نگرش وزیر آموزش و پرورش به امتحانات مچ گیرانه است! / تقلب نکردن را آموزش دهیم

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، به گفته وزیر آموزش و پرورش بسیاری از امتحانات پایان ترم مدارس ممکن است به صورت حضوری برگزار شود، این درحالی است که بسیاری از خانواده ها علاوه بر نگرانی از وضعیت تحصیلی فرزندانشان نگران ابتلای بچه ها به کرونا نیز هستند.

به گفته کارشناسان آموزش و پرورش به دلیل عدم آمادگی در حوزه آموزش مجازی در دوران کرونا، وضعیت علمی و آموزشی کشورمان در برخی زمینه ها با تهدیدات مختلفی مواجه شده است.

محمد داوری، کارشناس مسائل آموزش و پرورش و مشاور تحصیلی در مورد احتمال برگزاری امتحانات به صورت حضوری به خبرنگار اجتماعی رکنا اظهار داشت: نگرش متولیان و مسئولان آموزش و پرورش نسبت به برگزاری آزمون و امتحانات باید به صورت ریشه ای بررسی شود، اکنون مرکز سنجش و آموزش کشور تکلیفش را با نگاه سنتی در زمنیه برگزاری آزمون ها روشن نکرده است ما همچنان درگیر روش های سنتی هستیم که آزمون ها باید جنبه ارزیابی پیشرفت تحصیلی داشته باشد در حالی که عملاً این اتفاق نیوفتاده است، باید در نظر داشته باشیم که آزمون بخشی از فرایند آموزشی است که باید به سنجش پیشرفت عملکرد تحصیلی دانش آموزان و دانشجویان کمک کند. آزمون هایی که به صورت حضوری یا غیر حضوری تاکنون برگزار شده به دلیل این نگرش غلط نتیجه خاصی نداشته است و خروجی هر پایه به پایه بالاتر، هر مقطع به مقطع بالاتر و خروجی آموزش و پرورش به دانشگاه و دانشگاه به حوزه کار و اشتغال جامعه نتیجه مطلوبی دربر نداشته است. گویی آزمون هایی که در مقاطع و سطوح مختلف برگزار شده تضمین کننده میزان تحقق پیشرفت در حوزه دانش و مهارت دانش آموزان و دانشجویان نبوده است. اگر ما این کلیت را در نظر بگیریم، نتیجه خواهیم گرفت که بحث بر سر حضوری و غیر حضوری بودن امتحانات موضوعی فرعی است و موضوع ریشه ای تر، فلسفه امتحان و نگرش های نسبت به آن می باشد. اینگونه می شود نتایجی به بار آمده از دستورالعمل ها و چارچوب ها و نحوه اجرا رضایت بخش نیست و متناسب با فلسفه خود آزمون هم نیست.

نگرش وزیر آموزش و پرورش نسبت به امتحانات مچ گیرانه است

داوری در مورد صحبت اخیر وزیر آموزش و پرورش مبنی احتمال برگزاری حضوری امتحانات پایانی دانش آموزان ادامه داد: نگرش وزیر آموزش و پرورش در خصوص امتحانات اینگونه است که آن را نوعی مچ گیری می دانند و معتقدند که در آزمون مجازی و غیرحضوری امکان مچ گیری کردن وجود ندارد همچنین ممکن است دانش آموزان مرتکب به تقلب شوند، این نوع نگرش به نوعی فاجعه به حساب می آید زیرا از طرف دیگر نگرشی که در دانش آموزان و دانشجویان ایجاد شده، امتحانات را فرصت و سدی می دانند که باید در آن به معلمین و اساتید اثبات کنند که می توانند از آن سد عبور کنند و نمره قبولی کسب کنند. این درحالی است که در برخی کشورها این موضوع به گونه ای برنامه ریزی و فرهنگ سازی شده که خود دانش آموزان می دانند که اگر تقلب کنند از هدف امتحان دور می شوند، هدف امتحانات ارزیابی میزان پیشرفت و مشخص شدن نقاط ضعف و قوت برای معلم، استاد و دانش آموزان و دانشجویان است، بنابراین جدال بین برگزاری حضوری یا غیرحضوری در امتحانات ریشه اش در نگرانی است که نیازمند کار و برنامه درازمدت، با همین وضع موجود نیز اگر بخواهیم بررسی کنیم، نسخه واحد پیچیدن مخصوصاً برای آزمون نیمسال اول و یا آزمون هایی که نهایی نیست، ممکن است موجب ضایع شدن حق برخی دانش آموزان در رتبه بندی شان شود. باید بدانیم سیستم متمرکز را در هر جایی مفید بدانیم در سیستم آموزش و پرورش تمرکز، انحصار و نسخه واحد پیچیدن سم است، سمی که باعث شده نظام آموزشی ما تا حد زیادی ناکارآمد شود و در نتیجه باید در سایر زمینه ها این بخشنامه محوری، تمرکزمحوری و دستورالعمل محوری، آموزش و پرورش ما را کارآمد نکرده. در حال حاضر ما مدرسه و معلم خوب زیاد داریم اما آموزش و پرورش خوبی نداریم، این به معنای آن است که هر جا که ابتکار عمل به دست معلمان و مدارس سپرده شد و خلاقیت های خودشان را بروز دادند کارآمدتر شدیم و هر جا که مدرسه ای منتظر ماند تا بخشنامه ای برایش بیاید و بعد کارش را پیش ببرد آن مدرسه ناموفق بوده است، پس به طور کلی اصرار بر حضوری یا غیرحضوری بودن امتحانات با این توصیفات برای همه مقاطع، پایه ها و همه امتحانات اصلاً منطقی نیست و اصراری تشویش آور به حساب می آید و موجب نگرانی دانش آموزان و خانواده هایشان می شود، این موضوع از طرفی مدارس را نیز در محدودیت هایی قرار می دهد که اگر مجبور باشند بخشنامه ها را اجرا کنند با تبعات منفی مواجه می شوند، ضمناً از بعد کرونا هم بی تردید همه باید تسلیم نظرات و توصیه های علمی حوزه های بهداشتی و ستاد ملی مقابله با کرونا که منبع و مرجع دستوارت هستند باشیم.

تحمیل آموزش مجازی در سیستم آموزش و پرورش را به فال نیک بگیریم

این کارشناس مسائل آموزش و پرورش در خصوص تاثیر کرونا بر وضعیت علمی و آموزشی کشور اظهار داشت: کرونا می تواند فرصتی برای نظام آموزشی ما باشد، تلنگر هایی که کرونا به نظام آموزشی ما زده را می توانیم به فال نیک بگیریم، کرونا اول از همه آموزش مجازی را به عنوان آموزش مکمل در نظام آموزشی ما از خانه و مدرسه و از وزیر تا معلم تحمیل کرده است، این تحمیل شدن را می توان به فال نیک گرفت و از آن می توان به عنوان یادگاری کرونا برای نظام آموزشی مان یاد کرد. با این حال کرونا به دلایل مختلفی آسیب هایی نیز به سیستم آموزشی وارد کرده زیرا نظام آموزشی ما سنتی، متمرکز و متکی به معلم بوده و صرفاً با کتاب های درسی و آموزشی حرکت می کند. سیستم آموزشی ما نسبت به بسیاری از کشورهای دیگر آمادگی برای تطبیق با آموزش آنلاین و مجازی نداشته است، با این حال همانطور که قبلاً اشاره شد، هرجا مدارس حضور جدی پیدا کردند و مدیران مدارس وضعیت را به خوبی مدیریت کردند و معلمان نیز همراه بودند، ابراز کرده اند که بسیاری از کلاس های مدرسه را می توان به صورت مجازی و آنلاین برگزار کرد و به این واسطه از هزینه های برگزاری کلاس حضوری و رفت و آمدها و... کم کرد. در کشور ما که مشکلات اقتصادی و فرهنگی نسبتاً گسترده است و حتی حداقل ها برای بخشی از دانش آموزان تامین نمی شود جای تاسف است، بررسی ها نشان می دهد حداقل بین 15 تا 30 درصد دانش آموزان به امکانات و شرایط اولیه آموزش های مجازی دسترسی ندارند که می تواند به دلیل امکانات، اینترنت، ضعف معلم ها و مدارس یا والدین باشد.

والدین نمی توانند جایگزین معلمان شوند

داوری در رابطه با نقش والدین در آموزش های مجازی در دوران کرونا گفت: باید توجه داشت نقش والدین در امر آموزش آن هم در وضعیت کنونی بسیار مهم و تاثیرگذار است، در جایی گفته بودم اکنون خانه، مدرسه اول شده و پدر و مادر جایگزین مدیر و معلم شده اند و کمک دهنده آن ها هستند، این درحالی است که والدین هیچ وقت نمی توانند جای معلمان را بگیرند و نقش آن ها را ایفا کنند. در همین راستا فیلم های طنزی مبنی بر آموزش والدین به بچه هایشان و دشواری آن ها منتشر شده که این نشان می دهد معلمی ویژگی های خاصی دارد و مهارت های خاصی را می طلبد که والیدن از عهده آن بر نمی آیند، بنابراین این دلایل باعث شده تا یکسری دغدغه هایی مثل تحقق عدالت آموزشی و... به شدت تغییر کرده و این موضوع فقط به دلیل آموزش آنلاین نیست بلکه به دلیل آماده نبودن زمینه ها در برخی ابعاد است، در حالی که آموزش مجازی به صورت برخط هرچند جایگزین آموزش مجازی نمی شود اما به عنوان آموزش مکمل سال هاست که در نظام های آموزشی مختلف استفاده می شود و بعضی از معلم ها که سیستم ها و نرم افزارهای مختلفی استفاده می کنند نظرشان این است که اهداف آموزشی را در آموزش مجازی می توان تا 80 درصد محقق کرد، بنابراین کرونا به مسائل علمی و آموزشی کشور ما به دلیل آماده نبودن سیستم آموزشی در زمینه های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی آسیب های متعددی وارد کرده است.  آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.

خبرنگار: مهدی برازنده