به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا،  در حالی که بحران‌های اجتماعی و اختلالات روانی در ایران هر روز ابعاد تازه ای به خود می‌گیرند، امروز رئیس سازمان بهزیستی کشور اعلام کرد که ۱۲۰ شهر ایران از دسترسی به اورژانس اجتماعی محروم هستند. این خبر، نه تنها نشان‌دهنده یک ضعف اساسی در زیرساخت‌های حمایتی کشور است، بلکه به وضوح بیانگر بی‌توجهی مسئولان به نیاز فوری مردم به خدمات روانی و اجتماعی در شرایط بحرانی است.

در سال‌های اخیر، با رشد روزافزون خشونت‌های خانگی، خودکشی‌ها و سایر رفتارهای خشونت‌آمیز، اهمیت راه‌اندازی اورژانس اجتماعی به عنوان خط مقدم پیشگیری و مداخله در بحران‌های روانی بیش از پیش حس می‌شود.

نبود این خدمات در ۱۲۰ شهر کشور، ضربه‌ای مستقیم به افرادی است که در شرایط بحرانی نیاز به کمک فوری دارند و این عدم توجه به لزوم توسعه‌ی این خدمات، عملاً به ترویج بحران‌های اجتماعی و روانی می‌انجامد.

این شکاف در ارائه خدمات اورژانس اجتماعی نشان می‌دهد که نه تنها در زمینه بهداشت روان، بلکه در حوزه‌های اجتماعی و رفاهی نیز مشکلات عدیده‌ای در ساختار مدیریتی کشور وجود دارد. چطور می‌توان انتظار داشت که در کشوری که آمار خشونت و آسیب‌های اجتماعی در حال افزایش است، خدمات اولیه‌ای همچون اورژانس اجتماعی در دسترس نباشد؟

در این شرایط، سازمان بهزیستی باید به‌طور جدی به مسئله کمبود اورژانس‌های اجتماعی توجه کند و در قدم اول، برنامه‌ریزی برای پوشش همه شهرها را در دستور کار خود قرار دهد. اگر این مسأله به سرعت حل نشود، نه تنها مشکلات اجتماعی و روانی کشور عمیق‌تر خواهد شد، بلکه آسیب‌هایی که این کمبود به افراد در معرض خطر وارد می‌کند، به آسیب‌های اجتماعی غیرقابل جبران تبدیل خواهد شد.

 

وبگردی