خانه موزه ای برای معمار نثر جدید معاصر ایران در قلب طهران

موزه/ به گزارش رکنا، محمدجواد حق شناس رئیس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران به همراه علی محمد سعادتی شهردار منطقه از منزل سعید نفیسی با حضور رامین نفیسی فرزند ایشان واقع در ناحیه یک این منطقه بازدید کردند.

در این بازدید حق شناس ضمن استقبال از پیشنهاد تبدیل این خانه به خانه موزه گفت: امیدوارم شرایطی فراهم شود که به زودی خانه موزه دیگری در منطقه 12 به عنوان قلب طهران و جایی که بسیاری از مشاهیر و بزرگان فرهنگی و اجتماعی معاصر در آن سکنی داشته اند، با نام استاد دکتر سعید نفیسی تأسیس شود و آیندگان بتوانند از این میراث علمی-فرهنگی بهره مند شوند.

سعادتی نیز با یادآوری اینکه ثروت های این خانه، کتاب ها به ویژه نسخه های دستخط خود این ادیب مورخ اند، گفت: میان آنچه در قفسه های این کتابخانه ها می بینید، کتاب های بسیاری موجود است که به دستخط زیبای خود استاد بدون یک خط خوردگی نگارش شده و هنوز به چاپ نرسیده است. چاپ، انتشار و معرفی این کتاب های نفیس هم ظرفیت علمی و هم ظرفیت گردشگری علمی-فرهنگی و حتی ظرفیت اقتصادی و درآمدزایی دارد.

وی ضمن تقدیر از تلاش رامین نفیسی در حفظ میراث پدر ادامه داد: فرزند فرزانه ایشان امانت دار فوق العاده ای در حفظ این میراث بوده و آرزوی سلامت برای ایشان دارم.

شهردار منطقه 12 بر ضرورت اقدامی درخور برای حفظ این میراث تأکید کرد و ادامه داد: بنا به درخواست فرزند ایشان و جایگاه آقای دکتر نفیسی برای کشور هم در حوزه علمی و هم در حوزه فرهنگی، پیشنهاد مشخص ما این است که با هماهنگی خود خانواده، یک هیأت امنا برای تأسیس و اداره این موزه تشکیل شود؛ شامل عضو خانواده که خود ایشان اند و صاحب این ملک هم هستند، مجموعه شهرداری تهران و یک نهاد فرهنگی مثل دانشگاه، میراث فرهنگی یا هرجای مشابه دیگر که بتواند در این راه کمک کند.

وی ضمن اعلام آمادگی برای تبدیل این خانه، به خانه موزه اظهار داشت: پس از مرمت و تبدیل شدن این خانه به خانه موزه، این خانه می تواند زیر نظر آن هیأت امنا اداره شود. کلیات پیشنهاد ما این است و در نهایت شاید در جزئیات نیاز به بازبینی هایی احساس شود که انجام خواهد شد.

در ادامه رامین نفیسی به تلاش هایش برای تبدیل این خانه به خانه موزه اشاره کرد و گفت: اکنون 55 سال است این خانه را سرپا نگه داشته ام و حال در آستانه کهنسالی، درصدد آن ام کاری کنیم این خانه برای آیندگان ماندگار شود. در همین زمینه با میراث فرهنگی ارتباط گرفتم و اولین حرکت این بود که اینجا را در سال 92 به ثبت میراث رساندم تا اینجا تبدیل به یک خانه موزه و مرکز فرهنگی-پژوهشی شود؛ در نتیجه توانستم مجوز مجموعه داری و موزه داری برای این خانه دریافت کنم.

وی با ابراز تأسف از همکاری نکردن نهادی های فرهنگی ادامه داد: به هرکدام از نهادها و مراکز فرهنگی که تعدادشان هم کم نیست مراجعه کردم، با آنکه ابتدا استقبال خوبی از این اتفاق می کردند، در رسیدن به این هدف، مساعدت کافی نداشتند.

تالیف کتابهایی که 40-50 سال زمان برد

رامین نفیسی به کتابخانه معتبر پدر اشاره کرد و ادامه داد: در این خانه در آن زمان حدود 35 هزار جلد کتاب موجود بود و از این رو به کتابخانه سعید نفیسی معروف شده بود که از معتبرترین کتابخانه های زمان خود به شمار می رفت و خیلی از آنها به دست خود ایشان به عنوان هدیه از کتابخانه خارج شدند؛ البته کتاب های عمده و نخبه آن به دانشگاه تهران داده شد که حتی اکنون در تالار فردوسی، برای نسخ خطی ای که از این کتابخانه خارج شده، به طور مجزا غرفه خاصی در نظر گرفته شده که به همراه تندیس ایشان در آن فضا موجود است.

وی همچنین تصریح کرد: با آنکه فاصله نگارش برخی کتاب ها به بیش از 40 یا 50 سال می رسد، می بینیم که خط اولین کتاب با آخرین کتاب کوچک ترین فرقی نکرده. ایشان هرکجا که به کتابی برمی خورد که ارزشمند بود، به ویژه کتاب های خطی که با توجه به نبود امکاناتی نظیر فتوکپی، بیم آن می رفت که محتوایشان به فراموشی سپرده شود یا از بین برود، رونویسی می کرد و اگر در جای دیگری در دنیا به نسخ دیگر آن برخورد می کرد، به مقابله و تصحیح می پرداخت. این کتاب ها از 20 تا 2 هزار صفحه اند.

فرزند سعید نفیسی، اولویت پدر را برای جامعه، کار فرهنگی خواند و گفت: ایشان از روی سنت خانوادگی و با توجه به اینکه پدر ایشان ناظم الاطباء بود، وقتی برای ادامه تحصیل به فرنگ فرستاده شد، در رشته طب مشغول به تحصیل شد، اما در ادامه به این نتیجه می رسد که یک طبیب در نهایت بتواند حد بالا 200 هزار نفر را در طول زندگی خود معالجه کند، درحالی که مملکت ما از یک بیماری بدتر رنج می برد که در آن زمان بی سوادی بوده است؛ بنابراین یک معلم با تربیت دانش آموزان، می تواند معلمان بالقوه بی شماری به جامعه تقدیم کند که بی سوادی را در جامعه ریشه کن کنند؛ به این ترتیب طب را رها کرد و به سراغ معلمی رفت و پس از بازگشت به ایران نیز تا پایان عمر معلم ماند و هرگز هیچ پست و مقام دیگری نپذیرفت.

به گفته وی حفظ و نوسازی بنا، همچنین تهیه نسخه الکترونیکی از همه کتاب های موجود در آن از جمله اقدامات وی برای ماندگار کردن این خانه بوده است.

نشان علمی از دانشسرای عالی

سعید نفیسی فرزند ناظم الاطباء است که هردو در آرامگاه موسوم به سرقبرآقا در خیابان مولوی آرمیده اند. وی را بنیانگذار مکتب نثر دانشگاهی و معمار نثر جدید معاصر ایران می خوانند. بزرگ ترین خدمت وی به زبان و ادب و فرهنگ فارسی، تصحیح و تنقیح متون قدیمی است که از گوشه های کتابخانه های جهان بیرون کشیده و روی آنها با جدیت تمام کار کرده و به صورت کتاب عرضه داشته است.

از جمله اشیاء گران بهای خانه سعید نفیسی به جز کتاب ها می توان به دانشنامه دکتری وی در رشته ادبیات فارسی، نشان علمی از دانشسرای عالی، نشان پاپ برای نگارش کتاب تاریخ مسیحیت در ایران که نماینده پاپ و سفیر واتیکان در همین خانه به ایشان اعطا کرد، مدال لژیون دونور فرانسه، عضویت آکادمی علوم فرانسه و نشان Palmes Acdemiques، جایزه بهترین کتاب سال و... اشاره کرد.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.