عکاسی طلایی کودکان کار از فقر/ استعدادهایی درخشان در حاشیه تهران + فیلم
رکنا: دستهای کوچکشان را روی شاتر دوربین می گذارند و بی وقفه عکس می گیرند. عکس از فقر. عکس از نداری . عکس از نبود بهداشت و سلامت. از اینکه نمی توانند مدرسه بروند و اسباب بازی هایشان را از میان زباله های ما می یابند. عکاسان کوچکی هستند با اصلیت بلوچستانی اما ساکن همین نوار مرزی تهران. عکاسانی هیچ ندارند جز دغدغه فردایی بهتر .عکاسانی که این روزها ، عکس هایشان در جهان و جشنواره های جهانی می درخشد.
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، در حاشیه های جنوب تهران، سالهاست که مناطق محرومی متشکل از ساکنانی که از مهاجران بلوچ و افغانستانی هستند شکل گرفته است. کودکان این مناطق گاهی حتی سقفی بالای سر خود ندارند که اگر باشد نیز در روزهای بارانی تاثیری بر خیس نشدن آنها ندارد کمااینکه برای سپری کردن زندگی مجبور هستند تا در خیابان های شهر کار کنند.
چند سال قبل بود که جمعیت امام علی توانست با شناسایی این خانواه ها و شناخت مشکلات آنها برای آموزش و پرورش کودکانی که از تحصیل به دلیل غیر قانونی بودن محروم هستند کاری را آغاز کند و سال 1395 تلاشی برای بهبود وضعیت زندگی این ساکنان و کودکان شروع شد.
در کنار آموزش درسهای رسمی، اقدام به برگزاری کلاسهای هنری از جمله تئاتر و عکاسی با موبایل کردند. استعداد و تلاش بچهها با اجرای تئاتر و برگزاری نمایشگاه عکاسی در تهران به ثمر نشست و با استقبال عموم مواجه شد و حتی تبدیل به یک مسئله فرا مرزی شده و نمایشگاه عکاسی کودکان خانه ایرانی شهرری جمعیت امام علی (هنرمندان بلوچ) در دانشگاه بریتیش کلمبیا و دانشگاه تورنتو در کانادا نیز برگزار شد که با استقبال زیادی روبرو شد.
مرتضی بلوچ که عضوی از گروه هنرمندان بلوچ است به خبرنگار اجتماعی رکنا می گوید: در تاریکی ها بزرگ شدم اما نمیخواهم تاریکی، تا آخر هم یارم باشد. حقیقت این است که کودکان در رویاهایشان در آسمانی آبی پرواز میکنند و رویایشان را از سایرین پنهان می کنند تا کسی نتواند آن رویاها را در چنگالهایش زندانی کند اما ما آمده ایم تا نگذاریم این اتفاق ها برای کودکان رخ بدهد.
رویا منوچهری مسئول خانه ایرانی شهرری در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی رکنا، درباره این کودکان می گوید: زمانی که با این کودکان آموزش عکاسی با موبایل را آغاز کردیم نزیک 15 بچه در سنین 9 تا 13 سال اینکار را با علاقه شروع کردند و حتی عکس هایشان در نمایشگاه های مختلف باعث حیرت افراد زیادی شد چرا که این کودکان به بهترین شکل از مشکلات عکس میگرفتند.
او ادامه می دهد: نزدیک 150 کودک بلوچ هم اکنون در کلاس های آموزشی ما شرکت می کنند که هر کدام از آنها دنیایی از استعداد است اما متاسفانه با توجه به شرایطی که دارند از تحصیل محروم هستند و این بر زندگی آنها تاثیر زیادی دارد.
مسئول خانه ایرانی شهرری در پاسخ به این سوال که چه اتفاق برای عکاس های بلوچ در این مدت افتاد تصریح کرد: بعد از چند سال عکس برداری با تلفن همراه بالاخره تعدادی از این بچه توانستند با پولی که جمع کرده بودند، دوربین های حرفه ای بگیرند تا بهتر بتوانند عکس برداری کنند.
منوچهری اذعان می کند: که این کودکان که هم اکنون 15 الی 16 ساله هستند، با جان و دل برای عکس برداری از معضلات تلاش می کنند . هرکدام از این کودکان آرزوهایی دارند که برای رسیدن به آن دائم در حال تلاش هستند و تبدیل به الگوهایی شده اند تا به هم محلی های خود نشان دهند که با تلاش و کوشش می توان زندگی خود و دیگران را تغییر داد.
وی در پایان گفت : شاید جبر روزگار ، این کودکان را در شرایط زندگی سخت و پر از نداشتن ها و رنج قرار داده است اما با آموزش و پرورش درست می توان آنها را به افرادی تبدیل کرد که می توانند با دغدغه هایشان جامعه بهتری را برای خود، ما و فرزندانمان بسازنند.
ارسال نظر