ردپای مجوزهای ساخت و ساز شهرداری تهران در قطعی برق منازل /مقصر قطعی برق، خود صنایع هستند / در اروپا برق در بازار عرضه می شود

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، جلسه هیئت دولت عصر یکشنبه گذشته (۱۴ مردادماه) به ریاست مسعود پزشکیان و با دستور کار بررسی راه‌کارهای مدیریت مصرف انرژی در پی بروز گرمای هوا در کشور برگزار شد.

رئیس جمهوری ایران، ضمن دستور به همه وزارتخانه‌ها و ادارات برای کاهش مصرف انرژی و همچنین اطلاع‌رسانی دقیق و به موقع، از مردم خواست در مصرف برق حداکثر صرفه‌جویی را داشته باشند.

این در حالی است که صنایع در ایران، بیشترین میزان مصرف برق را دارند؛ آن هم برقی که آنقدر برایشان ارزان قیمت است که به عبارتی آن را رایگان به حساب می آورند.

در ایران، 3 دسته از انواع صنعت را داریم. دسته اول صنایع صنفی صنعتی که متشکل از کارگاه های کوچک، با اشتغال های کم ولی پر شمار در سراسر کشور هستند؛ مثل یک نجاری یا تراشکاری کوچک با چند نیروی کار در یک کوچه. جالب است بدانید 93 درصد از بنگاه های صنعتی کشور، جزء این دسته هستند.

قطعی برق این صنایع در طول سه سال گذشته، به صورت برنامه ریزی شده «صفر» بوده است. حال ممکن است به علت بروز حوادث، قطعی برق مقطعی به وجود بیاید ولی به لحاظ اعمال محدودیت، این نوع قطعی برق وجود نداشته است. علت این است که این صنایع به علت کوچک بودن، تاب آوری بالایی ندارند و این باعث شده است از چنین موضوعی معاف شوند.

دسته دوم صنایع، مربوط به شهرک های صنعتی هستند که در سال 1400 قطعی برق برنامه ریزی شده و غیر برنامه ریزی شده داشتند که شرایط را برایشان به شدت سخت می کرد.

حال این روزها صنایع، در تابستان، یک 24 ساعت در هفته به صورت ثابت قطعی برق دارند که می شود 12 روز در فصل تابستان. از سویی دیگر باید توجه داشت که نیمی از این کارگاه ها غیرفعال هستند و اثر این محدودیت بر تولید کمتر از یک و نیم درصد است.

دسته سوم صنایع، 300 واحد صنعتی انرژی بر از جمله فولاد، سیمان، مس، آلومینیوم و یک سری از معادن هستند. 

امسال نسبت به سالهای قبل رشد تولید در فولاد و سیمان و... داشتیم. باید توجه داشت برق؛ کالایی نیست که بتوان آن را ذخیره کرد؛ لذا اگر برق کمتری نسبت به سنوات قبل به این صنایع اختصاص پیدا می کرد، پس چرا رشد تولید و صادرات داشته اند؟ طبق آمار این صنایع، در سال 1403 نسبت به مدت مشابه پارسال، مقدار مشخصی برق گرفتند. همچنین نسبت به سال 1401، 10 و نیم درصد و نسبت به سال 1400، 24 درصد برق بیشتری دریافت کرده اند. این مهم به خاطر این است که رشد تولید برق و همچنین مدیریت مصرف برق وجود داشته است.

شاید در این میان سوالی به وجود بیاید که چرا اروپایی ها قطعی برق ندارند؟ علت این است که در اروپا، برق همچون یک کالا، در بازار عرضه می شود و متقاضیان آن را خریداری می کنند. به این شکل که اگر در ساعت 12 ظهر، تقاضای مصرف برق بالا برود، قیمت نیز به همان نسبت بیشتر می شود و اینگونه برای آن شرکت یا مشتری صرفه اقتصادی ندارد که از برق در این ساعت، مصرف بیشتری داشته باشد. 

برای مثال پیک برق در آلمان که 10 برابر ایران GDP دارد، معادل 86 هزار مگاوات است؛ ولی پیک مصرف برق در ایران، 80 هزار مگاوات است؛ یعنی ما در رده آلمان پیک مصرف برق داریم ولی باز هم می گوییم برق کم داریم. 

از سویی دیگر باید توجه داشت که مجوزهایی که شهرداری ها به ویژه شهرداری تهران در امر ساخت و ساز، در کمیسیون ماده 100، با موضوع اضافه بنا، با هر نوع توجیهی، کنار می آیند و پایان کار را اهدا می کنند؛ لذا وقتی ساختمانی پایان کار داشته باشد، اداره برق ناچار است برق ساختمان را تامین کند. این در حالی است که پست های برق هر محله، بر اساس تعداد طبقات ساختمان هایی که می بایست در هر محله ساخته می شد طراحی شده است. ساختمان های سر به فلک کشیده 8 الی 9 طبقه ای در محله های مختلف، شرایطی را ایجاد می کند که پست های برق محدودیت داشته باشند و وقتی که در تابستان مثلا همه ساختمان ها با هم وسایل سرمایشی را روشن می کنند، می بینیم که پست های برق توان تامین برق آن همه ساختمان را ندارد و قطعی برق به وجود می آید.

حال باید این سوال را پرسید که آیا همچنان باید به مردم تذکر داد که در مصرف برق صرفه جویی کنند یا اینکه می بایست به صنایعی که برق تقریبا رایگان دریافت می کنند و هیچگاه در مسیر صرفه جویی قدم نگذاشته اند را مورد سوال و مواخذه قرار داد؟