ایران هنوز کلید درمان موفق اعتیاد را پیدا نکرده!+علت چیست

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، درمان اعتیاد یکی از موضوعات گسترده است که می تواند روش های مختلفی را شامل شود. استفاده از داروهایی مانند متادون، بوپرنورفین، و نالترکسون برای کاهش وابستگی به مواد مخدر است. این داروها به تثبیت وضعیت فرد و کاهش علائم ترک کمک می‌کنند.  نرخ موفقیت درمان دارویی بین 40 تا 60 درصد تخمین زده می‌شود، اما معمولاً نیاز به همراهی با درمان‌های روانی و مشاوره دارد.

درمان بعدی مربوط به درمان های مشاوره و روانشناختی است. این روش شامل جلسات مشاوره فردی، گروه‌درمانی، و خانواده‌درمانی است. در این درمان، هدف تغییر الگوهای فکری و رفتاری وابسته به مواد است. گفته می شود حدود 50 تا 70 درصد از افراد با این روش‌ می‌توانند به بهبودی بلندمدت برسند، به‌ویژه اگر با دارودرمانی همراه شود.

درمان شناختی-رفتاری (CBT) بکب دیگر از روش های درمان اعتیاد است. این رویکرد بر آموزش فرد برای شناخت محرک‌های اعتیادآور و مقابله با وسوسه‌ها تمرکز دارد و تقریباً 50 تا 60 درصد موفقیت در بهبودی طولانی‌مدت دارد. اقامت در مراکز توانبخشی و شرکت در برنامه‌های حمایتی چندماهه، به فرد کمک می‌کند تا در یک محیط حمایتی قرار بگیرد.  ماندن در مراکز توانبخشی  و ترک اعتیاد وابسته به مدت اقامت است؛ اما گفته شده اقامت بیش از 3 ماه معمولاً تا 70 درصد موفقیت را به همراه دارند.

در کشورهای توسعه‌یافته مانند ایالات متحده و بریتانیا، درمان‌های دارویی همراه با مشاوره و روان‌درمانی به‌عنوان روش‌های اصلی درمان شناخته می‌شوند. در این کشورها، تمرکز بر رویکردهای علمی و ترکیبی از دارودرمانی و روان‌درمانی است. فناوری‌های جدید مانند اپلیکیشن‌های سلامت روان نیز به کمک این فرآیند آمده‌اند.

در ایران نیز بیشتر از روش‌های دارودرمانی (مثل متادون‌درمانی) و مشاوره استفاده می‌شود. با این حال، تمرکز کمتری بر درمان‌های روانشناختی عمیق یا اقامت طولانی‌مدت در مراکز توانبخشی وجود دارد. برخی از کارشناسان بر این باورند که رویکرد ایران نیازمند بازبینی است، چرا که موفقیت در درمان اغلب پایدار نیست و نرخ عود بالاست.

با وجود تلاش‌های گسترده، روش‌های درمانی فعلی در ایران هنوز نتوانسته‌اند به موفقیت‌های مورد انتظار دست یابند. نرخ بازگشت به اعتیاد همچنان بالا است و بسیاری از افراد پس از دوره درمان دچار لغزش می‌شوند. از این‌رو، کارشناسان معتقدند که بازبینی در روش‌های فعلی و توجه بیشتر به نیازهای روانی و اجتماعی افراد می‌تواند اثرگذار باشد.

شخصیت افراد نقش مهمی در موفقیت درمان دارد. افراد با شخصیت‌های مقاوم‌تر، متعهدتر و با توانایی بالاتر در مدیریت استرس، معمولاً بهتر به درمان پاسخ می‌دهند. از سوی دیگر، افراد با ویژگی‌های شخصیتی منفی مانند اضطراب شدید یا ناتوانی در کنترل انگیزه‌ها، ممکن است به درمان دارویی و روان‌درمانی‌های طولانی‌مدت نیاز داشته باشند.

درمان اعتیاد نیازمند یک رویکرد چندوجهی است که دارو، روان‌درمانی و حمایت اجتماعی را ترکیب کند. کشورهای پیشرفته با استفاده از این ترکیب به موفقیت‌های بالاتری دست یافته‌اند. در حالی که ایران نیز از روش‌های علمی بهره می‌برد، نیاز به بازبینی و تقویت بخش روان‌درمانی و برنامه‌های طولانی‌مدت بیشتر حس می‌شود.