شکار شهروندان با تخفیف‌های دروغین؛ بازی پشت پرده فروشندگان در فروش آخر سال

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، امیر رهبر فعال اجتماعی در خصوص حراج های رنگین که کلاهی بزرگ بر سر شهروندان است اینگونه برای رکنا نوشت: این روزها اگر در خیابان‌های شهر قدم بزنید تمامی مغازه‌ها البته غیر از سوپر‌مارکت‌ها و میوه فروشی‌ها همه با زدن برچسب‌های درصد به روی شیشه مغازه خود افراد را دعوت به خرید می‌کنند. درصدهایی که هر بیننده‌ای را ممکن است اغوا کند و به سمت مغازه بکشاند. از ۳۰ درصد گرفته تا ۷۰ درصد تخفیف‌هایی است که روی شیشه مغازه‌ها به چشم می‌خورد. در این میان بازار پوشاک و کفش از همه بیشتر دست به این کار می‌زنند تا به اصطلاح بتوانند با حراج پایان فصل اجناس زمستانی خود را به فروش برسانند و مغازه را برای آوردن اجناس مربوط به عید و بهار خالی کنند.

آیا در همه این روال هست ؟

در بسیاری از کشورهای توسعه یافته  فصل حراج، فصلی برای حمایت از مصرف کننده است و کاهش قیمت ها به قدری واقعی است که مشتریان ساعت ها پیش از شروع حراج پشت در مغازه صف می کشند. در این حراج ها که متعلق به برندهای معروف است، فروشگاه ها تمام اجناس خود را بدون قید و شرط و با درصد قابل توجهی تخفیف عرضه می کنند و با سود کمتر ـ فروش بیشتر، کسادی سایر ماه های سال را جبران می کنند.

چی میشه ما در همه چیز ، یک بنا بد میذاریم؟

بازار حراج های نوروزی در حالی روز به روز داغ تر می شود که برخی عرضه کنندگان کالا فارغ از نظارت دستگاه های ذیربط و در سایه نبود ضوابط مشخص، سودهای کلانی را از طریق تبلیغات دروغین ارائه تخفیف های 15 تا بیش از 70درصدی کالاهای خود به جیب می زنند.

ارائه تخفیف در فروش اقلام خوراکی، محصولات صنعتی و سایر کالاهای مصرفی از شیوه های مرسوم این روزها برای فروش بیشتر کالاهایی است که به دلیل عدم اقبال مشتریان در انبارهای شرکت های تولیدی داخلی یا واردکنندگان دپو شده است.

شاید شما هم از جمله کسانی باشید که هنگام خرید از خرده فروشی های سطح شهر، فروشگاه های زنجیره ای یا مراجعه به نمایندگی های به اصطلاح رسمی برندهای خارجی پوشاک در سطح شهر با تبلیغات آنها مبنی بر ارائه تخفیف های 15 تا بیش از 70درصدی (یا یکی بخر 2 تا ببر) مواجه شده اید.

و اما واقعیت ماجرا تخفیف چیست؟

گرچه قیمت ارائه شده بسیاری از این اقلام حتی پس از تخفیف های مورد ادعا نیز بیشتر از قیمت واقعی است اما فروشندگان با تمسک به این شیوه غیرواقعی حراج و ارائه تخفیف به مشتریان که مغایر با قانون نظام صنفی است، سعی در فروش بیشتر محصولات خود دارند.

در واقع تولیدکنندگان و واردکنندگان اینگونه کالاها با سوءاستفاده از بی اطلاعی مشتریان و ضعف سازمان حمایت، بازرسی اصناف و تشکل های صنفی در تعیین قیمت تمام شده واقعی این اقلام، وعده تخفیف های ویژه ای را می دهند که واقعی نیست، تخفیف هایی که بیش از آنکه برای حمایت از مصرف کنندگان باشد حاکی از زدوبند پشت پرده تولیدکنندگان، فروشگاه ها و خره فروشی های سطح شهر برای تقسیم سود حاصل از گرانفروشی این اقلام با قیمت گذاری بالاتر در سازمان حمایت بوده و سود حاصل از فاصله قیمت تمام شده واقعی این اقلام و نرخ گذاری غیر واقعی سازمان حمایت به جیب این فروشندگان و نه مردم می رود.

فریب از نوعی دیگر....!

اجناسی که اغلب به اسم اجناس وارداتی و ترک به خریداران فروخته می‌شوند در صورتی که همه آنها تولید داخل هستند و تنها مارک‌هایی که روی آن دوخته شده است ملیت این اجناس را تغییر می‌دهد. کافی است سری به بازار بزنید تا انواع و اقسام برچسب‌های لباس و مارک‌های مختلف را برای خرید پیدا کنید. از «منگو» و «زارا» گرفته تا «ماسیمو دوتی و ...» این مارک‌های روی لباس‌های تولید داخل دوخته می‌شوند و به اسم این برندها به فروش می‌رسند. اگر فروشنده منصف باشد این محصولات را به اسم «های کپی» یا همان «کپی با کیفیت» از روی جنس اصلی به شما معرفی می‌کند و در هر حالت قیمت‌هایی که برای این اجناس در نظر گرفته می‌شود بسیار بیشتر از آن چیزی است که برای تولید‌کننده و فرد فروشنده تمام می‌شود.

این بازی تمامی ندارد....!

کافی است برای خرید وارد یکی از همین مغازه‌ها شوید و قیمت یکی از اجناس را بپرسید اولین توصیه‌ای که فروشنده به شما می‌کند این است که اگر این جنس را نخرید باید سال آینده چند برابر برای آن پول بدهید. در واقع تورمی که هفتگی و ماهیانه افزایش پیدا می‌کند هم به یک ابزار تبلیغ برای فروشندگان تبدیل شده است. با همین هشدار بسیاری از مشتری‌ها بدون آنکه به قیمت جنس و میزان تخفیف غیر واقعی آن توجه کنند اقدام به خرید می‌کنند و باز هم این فروشنده است که سود میبرد.

شهروند مسئول...

البته هستند فروشندگانی که هم حراجشان واقعی است و هم به سود قانونی خود قانعند و تغییر فصل و فرا رسیدن نوروز را فرصتی مناسب برای عرضه محصولات خود در قالب حراج یافته اند، ولی چگونه می‌توان این دست فروشندگان را شناخت و از سودجویانی که حراج های دروغین و غیرواقعی ترتیب می‌دهند، تمیزشان داد؟

لازمه این تشخیص، دقت نظر مشتریان و اهمیت قائل شدن ایشان به حقوقشان است که البته کار ساده ای هم نیست چراکه می‌بایست از فروشنده درباره مجوز برگزاری حراجش سوال کنید و حتی در صورت لزوم، خواستار دیدن این مجوز شوید، چراکه بر اساس قانون «تمامی واحدهای صنفی و شرکت های دارای فروشگاه های زنجیره ای برای برگزاری حراج باید مجوز برگزاری حراج را از اتحادیه مربوطه دریافت کنند.» البته این جواز باید تاریخ معتبری هم داشته باشد و به اصطلاح، زمانش منقضی نشده باشد.

ناگفته پیداست که طلب کردن این جواز برای بسیاری از ما ساده نیست چراکه ممکن است فروشندگان در مقابل چنین درخواستی روی ترش کنند. اینجاست که می‌بایست از یکسو از مسئولان تعزیرات بخواهیم نصب مجوز حراج در دید مشتریان را برای فروشندگانی که حراجی واقعی دارند، الزامی کنند و از سوی دیگر تلاش کنیم تا از نشانه های دیگر به این موضوع پی ببریم.

البته این راهکار برای آن دسته از مشتریان ارائه می‌شود که با دیدن شعارهای حراج چند ده درصدی دست و پایشان نلرزیده و بدیهیات را از یاد نمی‌برند و به آن دسته از مشتریانی که بر این باروند که می‌بایست مسئولان همه چیز را تصحیح کنند هم توصیه نمی‌شود بلکه تنها خطاب به آن هایی بیان می‌شود که می‌دانند «شهروند مسئول» یعنی چه و بی توجهی به این مسئولیت های شهروندی هیچ تفاوتی با گرانفروشی در قالب تخفیف های دروغین و حراج های غیرواقعی ندارد!