یک نامه و 3 هزار امضا خطاب به رئیس قوه قضائیه و رئیس مجلس برای نجات جان زنان از خشونت ناموسی

رئیس و نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی

رئیس محترم قوه قضائیه

سلام و احترام؛

دیگر بس است! قتل ناموسی جنایت است؛ قانون باید فریاد زنان ایران را بشنود...

تا چند قربانی دیگر باید بر زمین بیفتد؟ تا چند دختر جوان باید زیر ضربات چاقوی پدر، برادر یا همسرشان جان بسپارند تا قانون از خواب بیدار شود؟ قتل هولناک «دختر ۲۳ ساله کرمانشاهی» به دست پدرش، تنها یک خبر تلخ نیست؛ زنگ خطر است.

این فاجعه، سکوت قانون است: وقتی پدری، دخترش را به نام «حفظ آبرو» می‌کشد و قانون مجازاتش را تخفیف می‌دهد. وقتی قربانی خشونت، پیش از مرگ فریاد می‌زند، اما نهادهای حمایتی گوش نمی‌دهند.وقتی «حق حیات» یک زن، زیر پای سنت‌های معیوب و قوانین ناقص له می‌شود.

از شما می‌پرسیم: آیا «حق حیات» یک زن، کم‌ارزش‌تر از مفهومی به نام «آبرو» است؟ آیا خون دختران این سرزمین، همچنان باید پایمال شود؟ چرا قاتلان ناموسی، با افتخار در دادگاه‌ها از «غیرت» سخن می‌گویند، اما قانون در برابرشان سکوت می‌کند؟

ما خواستاریم: قانونی که قتل ناموسی را بی‌شرمانه‌ترین جنایت بداند، نه «حق» پدر یا همسر! قانونی که قربانیان خشونت را تنها نگذارد؛ از نخستین ضربه تا آخرین نفس، پشتیبانشان باشد! قانونی که به جای تحقیر قربانی، خشم جامعه را متوجه عاملان خشونت کند! فرصت را از دست ندهید! هر روز تأخیر در تصویب قانون، یعنی ریختن خون دختری دیگر. هر سکوت، یعنی تأیید خشونت.

ما، جمعی از وکلای دادگستری، فعالان حقوق بشر، مادران داغدار و شهروندان دغدغه‌مند، از شما می‌خواهیم: فریاد ما را بشنوید، پیش از آنکه فردا، قربانی بعدی، دختر خودتان باشد.

«به یاد دخترانی که قربانی جهل و تعصب ذکور خانواده شدند و به امید فردایی که قانون، آبروی واقعی انسانیت را زنده کند.»