آموزش جنسی به خاطر حساسیت هایی که دارد، در برنامه رسمی کشور جایی ندارد / معلمان و مشاوران به صورت فردی آموزش می دهند

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا،  آموزش جنسی در مدارس یکی از مهم ترین گام‌ها برای آگاهی بخشی به دانش آموزان درباره بدن، روابط سالم، حریم شخصی و مسئولیت‌پذیری در قبال خود و دیگران است. این آموزش‌ها به کاهش آسیب‌های اجتماعی مانند سوءاستفاده جنسی و... کمک می‌کند و باعث شکل‌گیری نگرش‌های سالم درباره مسائل جنسی می‌شود. همچنین، دانش‌آموزان با دریافت اطلاعات علمی و درست، از دریافت اطلاعات نادرست از منابع غیرمعتبر و فضای مجازی جلوگیری می‌کنند. آموزش جنسی نه‌تنها سلامت جسمی و روانی افراد را تضمین می‌کند، بلکه به ایجاد جامعه‌ای آگاه و دارای روابط سالم کمک می‌کند.

چند سال پیش، حسن ملکی، رئیس سابق سازمان پژوهش و برنامه ریزی درسی در پاسخ به این سوال که آیا به طور کلی امکان پرداخت به موضوع تربیت جنسی در کتاب‌های درسی آن هم با هدف کاهش آسیب در میان دانش‌آموزان وجود دارد؟) گفته بود: ممکن است، در کتاب درسی به آن پرداخته شود یا حتی امکان دارد مطالب و نکاتی را به معلم انتقال بدهیم و معلم آن را تدریس کند، ولی به دانش‌آموز نگوییم که (اصطلاحا به اینگونه درس‌ها برنامه درسی پنهان می‌گوییم) و ممکن است، این حالت باشد، اما درباره اینکه کدام حالت را پیش بگیریم، تصمیم قطعی نگرفته‌ایم و شاید در جلسات بعدی مطرح شود.

آموزش جنسی پنهانی در مدارس به کجا رسید؟

پس از حدود 5 سال، این موضوع را از علی لطیفی، رئیس سازمان پژوهش و برنامه ریزی درسی آموزشی پیگیری کردیم که آموزش جنسی پنهانی در مدارس به کجا رسید.

او در گفت و گو با رکنا گفت: من از این موضوع خبر ندارم. با این وجود به طور کلی، مسئله آموزش‌های مرتبط با مسائل جنسیتی، حساسیت‌ها و ضرورت‌هایی دارد. یک سری از محتواهای آموزشی مربوط به هویت جنسیتی است؛ یعنی شناخت هویت دخترانه و پسرانه که با مسائل آموزش جنسی متفاوت است.

رئیس سازمان پژوهش: آموزش جنسی به خاطر حساسیت هایی که دارد، در برنامه رسمی کشور جایی ندارد

علی لطیفی در ادامه تاکید کرد: آموزش جنسی به خاطر حساسیت هایی که دارد، در برنامه رسمی آموزشی کشور جایی ندارد و معلمان و مشاوران در مدارس بر اساس ملاحظات و حساسیت‌هایی که دارند، بر اساس برنامه‌های فردی شده نسبت به آن اقدامات آموزشی را انجام می دهند.

رئیس سازمان پژوهش در پاسخ به اینکه این شیوه آموزش امکانی برای پایش ندارد و نمی توان میزان درستی یا نادرستی اطلاعاتی که به صورت خودجوش توسط معلمان و مشاوران به دانش آموزان ارائه می شود را رصد کرد گفت: مسئله ای که در این میان وجود دارد این است که تاکنون محتوای درسی برای آموزش جنسی فراهم نشده است، چالش‌ها و حساسیت‌هایی است که باعث می شود ورود این موارد به برنامه رسمی درسی خیلی کار را دشوار کند.

هنوز نسبت به مسائل مرتبط با آموزش جنسی به معنای خاص، تکلیفی وجود ندارد

علی لطیفی تاکید کرد: هنوز نسبت به این مهم هیچ تصمیم گیری انجام نشده است. بخشی از کاری که انجام می دهیم مبتنی بر تکالیف و مسئولیت‌هایی است که با نیازسنجی، ما را به ضرورت هایی می رساند که آن را وارد محتوای کتاب درسی کنیم. واقعیت این است که هنوز نسبت به مسائل مرتبط با آموزش جنسی به معنای خاص، تکلیفی نداریم.

رئیس سازمان پژوهش در پایان گفت: در برنامه های تحولی که در پیش داریم، در بحث شایستگی های پایه، یک موضوعی در مورد هویت خانوادگی و جنسیتی داریم که در آنجا، در زمینه تربیت جنسیتی و مواردی که به هویت جنسیتی مربوط می شود اشاره شده است. هویت جنسیت مشخصا یعنی اینکه هر کدام از دختر و پسر چه مراقبت‌های عمومی را باید از خودشان داشته باشند و همچنین بدانند که چه فهمی به دختر و پسر بودنشان و نقشی که در جامعه دارند و باید بپذیرند شود. ولی فعلا اینکه در کتب درسی منعکس شود اتفاق نیفتاده است.