تحصیل یک میلیاردی در مدرسه آنلاین انگلیس در تهران/ آقای وزیر فاصله طبقاتی را به مدارس رساندید!

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، ابراهیم سحرخیز ، معاون اسبق وزارت آموزش و پرورش در گفت و گو با رکنا گفت: وقتی گفته می شود ثبت نام یا تحصیل در مدارس دولتی باید رایگان باشد می گویند کجای کارید؟ اصلا دیگر چنین چیزی ممکن نیست. آنچه از پیکر بی جان مدارس دولتی برجای مانده، آلونکی است با کلاس های 40 نفر به بالا که «نه آموزشی در خود دارند نه پرورشی». حتی کار از مرزبندی بین مدارس دولتی و خصوصی گذشته، خود مدارس غیردولتی نیز متناسب با خاستگاه طبقاتی و معیشتی خانواده ها، با عبور از شهریه های ۱۰۰ تا ۱۲۰ میلیونی، امروزه حرف از میلیارد می زنند.

وی در ادامه افزود: شنیده بودم برخی از مدارس غیردولتی ، با قال گذاشتن دم و دستگاه آموزش و پرورش، با دست بردن در جدول برنامه هفتگی مدارس، بالا و پایین کردن ساعات درسی یا حتی حذف و اضافه در برخی از عناوین و کتاب های درسی حرف از نتایج تضمینی در کنکور دانشگاه ها و... می زنند؛ اما باورم نمی شد همین تهران، آن هم بیخ گوش وزیر و وزارتخانه، با راه اندازی مدارس آنلاین لندنی، بی محابا و آشکار با افتخار تمام اعلام کنند: «۷ تا ۱۹ ساله های بچه پولدار، می توانید با پرداخت تنها ۹ تا ۱۵ هزار دلار ناقابل (۵۵۰ میلیون تا یک میلیارد تومان) از همینجا، دانش آموز کشور انگلستان شوید تا دیگر مجبور نباشید زیر چتر آموزش و پرورش ایران قرار بگیرید.»

معاون اسبق آموزش و پرورش تاکید کرد: البته باید برای گرفتن کد بین المللی از کشور انگلستان، ۹۹۵ پوند ناقابل نیز به حساب آن دولت واریز کنید تا خیالتان برای روز مبادا یعنی تحصیل و زندگی در بریتانیا، تخت باشد.

ژاپن مناطق فقیرنشین دارد؛ اما مدارس فقیر ندارد

وی در این راستا افزود: «براساس آمار سازمان همکاری‌های اقتصادی و توسعه، ژاپن در بین ۳۵ کشور ثروتمند جهان، از حیث برقراری عدالت آموزشی ، رتبه نخست را به خود اختصاص داده است به طوری که تنها حدود ۹ درصد از عملکرد دانش آموزان ژاپنی تابعی از وضعیت معیشتی و اقتصادی خانواده آنهاست در حالی که این عدد در کشورهای مورد مقایسه به طور میانگین ۱۴ درصد است به عبارت دیگر می توان گفت ژاپن گرچه مناطق فقیرنشین دارد؛ اما مدارس فقیر ندارد.»

دهک برخوردار جامعه ایرانی گاهی تا ۵۵ برابر دهک اول، برای آموزش و پرورش آقا زاده های خود هزینه می کنند

ابراهیم سحرخیز با اشاره به اینکه این آمار در ایران به بالای ۳۰ درصد می رسد، گفت: دهک برخوردار جامعه ایرانی گاهی تا ۵۵ برابر دهک نخست، برای آموزش و پرورش آقا زاده های خود هزینه می کنند. وقتی وزیر آموزش پرورش ایران، با تشبیه آموزش خوب به خودروی لوکس، فاتحه مدارس عادی دولتی را  یک‌جا خوانده به مردم می گوید هرچه پول بدی آش می خوری! معلوم است که باید چنین مدارسی در تهران، بیخ گوش وزیر، سربلند کنند!

معاون اسبق آموزش و پرورش گفت: وقتی که آقای حداد عادل ، در همایش مربوط به مدارس غیردولتی، آشکارا، مدارس دولتی را به روزمرگی، نبود نوآوری و خلاقیت متهم کرده، می گوید تنها مدارس غیردولتی هستند که در این باره حرفی برای گفتن دارند و بقیه ول معطل هستند؛ این یعنی تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل!

سحرخیز همچنین افزود: در کشورهای توسعه یافته، پارلمان، نخست وزیر یا رییس‌جمهور را به خاطر اندک کاهشی در کیفیت آموزشی مدارس دولتی، به پای میز استنطاق می کشاند؛ اما در ایران، آن هم در دولت حسن روحانی، وزیر مربوطه یواشکی به رئیس‌جمهور می گوید سه چهارم همین بودجه هم زیادی است و حاصل آن نگاه امروز شده است مدرسه آنلاین لندنی! تکرار این جمله که چقدر پول می گیری تا بچه مرا خوب آموزش بدهی!

وی تاکید کرد: آموزش وپرورش امروز کالایی بیش نیست که قیمت آن را، تعادل یا تلاقی بین عرضه و تقاضا تعیین می کند. شاید دیگر صنوف و اتحادیه ها اندک مجال و محلی برای چانه زنی بر سر تعیین قیمت، دفاع از مشتری، رسیدگی به تخلفات احتمالی بر اثر گران فروشی داشته باشند؛ اما در آموزش وپرورش، غیردولتی ها از هفت دولت آزادند. چشمم آب نمی خورد دولت چهاردهم نیز حرف تازه ای برای گفتن در آموزش وپرورش داشته باشد.

او گفت: از مدرسه کانکسی یا کپری در فلان منطقه دور افتاده بگیر که برای رسیدن به معلم، سقفی برای نشستن و مشقی برای نوشتن ، له له می زند تا مدرسه آنلاین لندنی که تمام حساب و کتابش به دلار است و یورو ! اگر هر دو را مدرسه بخوانیم، این کجا و آن کجا؟