رکنا گزارش می دهد
بهرهبرداری از میدان نفتی آزادگان شمالی؛ نابودی سمورهای نادر ماکسول در سایه بیتوجهی به محیطزیست + فیلم
رکنا اجتماعی ، باقر موسوی، فعال زیستمحیطی، هشدار داد که صدور مجوز بهرهبرداری از میدان نفتی آزادگان شمالی حیات سمورهای نادر ماکسول را در هورالعظیم به خطر میاندازد. این گونه نادر که تنها در تالابهای بینالنهرین زندگی میکند، برای نخستین بار در ایران مشاهده شده و در معرض خطر انقراض قرار دارد.
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، باقر موسوی، فعال زیستمحیطی، اظهار کرد: «صدور مجوز بهرهبرداری از میدان نفتی آزادگان شمالی حیات سمورهای نادر ماکسول را در هورالعظیم به خطر میاندازد. این گونه نادر تنها در تالابهای بینالنهرین زندگی میکند و از ارزش زیادی برای تنوع زیستی منطقه برخوردار است.»
موسوی در ادامه افزود: «در صورت آغاز بهرهبرداری از این میدان نفتی، این گونه ارزشمند و دیگر گونههای محلی در خطر انقراض قرار خواهند گرفت. این گونه برای نخستین بار در ایران و عراق شناسایی شده و به سمور عراقی نیز معروف است.»
این فعال زیستمحیطی در معرفی بیشتر این گونه گفت: «سمور ماکسول با پوشش صاف، که با نام علمی Lutrogale perspicillata maxwelli شناخته میشود، یکی از زیرگونههای شاخص و بومی عراق است که به باتلاقهای وسیع جنوب محدود میشود. این گونه برای اولین بار در دهه ۱۹۵۰ از مرداب الهویزه شناسایی شد. تعداد جمعیت این گونه مبهم بوده و تصور میشد به دلیل نابسامانیهای جنگ ایران و عراق در دهه ۱۹۸۰ و زهکشی تالابهای بینالنهرین در دهه ۱۹۹۰ با انقراض جهانی مواجه شده باشد.»
او همچنین افزود: «از آن زمان تاکنون هیچ تلاشی برای بررسی جمعیت این گونه، که برای طراحی اقدامات حفاظتی ضروری است، انجام نشده است. با این حال، پنج بررسی میدانی در مارس و ژوئیه ۲۰۱۷ در مرداب هویزه (به وسعت ۱۳۷۷ کیلومتر مربع)، یک تالاب فرامرزی با اهمیت بینالمللی (ثبت شده در یونسکو و کنوانسیون رامسر) در جنوب عراق انجام شد. این تحقیقات نشان داد تراکم این گونه ۰.۶۷۵۳ فرد در کیلومتر مربع است و برآورد میشود جمعیت سمورهای ماکسول در مرداب هویزه حدود ۹۳۰ فرد باشد. این اولین تخمین اولیه از جمعیت L. p. maxwelli در عراق است و تحقیقات بیشتر ممکن است تخمین دقیقتری ارائه دهد.»
این پژوهشگر همچنین خاطرنشان کرد: «این گونه اخیراً در تالاب هورالعظیم در ایران، نزدیک مرز جنوبشرقی عراق، مشاهده شده است که نخستین ثبت تایید شده برای این گونه در ایران است. به نظر میرسد سمورها از زیستگاههای باتلاقی برای حرکت از جنوبشرقی عراق به جنوبغربی ایران استفاده میکنند و جمعیتهای فرامرزی ممکن است در این مناطق حضور داشته باشند.»
ارسال نظر