شاهنشاه شکارچی / این بشقاب نقره‌ای کتاب داستان است ! / کشفی که راز های زیادی از ایران باستان به شما می گوید!

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، سال ۱۳۳۵ کارگری در کارگاه آجرپزی آقای آیینی واقع در کنار خط آهن ساری در حوالی انتهای خیابان میرزمانی سه ظرف نقره پیدا کرد و به موزه تحویل داد. روی زیباترین آن‌ها که به شکل بشقاب است نقشی از شکارگاه شاهنشاه ساسانی دیده می‌شود. احتمال داده می‌شود این نقش به اردشیر دوم تعلق داشته باشد که در سال‌های ۳۸۳-۳۸۹ میلادی سلطنت می‌کرد. در داخل این بشقاب که ۲۸.۶ سانتیمتر قطر دارد شاه ساسانی سوار بر اسب در حال شکار شیر به تصویر کشیده شده است. جنس این شیء تاریخی نقره با روکش طلا است و هم اکنون در موزه ملی ایران نگهداری می شود.

این بشقاب یکی از قدیمی‌ترین نمونه‌های این گونه از اشیا به شمار می‌رود. شکارچی در روی زین اسب کمان خود را به سوی شیر جهنده متوجه کرده در حالی که شیر شکار شده دیگری به روی زمین افتاده است. شکل تاج‌های ساسانی در اینجا دیده نمی‌شود و سربندی جای آن را گرفته است که نشان می‌دهد که شکارچی یکی از شاهزادگان و اشراف ساسانی است.

این صحنه از نظر طبیعت گرایی با صحنه‌های شکار سلطنتی شباهت دارد عناصر تزیینی قدیمی در روی این صحنه به کار رفته است مشابه چین و شکن لباس سوارکار نقش برجسته اردشیر دوم در طاق بستان نیز دیده می‌شود. هنر نقره‌سازی ساسانی پیش از حملات اعراب به ایران معروف بوده است. بسیاری از این اشیا و به خصوص بشقاب‌های معروف سیمی در بازارهای عتیقه به فروش می‌رسند. اینگونه صحنه‌های شکار سلطنتی در خاورمیانه و خاوردور رایج بوده و آنها به عنوان هدایای شاهانه برای تبلیغات سیاسی استفاده می شدند. نشان دادن نقش شاهان قهرمان شکارچی جانور شکاری اغلب شیر بر روی آثار هنری هخامنشی در اصل یک کار شاهانه بوده که ریشه در هنرهای قدیمی‌تر به ویژه آشور جدید در بین النهرین دارد. امپراطوری ساسانی برای مشروعیت بخشیدن به حکومت خود با افتخار تمام به سلسله پیشین یعنی هخامنشی توجه بسیار کرد. نام اردشیر در شکل پهلوی ساسانی آن و بازنویسی این نام «آرتا خرس» یادآور نام اردشیر هخامنشی بوده و خود گواهی بر این ادعا است.