های توسعه انسانی اعم از آموزش، بهداشت، زیرساخت های شهری و خدمات اولیه در آن تا حدی قابل قبول است، اما فضای اجتماعی - اقتصادی شهر برای پیشرفت زنان چندان فراهم نیست و این مساله در کنار شرایط نسبتا مردسالارانه حاکم بر سقز باعث شده است که بسیاری از بانوان این شهر نتوانند به شغل مناسب و رشد فردی دست پیدا کنند.

زنان سقز چه می گویند

برای این که متوجه شویم وضعیت زنان در سقز دقیقا چگونه است، به صورت رندوم با تلفن خانه های اهالی این شهر تماس گرفتیم و با تعدادی از زنان صحبت کردیم. همگی متفق القول روی این نکته تاکید کردند که در شهرستان سقز، وضعیت زنان مناسب نیست و کمتر زنی توانسته است به پیشرفت فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی مد نظر خود دست یابد؛ معضلی که به نظر می رسد بخشی از آن در فضای فرهنگی – اجتماعی سقز ریشه دارد و بخشی هم به عملکرد ضعیف دولت ها در دهه های گذشته برای ایجاد بستر پیشرفت زنان در این شهر بازمی‌گردد.

یکی از زنان نسبتا مسن سقز به ما می گوید، تحصیلات دانشگاهی به صورت عمومی در میان اهالی این شهر پایین است، زیرا بعضا خانواده ها به دختران خود اجازه تحصیل در دانشگاه را نمی دهند و بعضا ظرفیت پایین دانشگاه های موجود در شهر یعنی دانشگاه آزاد، پیام نور و فنی حرفه ای باعث می شود که برخی دختران از تحصیلات دانشگاهی بازبمانند. همچنین به گفته این بانوی اهل سقز، فاصله بین روستاهای اطراف با دانشگاه های سقز و کافی نبودن امکانات حمل و نقل عمومی بین این روستاها با مرکز شهر نیز باعث می شود که برخی دختران روستایی با وجود علاقه و استعداد، نتوانند در دانشگاه های سقز تحصیل کنند.

مشکل دیگری که این بانوی سقزی از آن گلایه کرد، کمبود امکانات تفریحی و فراهم نبودن فضای کافی برای نشاط اجتماعی زنان سقز بود.

3 میلیون تومان؛ حقوق زنان سقز در مشاغل سطح پایین

یکی دیگر از زنان شهرستان سقز که با او هم به صورت رندوم تماس گرفتیم و صدایش به بانوان میانسال نزدیک بود، به ما گفت که عمده بانوان این شهر، خانه دار هستند و بیشتر آنهایی هم که سر کار می روند، مشاغل  درآمد بالایی ندارند. به گفته این بانوی سقزی، زنان شاغل در این شهر اغلب در شغل هایی مثل کارگری، کشاورزی یا دامداری، نظافت منزل، شاگردی مغازه و خیاطی مشغول به کار هستند و تعداد زنان معلم، کارمند، پرستار و ... در این سقز چندان زیاد نیست. صرف نظر از خانم هایی هم که شغل دولتی دارند و حدود 6 میلیون تومان در ماه حقوق می گیرند، اغلب زنان شاغل سقزی حداکثر 3 میلیون تومان در ماه دستمزد می گیرند و از بیمه و مزایای شغلی برخوردار نیستند.

زنان کولبری نمی کنند اما مردان ناچارند به کولبری

این بانوی سقزی البته به ما گفت که زنان اهل سقز کولبری نمی کنند، اما بخش قابل توجهی از مردان این شهر، یا هر از گاهی کولبری می کنند یا شغل اصلی آنها همین است. دلیل اصلی رونق کولبری در میان مردان سقز نیز این است که درآمد حاصل از کولبری از بسیاری مشاغل دیگر بیشتر است و با وجود این که مردم سقز بارها درخواست کرده اند که شغل های مناسب و با درآمد بیشتری در این شهرستان ایجاد شود تا افراد کمتری کولبری کنند، اما مسئولان هنوز نتوانسته اند رونق اقتصادی را به گونه ای در شهرستان سقز برقرار کنند که بسیاری از مردان این شهرستان از کولبری دست بکشند.

هزاران زنان سرپرست خانوار بدون درآمد کافی

این خانم سقزی تاکید کرد که صرف نظر از امکانات اولیه زندگی، تقریبا هیچ خدمات مناسب دیگری در اختیار بانوان این شهرستان قرار داده نشده است و بسیاری از زنان سقزی برای پیدا کردن شغل مناسب دچار مشکل هستند. این در حالی است که چند هزار زن سرپرست خانوار در سقز حضور دارند که اغلب درآمد کافی ندارند و بسیاری از آنها نتوانسته اند از دولت وام اشتغالزایی بگیرند؛ بخصوص که در سال های اخیر با افزایش آمار طلاق، تعداد زنان سرپرست خانوار در سقز بیشتر شده، اما وضعیت اقتصادی این زنان متناسب با افزایش تعداد آنها، بهتر نشده است.

در لابه‌لای تماس های رندومی که برای بررسی وضعیت زنان در سقز با شماره تلفن اهالی این شهر برقرار کردیم، یکی از زنان جوان و خانه دار این شهر خودش حاضر به پاسخگویی نشد و تلفن را به دست همسر خود داد و شوهرش گفت: با وجود این که در سقز، مدرسه و دانشگاه وجود دارد، اما به ندرت آموزش عمومی، فضای تفریحی، امکانات ورزشی و شرایط ویژه برای ارتقای سطح فرهنگی و اجتماعی زنان سقز و پر کردن اوقات فراغت آنها فراهم می شود.

این مرد جوان سقزی نیز تایید کرد که عمده بانوان سقز خانه دار هستند و شرایط اشتغال مناسب برای آن دسته از زنانی که دوست دارند یا مجبور هستند که کار کنند نیز فراهم نیست؛ به نحوی که به گفته او، بیشتر زنان شاغل سقز یا کارگر اراضی کشاورزی و باغی اطراف هستند، یا در واحدهای تولیدی کوچک این شهرستان کار می کنند، یا کارگر خیاطی و صنایع دستی هستند یا در حوزه نظافت منزل فعالیت می کنند. همچنین عمده زنان شاغل در سقز یا سرپرست خانوار هستند یا به دلیل دشواری های معیشتی، ناچارند برای کمک به خانواده خود به سر کار بروند. در واقع، در سقز هم شرایط اقتصادی مانند بسیاری از مناطق دیگر کشور به حدی دشوار شده است که اگر زن و مرد در کنار یکدیگر کار کنند، بازهم به سختی می توانند چرخ زندگی را بچرخانند.

کودک همسری در سقز گسترده نیست، اما وجود دارد 

برای این که قضاوتمان از وضعیت فرهنگی، اجتماعی و آموزشی زنان سقز صرفا منوط به اظهار نظر برخی اهالی این شهر نباشد، با چند تن از فعالان اجتماعی زن و مرد این شهرستان گفت و گو کردیم.

فعالان اجتماعی سقز البته دیدگاه های متفاوتی درباره وضعیت زنان این شهر داشتند، مثلا یکی از آنها می گفت اساسا چون فضای فرهنگی – اجتماعی حاکم بر سقز مانند دیگر شهرهای کردنشین، سنتی و نسبتا مردسالارانه است، زنان عمدتا ناچارند در تصمیمات شخصی زندگی خود به نظر مردان خانواده اعم از پدر، پدربزرگ و برادرشان رجوع کنند و همین مساله بعضا مانع اشتغال یا تحصیل زنان در این شهرستان می شود. البته در سال های اخیر وضعیت تا حدودی بهتر شده است، اما هنوز هم شرایط برای حضور اجتماعی زنان در سقز نسبت به کلانشهرهایی مانند تهران چندان مناسب نیست و اغلب زنان نمی توانند به پیشرفت های شغلی بالایی دست پیدا کنند، به نحوی که تعداد بانوان کارآفرین یا مدیر در بخش دولتی یا خصوصی در سقز بسیار اندک است.

همچنین آن طور که این فعال مدنی اهل سقز به ما گفت، مساله کودک همسری یکی دیگر از مشکلات مهمی است که زنان این شهر با آن دست و پنجه نرم می کنند؛ موضوعی که البته نه به صورت گسترده اما به صورت محدود ولی قابل توجه و در میان خانواده های سنتی‌تر سقز وجود دارد؛ به نحوی که به گفته این فعال مدنی سقز، شاید بتوان بین 10 تا 20 درصد از خانواده های سقز و روستاهای اطراف آن را درگیر معضل کودک همسری دانست و هنوز هم خانواده هایی هستند که در فاصله میان 15 تا 18 سالگی دختران خود را شوهر می دهند. در این میان با توجه به این که معمولا این گونه ازدواج ها هیچ سرانجامی ندارد، در شرایط اجتماعی کنونی، بسیاری از ازدواج های حاصل کودک همسری به طلاق می انجامد و به همین دلیل، در سال های اخیر تعداد زنان اهل سقز که هنوز بسیار جوان هستند، اما یک بار طلاق را در زندگی خود تجربه کرده اند، به شکل محسوسی بالا رفته است. 

محدودیت فضا برای اشتغال زنان سقز و خانه داری 90 درصد آنها

یکی دیگر از فعالان اجتماعی سقز که خودش از جمله زنان کارآفرین این شهرستان بود، به ما گفت با وجود این که در سقز مدرسه و دانشگاه وجود دارد، اما در فضای اجتماعی این منطقه و حتی در میان خود زنان سقزی، چندان مطالبه ای برای بهبود وضعیت تحصیل زنان شهر وجود ندارد و بیشتر مردان هم با این که شاید در عمل مخالفتی با تحصیلات دانشگاهی زنان خانواده خود نکنند، اما اغلب چندان از این مساله حمایت نمی کنند و اساسا هنوز هم فضای اجتماعی حاکم بر سقز تا حدودی سنتی و نسبتا مردسالارانه است.

این کارآفرین زن همچنین به این نکته اشاره کرد که فضا برای اشتغال زنان در سقز محدود است و هم مسئولان و هم فضای اجتماعی شهر، بیشتر زنان را به شغل هایی نظیر خیاطی، قالیبافی و صنایع دستی محدود می کنند و فضای شهر سقز چندان برای حضور بانوان در شغل های دیگر فراهم نیست. او در ادامه گفت با توجه به این که در گذشته فضای برای تحصیلات دانشگاهی زنان سقز محدودتر از امروز بود و بسیاری از زنان این شهر از تحصیلات دانشگاهی برخوردار نیستند و همچنین با توجه به این که فضا هنوز چندان برای اشتغال زنان سقز فراهم نیست، بیشتر بانوان این شهر خواه ناخواه به خانه داری روی آوره اند و شاید بتوان گفت حدود 90 درصد زنان سقز، خانه دار هستند.

غفلت نهادهای حمایتی از توانمندسازی و تسهیل‌گری برای اشتغال زنان

این فعال اجتماعی زن اهل سقز، یکی از مهمترین مشکلات زنان این شهر را بی توجهی سازمان های مردم نهاد و دستگاه های دولتی سقز نسبت به لزوم توانمندسازی زنان این شهر دانست و تاکید کرد که متاسفانه بیشتر نهادهای حمایتی دولتی و مردمی این شهرستان، صرفا به ارائه تسهیلات یا کمک بلاعوض به افراد نیازمند یا بانوان سقزی می پردازند و حتی وام های پرداخت شده به زنان سرپرست خانوار نیز معمولا نمی تواند به اشتغالزایی یا خوداشتغالی آنها کمک کند.

بانوی کارآفرین سقزی ضمن تاکید بر لزوم توانمندسازی زنان بخصوص زنان سرپرست خانوار سقز برای بهبود وضعیت فرهنگی و اجتماعی بانوان این شهر، این نکته را متذکر شد که زمینه های مناسبی برای توانمندسازی بانوان سقزی در حوزه های شغلی مختلف وجود دارد که اگر به درستی شناخته و روی آنها سرمایه گذاری شود، حتما شرایط برای بهبود وضعیت اقتصادی، پیشرفت فردی و زیست اجتماعی مطلوب تر زنان این شهر فراهم خواهد شد. اما با وجود این مساله، هنوز هم انجمن های خیریه شهرستان سقز تمرکز خودشان را روی ارائه کمک های نقدی یا بسته های غذایی به اقشار ضعیف از جمله زنان سرپرست خانوار این شهر گذاشته اند و حتی برای توانمندسازی این دسته از زنان نیز برنامه مناسبی اجرا نمی کنند. تا وقتی هم که خیریه ها و سایر نهادهای اجتماعی دولتی و خصوصی سقز نقش تسهیلگری‌ را برای توانمندسازی و اشتغالزایی زنان این شهر ایفا نکنند، قطعا وضعیت بانوان سقز تغییر محسوسی نخواهد کرد. 

عملکرد نامناسب کمیته امداد و بهزیستی در سقز

این فعال اجتماعی اهل سقز همچنین تاکید کرد که در این شهرستان، کمیته امداد و بهزیستی نیز نتوانسته اند برنامه های مناسبی را برای توانمندسازی زنان به‌ویژه زنان سرپرست خانوار اجرایی کنند و با وجود این که بعضا این نهادها وام خوداشتغالی به زنان سقزی می دهند، اما این تسهیلات در بسیاری از موارد نمی تواند باعث ایجاد شغل برای بانوان این شهرستان شود، زیرا در حوزه اشتغالزایی فقط پرداخت وام و تامین سرمایه موثر نیست، بلکه باید عده ای هم به عنوان تسهیلگر، مشاور و کارشناس، با شناخت مزیت های نسبی اشتغالزایی و کشف استعدادهای هر زن و در نظر گرفتن شرایط زندگی او، تلاش کنند که برای آن زن شغل مناسبی فراهم کند. این در حالی است که چنین زیرساختی در کمیته امداد، بهزیستی، سایر نهادهای حمایتی دولتی و انجمن های مردمی سقز وجود ندارد. همچنین باید به این نکته توجه داشت که در حال حاضر، تنها بخشی از زنان سرپرست خانوار یا سایر بانوان قشر ضعیف سقز توانسته اند وام خوداشتغالی دریافت کنند و هنوز بخش بزرگتر این زنان، از دریافت چنین تسهیلاتی محروم مانده اند.

 برآورد شرایط زیست زنان ساکن سقز از نگاه عضو شورای شهر

میلاد میری، سخنگوی شورای شهر این شهرستان درباره ریشه وجود مشکلات زنان سقز و راهکارهای رفع این مشکلات چنین به رکنا گفت:در مناطق کردنشین معمولا بافت اجتماعی نسبت به بسیاری از مناطق دیگر کشور، سنتی تر است و عمدتا هرچه یک شهر کوچکتر باشد، بافت اجتماعی آن هم سنتی تر می شود. بنابراین نمی توان انکار کرد که در شهرستان سقز همچنان یک فرهنگ نسبتا مردسالارانه وجود دارد که تا حد زیادی روی وضعیت اجتماعی زنان نیز تاثیر گذاشته است؛ به نحوی که همچنان برخی خانواده ها با اشتغال زنان، حضور گسترده آنها در جامعه و رسیدن بانوان به جایگاه های شغلی بالا مثل تبدیل شدن به یک کارآفرین یا گرفتن مسئولیت در بخش دولتی یا خصوصی مخالفت می کنند. البته این مسائل در سال های اخیر تا حدودی کمتر شده، اما نمی توان گفت بافت سنتی و نسبتا مردسالارانه موجود در سقز کاملا از بین رفته است. 

سخنگوی شورای شهر سقز ادامه داد: متاسفانه در استان کردستان، نه تنها فضا برای پیشرفت اجتماعی زنان چندان فراهم نیست، بلکه حتی اغلب مردان نیز قدرت مانور زیادی برای پیشرفت اقتصادی، علمی و اجتماعی ندارند و وقتی در یک جامعه، مردان نتوانند به پیشرفت اجتماعی و در نتیجه پیشرفت فرهنگی دست یابند، طبیعی است که بسیاری از آقایان هم از نظر اقتصادی و هم از نظر ساختار فکری نمی توانند زنان خانواده خود را برای دستیابی به پیشرفت فردی حمایت کنند؛ بخصوص در چند سال گذشته که دشواری های معیشتی، بسیاری از مردم سقز را تحت تاثیر قرار داده و بیکاری در شهر ما گسترش پیدا کرده است، فضا برای بهبود وضعیت شغلی مردان نیز دشوار شده است و وقتی در یک جامعه نسبتا مردسالار بیشتر مردان دچار مشکلات اقتصادی باشند، طبیعی است که مشکلات اقتصادی باعث بشود که زنان هم نتوانند به جایگاه اقتصادی و اجتماعی مطلوب خود دست پیدا کنند. 

وی افزود: متاسفانه در شهرستان سقز برخلاف بسیاری از شهرهای دیگر، کارخانجات بزرگ، صنایع تبدیلی حوزه کشاورزی و دامپروری، اقامتگاه های بوم گردی و دیگر مشاغل حوزه های صنعت و گردشگری توسعه پیدا نکرده و همین مساله به یکی از مهمترین عوامل گسترش بیکاری در میان مردان و زنان سقز تبدیل شده است. این در حالی است که شهرستان سقز، از معادن آهن، منگنز و طلا برخوردار است، ولی متاسفانه یا این معادن تعطیل شده اند یا اغلب مشغول خام فروشی هستند و ما نتوانسته ایم از ظرفیت این معادن برای اشتغالزایی و رونق اقتصادی در سقز بهره ببریم. همچنین با وجود این که کشاورزی و دامپروری در شهرستان سقز رونق نسبی دارد، ولی ما نسبت به ایجاد صنایع تبدیلی به‌ویژه برای اشتغال زنان در این صنایع بی توجهی کرده ایم و همچنین با وجود طبیعت بکر و آثار باستانی زیبا در شهرستان سقز، ظرفیت های مربوط به تولید شغل در عرصه گردشگری نیز در این شهرستان مورد غفلت قرار گرفته اند. 

لزوم سرمایه گذاری برای توسعه اشتغال زنان سقز در مشاغل بومی

میری با تاکید بر این که محدودیتی از طرف دولت برای اشتغال زنان در شهرستان سقز وجود ندارد، عنوان کرد: همین حالا با وجود این که هنوز هم می توان رگه هایی از بافت سنتی و نسبتا مردسالارانه را در جامعه سقز پیدا کرد، ولی زنان در بسیاری از مشاغل در این شهر مشغول کار هستند، به نحوی که حدود یک سوم فروشندگان بازار بزرگ سقز زن هستند و همچنین برخی خانم ها در واحدهای تولیدی کوچک در مشاغل زنانه بومی مانند صنایع دستی، قالیبافی، خیاطی و تولید لباس های محلی مشغول فعالیت هستند. البته نمی توان انکار کرد که ما هنوز نتوانسته ایم این مشاغل را به شکل مناسبی در سقز گسترش دهیم و از همین مزیت نسبی مهم شهر خودمان برای رونق اقتصادی و بهبود وضعیت اشتغال زنان استفاده کنیم. اما شکی نیست که می توان با توانمندسازی و ارائه تسهیلات به زنان، شرایطی را فراهم کرد که صنایع دستی و خیاطی در سقز بتواند به یکی از محل های تامین درآمد پایدار برای برخی بانوان شهر ما تبدیل شود و زمینه را برای رسیدن بخشی از زنان سقز به استقلال مالی فراهم کند. 

سخنگوی شورای شهر سقز ادامه داد: ما همین امسال برای این که بتوانیم اشتغال زنان سقز در مشاغل بومی زنانه را توسعه دهیم، یک نمایشگاه را با محوریت صنایع دستی، قالیبافی، پوشاک محلی و غذاهای سنتی در بوستان کرد سقز برپا کردیم و خوشبختانه هم اهالی شهر و هم مسافران شهرهای دیگر از این نمایشگاه استقبال مناسبی کردند. بیشتر غرفه داران این نمایشگاه نیز از زنان سرپرست خانوار سقز بودند که خوشبختانه توانستند در دوره ده روزه برپایی این نمایشگاه درآمد مناسبی کسب کنند و امید زیادی برای بهبود وضعیت شغلی خود از طریق کار کردن در همین مشاغل بومی در سال های آتی پیدا کردند. همچنین با توجه به سرپرست خانوار بودن عمده غرفه داران این نمایشگاه، بسیاری از زنان و حتی مردان سقز برای این که از این زنان حمایت کنند و آنها را به ادامه فعالیت اقتصادی سالم دلگرم کنند، تا حد امکان از این بانوان خرید کردند تا درآمد غرفه داران این نمایشگاه را افزایش دهند. 

وی در ادامه تاکید کرد: با وجود این که برخی بانوان اهل سقز از جمله زنان سرپرست خانوار توانسته اند در مشاغل بومی یا دیگر شغل ها برای خود کسب و کاری ایجاد کنند، اما شکی نیست که هنوز هم بسیاری از زنان سقزی که برای تامین معیشت خود و اعضای خانواده شان نیاز به کار کردن دارند، نتوانسته اند مشاغل مناسبی را پیدا کنند. البته کمیته امداد و بهزیستی طرح های حمایتی خاصی را از بخصوص از زنان سرپرست خانوار دارند و به آنها وام خوداشتغالی پرداخت می کنند، اما به دلیل عدم وجود تسهیلگر و مشاور شغلی، به نظر می رسد برخی زنانی که این وام ها را دریافت می کنند، نمی توانند برای خودشان شغل ایجاد کنند. 

وقتی رونق اقتصادی نباشد، نه زنان پیشرفت می کنند و نه مردان 

میری با بیان این که کاهش رونق اقتصادی و تشدید دشواری های معیشتی باعث شده است که نشاط اجتماعی در میان زنان و مردان اهل سقز در سال های اخیر به شدت کاهش یابد، عنوان کرد: نشاط یک جامعه به رونق اقتصادی آن گره خورده است و وقتی کسب و کار اصلی یک شهر یعنی بازار آن کساد باشد، حتما شادابی مردم آن شهر نیز کمتر می شود؛ بخصوص که در سقز، بازار بزرگ نبض اصلی اقتصاد شهر است و در سال های اخیر مشکلات اقتصادی، تشدید تحریم ها و سوء مدیریت ها و افزایش محسوس نرخ ارز باعث کاهش محسوس رونق بازار سقز شده و همین مساله زندگی بسیاری از اهالی این شهر را تحت تاثیر قرار داده است. همچنین شکی نیست که اهالی سقز نیز مانند سایر مردم ایران از تورم شدید رنج می برند و با توجه به این که اقشار زیادی در سقز در وضعیت دشوار معیشتی قرار دارند، طبیعی است که هرچقدر درآمد مردم کمتر باشد، روحیه جمعی آنها نیز پایین تر می آید. 

سخنگوی شورای شهر سقز ادامه داد: رونق اقتصادی قطعا می تواند هم وضعیت اقتصادی زنان و مردان شهر ما را بهتر کند و هم نشاط اجتماعی را در سقز افزایش دهد. یکی از مهمترین زمینه های ایجاد رونق اقتصادی در سقز، جلوگیری از خام فروشی است و ما حتما باید برای گسترش کارخانجات استحصال از معادن و فرآوری محصولات معدنی در سقز برنامه ریزی کنیم و با بهره گیری از نظر کارشناسان، کارخانجاتی را احداث کنیم که هم جنبه های محیط زیستی در آنها رعایت شده باشد و هم بتوانند اشتغالزایی گسترده ای را برای مردم شهر به همراه داشته باشند. همچنین ما باید در کنار این کارخانجات، به ایجاد کارگاه های کوچک صنایع تبدیلی و تولیدی بپردازیم و از ظرفیت های گردشگری، صنایع دستی، قالیبافی و تولید پوشاک نیز برای اشتغالزایی و رونق اقتصادی اهالی شهر بهره ببریم تا اولا زنان و مردان بیشتری بتوانند در سقز با کار کردن درآمد مناسبی پیدا کنند و ثانیا نبض اقتصادی شهر صرفا به بازار آن وابسته نباشد تا با کسادی آن، مشکلات اجتماعی مردم سقز هم افزایش یابد. 

وی در پایان تصریح کرد: ما برای این که بتوانیم وضعیت زنان سقز را بهبود ببخشیم، اول از همه باید مشکلات اقتصادی عموم مردم از جمله مساله کاهش عمومی درآمد مردان شهر خودمان را حل کنیم تا با کاهش دغدغه های معیشتی مردم، بعدا بتوانیم برای اصلاح تفکر نسبتا مردسالارانه و دیگر آسیب های فرهنگی موجود در سقز برنامه ریزی کنیم و به فکر توسعه مدارس، دانشگاه ها و مراکز تفریحی و ورزشی برای زنان سقز بیفتیم. زیرا تا زمانی که مشکلات اقتصادی شدیدی وجود داشته باشد و برخی مردان شهر نتوانند هزینه های اولیه خانواده های خود را تامین کنند، قطعا ما نمی توانیم برنامه های موثری را برای بهبود وضعیت زنان سقز اجرا کنیم.