سالانه بیش از 700000 نفر با اقدام به خودکشی می‌میرند / خودکشی قابل پیشگیری است

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، طبق آخرین گزارش سازمان بهداشت جهانی در سال 2023، سالانه 703000 نفر جان خود را به علت اقدام به خودکشی از دست می دهند و می توان گفت تعداد افراد بسیار بیشتری (نسبت به ارقام مرگ ناشی از خودکشی) دست به خودکشی می زنند.

هر خودکشی یک تراژدی است که خانواده‌ها، جوامع و کشورها را تحت تأثیر قرار داده و تأثیرات طولانی‌مدت بر افراد به جا می گذارد.

چهارمین عامل مرگ و میر در بین جوانان 15 تا 29 ساله در جهان

خودکشی در تمام طول عمر رخ می دهد و چهارمین عامل مرگ و میر در بین جوانان 15 تا 29 ساله در جهان در سال 2019 بوده است.

خودکشی یک معضل جهانی در تمام نقاط جهان است. بیش از 77 درصد از خودکشی های جهانی در سال 2019 در کشورهای با درآمد کم و متوسط ​​رخ داده است. توجه داشته باشید خودکشی با مداخلات به موقع و اغلب کم هزینه قابل پیشگیری است.

در حالی که بین خودکشی، اختلالات روانی (به ویژه افسردگی و اختلالات مصرف الکل) و اقدام به خودکشی قبلی؛ ارتباط مستقیم وجود دارد. گفته می شود بسیاری از خودکشی‌ها به صورت تکانشی در لحظات بحران یا شکست در توانایی مدیریت زندگی اتفاق می‌افتند. استرس هایی مانند مشکلات مالی، قطع رابطه، درد، بیماری مزمن، تجربه درگیری، فاجعه، خشونت، سوء استفاده یا از دست دادن و احساس انزوا به شدت با احتمال اقدام به خودکشی مرتبط هستند. همچنین نرخ خودکشی در میان گروه‌های آسیب‌پذیری که تبعیض را تجربه می‌کنند، مانند پناهندگان، مهاجران، مردم بومی، زندانیان و... بالا است.

حدود 20 درصد از خودکشی های جهان به دلیل مسمومیت با قرص،آفت کش ها...

تخمین زده می شود که حدود 20 درصد از خودکشی های جهان به دلیل مسمومیت با قرص،آفت کش ها و... اتفاق می افتد و بیشتر آن در کشورهای با درآمد کم و متوسط ​​رخ می دهد. سایر روش های متداول خودکشی شامل حلق آویز کردن و اسلحه گرم است.

خودکشی قابل پیشگیری است

خودکشی قابل پیشگیری است و برای جلوگیری از اقدام به خودکشی می توان اقداماتی را در سطح جمعیت، خرده جمعیت و فردی انجام داد.

برخی از اقداماتی که سازمان بهداشت جهانی (WHO) برای پیشگیری از خودکشی انجام داده است شامل محدود کردن دسترسی به وسایل خودکشی (مانند مواد مسمومیت زا، اسلحه گرم، داروهای خاص)، تعامل موثر با رسانه ها برای گزارش خودکشی، پرورش مهارت های زندگی اجتماعی و عاطفی در نوجوانان، شناسایی، ارزیابی، مدیریت و تحت نظر قرار دادن هر فردی که تحت تأثیر رفتارهای خودکشی قرار گرفته است و... است. به طور کلی برای اثر بخشی بیشتر لازم است اقدامات با شناسایی، ارزیابی، مدیریت و پیگیری هر فردی که تحت تأثیر رفتارهای خودکشی قرار گرفته است، صورت گیرد.

تلاش‌های پیشگیری از خودکشی نیازمند هماهنگی و همکاری بین بخش‌های مختلف جامعه، از جمله بخش بهداشت و سایر بخش‌ها مانند آموزش، کار، کشاورزی، تجارت، عدالت، قانون، دفاع، سیاست و رسانه است. این تلاش‌ها باید جامع و یکپارچه باشند؛ چرا که هیچ بخش واحدی به تنهایی نمی‌تواند بر موضوع پیچیده‌ای مانند خودکشی تأثیر گذارد.