حقوق کمتر گرفتیم اما نگذاشتیم کسی بیکار شود / پزشکان از کارانه های نجومی خود نمی گذرند

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، حدود دو ماه پیش حیدرعلی عابدی، سخنگوی کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، آمارهای معاون پرستاری وزارت بهداشت را مرور کرد تا شرایط شغلی پرستاران را مشخص کند. به گفته او: «ما به ازای هر تخت بیمارستانی باید 2.5 نفر کادر پرستاری داشته باشیم که از این تعداد 1.8 آن نیز پرستار باشند، در حال حاضر 123هزار تخت در بیمارستان های کشور وجود دارد که حداقل 184 هزار و پانصد نیرو پرستاری برای استاندار سازی آن نیاز دارند اما در بیمارستانه‌ای ما تنها 89 هزار پرستار مشغول فعالیت هستند که اگر از این مقدار کسر شود، با کمبود 95هزار و پانصد نیروی پرستاری در کشور مواجه هستیم، همچنین هر لحظه 4هزار پرستار در مرخصی زایمان هستند که برای خلاء حضور آنها نیز باید در امارها لحاظ شود.همچنین به ازای هر 5 تخت بیمارستانی یک کمک پرستار باید استخدام شود که با کمبود 24هزار کمک پرستار نیز مواجه هستیم.»

این آمارها نشان دهنده سختی کار پرستاران در ایران است. پرستارانی که بعد از مدتی ایران را ترک و در کشورهای دیگر مشغول به کار می شوند. بسیاری هم این سختی کار و حقوق کم را به لقایش اشتغال می بخشند و مشاغل دیگر یا ماندن در خانه را به پرستاری ترجیح داده اند.

مرجان یکی از پرستارهایی است که شیف شب را در بیمارستان می گذراند. او و همسرش هر دو پرستار هستند و شیفت هایش را با شیف همسرش یکی می کند. مرجان می گوید: ما پرستارها سیبل بیمارها، همراه بیمار، پزشکان و... شده ایم. تحمل کردن ناله های بیمارها آسان نیست. بالاخره ما هم آدم هستیم و برایمان سخت است که یک همنوع مان روی تخت بیمارستان است. با این حال به محض آن که برای بیمار اتفاقی می افتد همراه یا خود بیمار ما را اذیت می کنند. بیمارها جرات ندارند به پزشک ها اعتراض کنند، می ترسند پزشکان در طبابت کم بگذارند اما حتی دیر آمدن پزشک بر بالین بیمار را هم از چشم ما می بینند و اعتراضات خودشان را به ما منتقل می کنند. حالا بگذریم از این که گاهی اینقدر عصبی می شوند که همکارانمان را کتک هم می زنند.

مرجان از حقوق پایین خود و همکارانش هم گلایه دارد. او می افزاید: با آن که بیمارستان ها با کمبود پرستار روبرو هستند اما برخی از بیمارستان ها به بهانه بدهی بیمه ها، به فکر تعدیل نیرو افتاده اند. دو، سه بیمارستان هم با خودشان دو دو تا چهارتا کردند و متوجه شدند با این تعدیل کارشان لنگ می ماند، ما را در رودربایستی همدیگر گذاشتند و اعلام کردند: در هر بخشی دو نفر را از بین خودتان انتخاب کنید که تعدیل شوند یا حقوق هایتان را افزایش نمی دهیم و کارانه کمتری بگیرید تا همه سرکار بمانند. ما پرستارها از زندگی همکارانمان خبر داریم به همین دلیل با حقوق کم کنار آمدیم تا کسی بیکار نشود. این در حالی است که پزشکان از کارانه های نجومی خودشان نمی گذرند.

خبرنگار: پریسا هاشمی

برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.