عوامل مؤثر بر گرانی و نایاب شدن میوه‌ها و صیفی‌جات در بازارهای ایران طی ماه‌های مختلف سال

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، گرانی میوه‌ها و صیفی‌جات در ایران تنها به تغییرات فصلی و آب و هوایی مربوط نمی‌شود، بلکه عوامل اقتصادی و تجاری هم نقش مهمی دارند. فساد در بخش کشاورزی، مثل توزیع ناعادلانه یارانه‌ها و احتکار محصولات توسط دلالان، باعث افزایش قیمت‌ها می‌شود. برخی دلالان محصولات را در زمان برداشت خریداری کرده و در فصل کمبود نگه می‌دارند، که این کار باعث بالا رفتن قیمت‌ها می‌شود.

علاوه بر این، مشکلاتی مثل تحریم‌ها و نوسانات ارزی باعث کاهش عرضه و بالا رفتن قیمت‌ها می‌شود. افزایش قیمت جهانی کود و سموم نیز هزینه‌های تولید را بالا می‌برد. کمبود منابع آبی و خاک حاصل‌خیز هم باعث کاهش تولید محصولات کشاورزی می‌شود و در نتیجه قیمت‌ها افزایش می‌یابد. همچنین، هزینه‌های حمل و نقل به دلیل نوسانات قیمت سوخت و زیرساخت‌های ناکافی، هزینه‌ها را بالا می‌برد.

در نهایت، تقاضای فصلی هم تأثیر زیادی بر قیمت‌ها دارد. برای مثال، قبل از عید نوروز که تقاضا برای میوه‌ها و صیفی‌جات بیشتر می‌شود، قیمت‌ها به طور چشمگیری افزایش می‌یابد. بنابراین، گرانی میوه‌ها و صیفی‌جات بیشتر به مسائل اقتصادی و مدیریتی مربوط است که در برخی ماه‌های خاص سال شدت پیدا می‌کند.

در بازار ایران، قیمت میوه‌ها و صیفی‌جات به عوامل مختلفی از جمله فصول برداشت، شرایط آب و هوایی، تولید و واردات بستگی دارد. این عوامل باعث می‌شود که در هر ماه از سال، برخی از میوه‌ها و صیفی‌جات گران‌تر شوند.

فروردین و اردیبهشت (بهار)

  • میوه‌ها: در این ماه‌ها معمولا میوه‌های تابستانی و پاییزی مانند پرتقال، سیب و خرما که در پایان فصل خود هستند، گران‌تر می‌شوند. همچنین، میوه‌هایی که در اوایل فصل بهار برداشت می‌شوند، مثل توت، کیوی، و گلابی ممکن است قیمت بالاتری داشته باشند.
  • صیفی‌جات: سبزیجاتی مانند گوجه‌فرنگی، خیار و فلفل دلمه‌ای که در اوایل بهار برداشت می‌شوند، قیمت‌ها به طور موقت افزایش می‌یابند.
  • مناطق تأثیرگذار: مناطق گرمسیر جنوبی (خوزستان، بوشهر، هرمزگان) و برخی مناطق شمالی (مازندران و گیلان).

خرداد تا مرداد (تابستان)

  • میوه‌ها: این ماه‌ها زمان اوج فصل برداشت میوه‌های تابستانی هستند. میوه‌هایی مانند هندوانه، خربزه، آلبالو، گیلاس، توت‌فرنگی، آلو و شلیل به وفور در بازار موجود است. با این حال، در صورت کاهش تولید به دلیل شرایط آب و هوایی، ممکن است قیمت‌ها افزایش یابد.
  • صیفی‌جات: در این ماه‌ها قیمت صیفی‌جاتی چون گوجه فرنگی، خیار، فلفل دلمه‌ای، و بادمجان در حال افزایش می‌تواند باشد.
  • مناطق تأثیرگذار: جنوب کشور (استان‌های خوزستان، هرمزگان، بوشهر) و برخی مناطق شمالی (مازندران، گیلان).

 شهریور و مهر (پاییز)

  • میوه‌ها: فصل برداشت بسیاری از میوه‌های پاییزی همچون سیب، انار، خرمالو و انگور است. در این ماه‌ها، با توجه به افزایش عرضه، قیمت‌ها معمولاً کاهش می‌یابند، مگر در مواقعی که مشکلات تولید یا واردات پیش آید.
  • صیفی‌جات: در این ماه‌ها، قیمت برخی صیفی‌جات مانند گوجه‌فرنگی و خیار ممکن است به دلیل کاهش عرضه در نتیجه تغییر فصل افزایش یابد.
  • مناطق تأثیرگذار: استان‌های شمالی، مرکزی و غربی (استان‌های فارس و کرمان).

آبان و آذر (پاییز)

  • میوه‌ها: در این ماه‌ها میوه‌هایی همچون انار، سیب، خرمالو و کیوی وارد بازار می‌شوند، که قیمت آن‌ها ممکن است در اوایل پاییز افزایش یابد. خرما و انجیر نیز در مناطق جنوبی گران می‌شود.
  • صیفی‌جات: در این ماه‌ها، قیمت برخی صیفی‌جات مانند پیاز، سیب‌زمینی، کدو، و گوجه‌فرنگی می‌تواند افزایش یابد.
  • مناطق تأثیرگذار: مناطق جنوبی (خوزستان، بوشهر)، مناطق شمالی (مازندران) و استان‌های غربی و مرکزی (فارس، کرمان).

دی و بهمن (زمستان)

  • میوه‌ها: فصل برداشت میوه‌های زمستانی مانند مرکبات (پرتقال، نارنگی، لیمو) و کیوی است. در این ماه‌ها، در صورتی که تولید کاهش یابد یا شرایط آب و هوایی منجر به آسیب به محصولات شود، قیمت‌ها می‌توانند افزایش یابند.
  • صیفی‌جات: در این فصل، به دلیل کاهش برداشت در برخی مناطق، قیمت صیفی‌جاتی همچون گوجه‌فرنگی و کاهو ممکن است افزایش یابد.
  • مناطق تأثیرگذار: استان‌های جنوبی (خوزستان، هرمزگان)، مناطق شمالی (مازندران) و شمال غربی (آذربایجان غربی و شرقی).

 اسفند (پایان سال)

  • میوه‌ها: در اسفند به دلیل نزدیکی به عید نوروز و افزایش تقاضا برای میوه‌های خاص مانند سیب، پرتقال و خرما، قیمت‌ها افزایش می‌یابند. همچنین با توجه به ورود میوه‌های نوبرانه به بازار (مثل توت‌فرنگی)، ممکن است گران‌تر شوند.
  • صیفی‌جات: تقاضا برای سبزیجات، پیاز، سیب‌زمینی، و کاهو برای سفره‌های عید نوروز افزایش یافته و باعث گرانی این محصولات می‌شود.
  • مناطق تأثیرگذار: همه مناطق به دلیل تقاضای زیاد برای میوه و سبزیجات برای نوروز.

در زیر، خلاصه‌ای از عوامل گرانی میوه‌ها و صیفی‌جات در ایران در هر ماه به صورت جدول ارائه شده است:

ماه میوه‌ها صیفی‌جات مناطق تأثیرگذار
فروردین و اردیبهشت (بهار) پرتقال، سیب، خرما (در پایان فصل)، توت، کیوی، گلابی گوجه‌فرنگی، خیار، فلفل دلمه‌ای مناطق گرمسیر جنوبی (خوزستان، بوشهر، هرمزگان)، شمالی (مازندران، گیلان)
خرداد تا مرداد (تابستان) هندوانه، خربزه، آلبالو، گیلاس، توت‌فرنگی، آلو، شلیل گوجه‌فرنگی، خیار، فلفل دلمه‌ای، بادمجان جنوب کشور (خوزستان، هرمزگان، بوشهر)، شمالی (مازندران، گیلان)
شهریور و مهر (پاییز) سیب، انار، خرمالو، انگور (در اوج فصل برداشت، قیمت معمولاً کاهش می‌یابد) گوجه‌فرنگی، خیار (ممکن است به دلیل کاهش عرضه گران شود) شمالی، مرکزی و غربی (فارس، کرمان)
آبان و آذر (پاییز) انار، سیب، خرمالو، کیوی (ممکن است در اوایل پاییز گران شوند)، خرما و انجیر (در مناطق جنوبی) پیاز، سیب‌زمینی، کدو، گوجه‌فرنگی جنوبی (خوزستان، بوشهر)، شمالی (مازندران)، غربی و مرکزی (فارس، کرمان)
دی و بهمن (زمستان) مرکبات (پرتقال، نارنگی، لیمو)، کیوی (در صورت کاهش تولید، قیمت افزایش می‌یابد) گوجه‌فرنگی، کاهو (ممکن است به دلیل کاهش برداشت افزایش یابد) جنوبی (خوزستان، هرمزگان)، شمالی (مازندران)، شمال غربی (آذربایجان غربی و شرقی)
اسفند (پایان سال) سیب، پرتقال، خرما (به دلیل تقاضای نوروزی گران می‌شوند)، میوه‌های نوبرانه مثل توت‌فرنگی سبزیجات، پیاز، سیب‌زمینی، کاهو (با توجه به تقاضای نوروزی گران می‌شوند) همه مناطق به دلیل تقاضای زیاد برای میوه و سبزیجات برای نوروز

نکات اضافی:

  • گرانی میوه‌ها بیشتر به فصول برداشت، تقاضا و شرایط جوی بستگی دارد.
  • گرانی صیفی‌جات تحت تأثیر تغییرات فصلی و کاهش تولید در فصل‌های سردتر سال قرار دارد.
  • بیشتر گرانی‌ها در ماه‌های آذر، دی، بهمن و اسفند به دلیل تقاضای بالا برای میوه‌ها و صیفی‌جات خاص عید نوروز مشاهده می‌شود.
 

و اما خشکسالی و تغییرات اقلیمی تأثیر زیادی بر تولید و قیمت میوه‌ها و صیفی‌جات در ایران دارند. کاهش بارش‌ها و تغییر الگوهای آب و هوایی باعث کاهش منابع آبی و در نتیجه کاهش تولید محصولات کشاورزی می‌شود. این امر منجر به نایابی و افزایش قیمت‌ها، به ویژه در محصولات پرمصرف مانند گوجه‌فرنگی، سیب‌زمینی، هندوانه و خرما می‌شود. علاوه بر این، افزایش دما و تغییرات در زمان‌های برداشت می‌تواند کیفیت محصولات را تحت تأثیر قرار دهد.

در کنار این عوامل طبیعی، مشکلات مدیریتی همچون استفاده ناکارآمد از منابع آبی، توزیع نادرست کود و سموم، و ضعف در حمایت از کشاورزان نیز نقشی مهم در افزایش قیمت‌ها دارند. سیستم‌های آبیاری ناکارآمد و عدم توجه به تکنولوژی‌های نوین کشاورزی، باعث کاهش بهره‌وری و افزایش هزینه‌های تولید می‌شود.

ترکیب این دو عامل—خشکسالی و تغییرات اقلیمی از یک سو و مشکلات مدیریتی از سوی دیگر—می‌تواند به نایابی و گرانی محصولات کشاورزی منجر شود. تأثیر خشکسالی و تغییرات اقلیمی بر گرانی میوه‌ها و صیفی‌جات در ایران حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد است، در حالی که ضعف مدیریت منابع کشاورزی نیز حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد در این مشکلات دخیل است.