لزوم تغییر روش زندگی و اقتصاد با ورود کرونا / حرکت مشاغل به سمت نرم افزارها

کرونا یک ویروس بسیار کوچک که یک سال است دنیا را تحت سیطره خود قرار داده و تمام معادلات و معاملات انسان ها را بهم زده است.

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، حالا اگر کودکی امسال به دنیا بیاید تا وقتی به مدرسه برود باید ماسک بزند و با زندگی مجازی سر کند. دیگر زندگی با گذشته قابل مقایسه نیست، زندگی با یک ویروس چند شاخه وارد قرن جدیدی شده است. همین ویروس تمام جهان را تحت پوشش قرار داده و تمام جهان با یک درد مشترک دست به گریبان شده اند. سیستم کاری، آموزشی، بهداشتی، ازدواج و حتی مرگ هم رنگ و بوی دیگری به خود گرفته است طی یکسال گذشته. زندگی، تربیت و سطح کاهش سطح علمی نیز تغییر کرده است.

اردشیر گراوند، جامعه شناس در گفتگو با خبرنگار اجتماعی رکنا درباره این تغییرات و نحوه ارتباط گرفتن با زندگی جدید تاکید کرد: اپیدمی ها یا بیماری های مسری در تمام ادوار بشر بوده اند. در گذشته ابله، سیاه سرفه، کچلی، وبا، سیل و... وجود داشته و بسیاری بر اثر این بیماری ها جان خود را از دست داده اند. در بعضی موارد مردم آن را کنترل کرده و در برخی موارد دیگر نیز نظام سلامت آن را مدیریت کرده است. در هر حال انسان از آن بحران گذشته است.

به دلیل عمر کوتاه در دوره کرونا دستپاچه ایم

وی افزود: به هر حال زور نظام اجتماعی بر نظام طبیعی، بهداشتی و حتی سلامت می چربد و خود را حتما قالب می کند. چون سیستم اجتماعی یک ارگانیزم زنده است و برای حیات خود تلاش می کند. اما دلیل نگرانی های کم بودن عمرهای کوتاه است و گرنه عمر نظام اجتماعی بسیار طولانی است به راحتی از زمان های بحران می گذرد. ما دستپاچه هستیم نه نظام اجتماعی که در بلندمدت خود را پیدا می کند.

اردشیر گراوند با اشاره به این که هر کدام از اپیدمی ها بر سبک زندگی اثر می گذارد، گفت: هر کدام از این اپیدمی ها عناصری را در جامعه انسانی جا می گذارند. یعنی تغییر رفتارهایی را در جامعه جا می اندازد. مثل این که ما دیگر دست نمی دهیم و روبوسی تمام شده است و دست هایمان را پشت سر هم می شوییم. البته معلوم نیست کرونا چه عنصر اصلی به زندگی ما اضافه یا کم می کند؟ این عنصر همیشه شریک زندگی ما می ماند.

تغییر رفتار اقتصاد در زندگی با کرونا

این جامعه شناس به گرفتاری های کرونایی اضافه شده به جامعه بشری اشاره کرده و تاکید کرد: در کوتاه مدت نام بخشی از این بحران را آسیب، گرفتاری و... می گذاریم اما وقتی رد شدیم حتی اقتصاد جوامع نیز به تدریج به این عادت می کند و می شود سبکی از مدل اقتصادی. جامعه همچنان با آن ضرر ادامه نمی دهد و جایگزین سبک تعاملات اقتصادی را پیدا می کند. مثل این که عمده خریدها، آموزش، سمینارها و دورهمی ها مجازی شده است. وقتی ما سبک رفتارمان را تغییر می دهیم اقتصاد نیز سبک رفتار خود را تغییر می دهد. مردم و اقتصاد به تدریج ته نشین می شوند و با وضع موجود ارتباط برقرار می کنند. انسان ها و اقتصاد جوامع در کوتاه مدت آسیب های بسیاری می بیند اما در بلندمدت با شرایط تطبیق پیدا می کنند.

حرکت مشاغل به سمت نرم افزارها

وی به تغییرات سبک زندگی اشاره کرده و گفت: بسیاری به دلیل تعطیلی برخی سمینارها، نمایشگاه ها و... با مشکل روبرو شده اند و در مقابل نرم افزارهای فضای مجازی در حال توسعه است. دارندگان نرم افزارها مجبورند خود را به سرعت به روز کنند و مشاغل به حوزه نرم افزاری تغییر پیدا می کند. بنابراین افرادی که مشاغل سنتی داشتند در کوتاه مدت با مشکلات بسیاری روبرو می شوند. به عنوان مثال در عید مردم خریدهای زیادی می کردند اما با وجود کرونا این خریدها لغو شده است. بنابراین بخش عمده ای از فعالیت ها تعطیل یا تضعیف یا تغییر ماهیت می دهند. زمان تغییر ماهیت آنها طولانی است و بسیاری ضرر و زیان می بینند.

کرونا فردگرایی را توسعه می دهد

اردشیر گراوند با اشاره به حوزه فردی، افزود: انسان ها در اپیدمی ها اساسا به فکر نجات فکر خودشان هستند. آدم می خواهند خودتامینی کنند. وقتی تعاملات بازار وجود نداشته باشد انسان می ترسد و دارایی خود را برای روز مبادا نگه می دارد و فردگرایی توسعه می یابد. نه این که انسان ها به دنبال فردگرایی باشند بلکه شرایط باعث می شود خودتامینی کنند. تعاملات خانوادگی وقتی کم می شود نظام خانواده افسردگی گرفته و دچار کرختی و بیماری می شود. وقتی جریان سیار طبیعی وجود نداشته باشد نظام اجتماعی به آرامی به یک سیستم افسردگی عمومی فرو می رود و نبود گردشگر در خیابان، تردد، سمینارها، مراسم ها، جشن و... جامعه را به افسردگی می کشاند. با وجود ضرر و زیان های کوتاه مدت اما به نظر من جامعه خود را پیدا می کند. آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.