سالانه 2000 نفر به سرطان مری مبتلا می شوند / مردان و افراد بالای 50 سال بیشتر در خطرند

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، سرطان مری یکی از انواع سرطان‌های نادر است که در بافت مری، لوله‌ای که غذا را از گلو به معده منتقل می‌کند، ایجاد می‌شود. این نوع سرطان می‌تواند به سرعت پیشرفت کند و عوارض جدی برای فرد مبتلا به همراه داشته باشد.

سرطان مری می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود. سابقه خانوادگی سرطان می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. استعمال دخانیات و مصرف الکل از عوامل خطر اصلی برای بروز سرطان مری هستند. التهاب مزمن ناشی از رفلاکس ممکن است به تغییرات پیش‌سرطانی در بافت مری منجر شود. مصرف ناکافی میوه‌ها و سبزیجات و رژیم غذایی غنی از غذاهای فرآوری‌شده و چرب. برخی از انواع ویروس پاپیلومای انسانی می‌توانند خطر ابتلا به سرطان مری را افزایش دهند.

سرطان مری می‌تواند عوارض جدی برای فرد مبتلا به همراه داشته باشد. مشکلات بلع (دیسفاژی) و تنگی مری باعث دشواری در بلع غذا می‌شود. مشکلات بلع و کاهش اشتها منجر به کاهش وزن قابل توجه می‌شود. تومورهای سرطانی می‌توانند باعث خونریزی داخلی شوند. سرطان مری ممکن است به سایر اعضای بدن، مانند ریه‌ها و کبد، گسترش یابد. ضعف سیستم ایمنی ناشی از بیماری و درمان‌ها ممکن است منجر به عفونت‌های ثانویه شود.

پیشگیری از ابتلا به سرطان مری روش های مختلفی دارد. ترک سیگار و کاهش مصرف الکل از مهم‌ترین عوامل پیشگیری از ابتلا به سرطان مری هستند. رژیم غذایی سالم با مصرف بیشتر میوه‌ها و سبزیجات و کاهش مصرف غذاهای فرآوری‌شده اقدام پیشگیرانه مثبتی است.  درمان ریفلاکس معده-مری برای کاهش خطر ابتلا به سرطان ضروری است. انجام معاینات دوره‌ای برای شناسایی زودهنگام علائم در پیشگیری از ابتلا به سرطان مری تاثیرگذار است.

برای درمان این سرطان راهکار های مختلفی وجود دارد. انجام جراحی و برداشتن تومور و بخشی از مری در مراحل اولیه می تواند این سرطان را درمان کند.

استفاده از داروهای شیمیایی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی از دیگر درمان های سرطان مری است. استفاده از اشعه برای کوچک کردن تومور یا از بین بردن سلول‌های سرطانی نیز درمانی شایع برای سرطان مری است. همچنین استفاده از داروهایی که به طور خاص بر روی سلول‌های سرطانی تأثیر می‌گذارند.

سرطان مری یک بیماری جدی است که نیازمند توجه ویژه به علل، پیشگیری و درمان آن است. شناخت عوامل خطر و انجام اقدامات پیشگیرانه می‌تواند به کاهش بروز این بیماری کمک کند. تشخیص زودهنگام و درمان مناسب نقش حیاتی در بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا دارد.