اجاره 600 میلیون تومانی دامگاه ها در فریدون کنار برای کشتار پرندگان مهاجر / شکارچیان لاکچری +صوت

به گزارش رکنا؛ در چند روز گذشته تصاویری با عنوان کشتار و سربریدن ۵۰۰ قطعه از قوهای مهاجر به مازندران در فضای مجازی منتشر شد که منجر به ناراحتی بسیاری از حامیان محیط زیست و مردم شد. در همین راستا نیز برای قوهای مهاجر کارزار درخواست تعطیلی بازار پرندگان وحشی فریدونکنار راه افتاده و تاکنون ۱۲ هزار و ۷۰۰ امضا جمع شده است و اگر به ۳۰ هزار امضا برسد دبیرخانه ای برای پیگیری موضوع تشکیل خواهد شد تا تکلیف شکار قوهای مهاجر را مشخص کند. این قوی‌های مهاجر فریادکِش در نیم‌کره شمالی زندگی می‌کنند. جمعیت آنها نیز با توجه به شرایط آب و هوایی هر سال متغیر است، به‌طوری‌که در شرایط سرد آب و هوایی، تعداد قو‌های مهاجر بیشتر می‌شود.

رسم مهمان کشی میان ایرانیان باب شد

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، در فصل زمستان پرندگان مهاجر هزاران کیلومتر را طی می کنند تا چند ماهی را در تالاب های مختلف ایران باشند. اما متاسفانه چندسالی است که ما ایرانیان دیگر میزبان خوبی برای آنها نیستیم و گرچه روزی به مهمان نوازی معروف بودیم، اما این روزها مهمان کشی به راه انداخته ایم و خورشید هجرت این پرندگان نرسیده به خاک ایران غروب می کند.

بازار پرندگان فریدونکنار نیز این روزها تبدیل به یکی از  همین کشتارگاه های معروف پرندگان مهاجر شده است و مردم این منطقه با پهن کردن هزاران متر تور هوایی و انواع دام در تالاب فریدونکنار آنها را نیامده به بند اسارت یا تیغ چاقو می سپارند.

طبق گزارش های منتشر شده آمار دقیقی از تعداد پرندگانی که برای زمستان گذرانی وارد تالاب های ایران می شوند در دست نیست اما تخمین زده می شود که چهار میلیون پرنده در ایران زمستان گذرانی می کنند که به نظر می رسد یک سوم تا نصف آنها فقط در تالاب فریدونکنار در استان مازندران فرود می آیند و بقیه در سراسر کشور پخش می شوند که بخش زیادی از آنها به روش های مختلف قتل عام می شوند.

سال های زیادی است که فعالان محیط زیستی با همراهی مردم مخالفت خود را با فعالیت بازار فروش پرندگان اعلام کرده اند اما نه تنها راه به جایی نبرده اند بلکه از سوی سازمان محیط زیست نیز که باید حامی محیط زیست باشد، مورد شماتت قرار می گیرند. گویی مسئولان محیط زیستی نیز در این جنایت های خونین دست دارند. چراکه وقتی خبر کشتار بیش از 600 بال قو و عرضه لاشه این پرندگان در بازار پرندگان فریدونکنار منتشر شد، این سازمان بجای متوقف کردن این بازارهای غیرقانونی خبری مبنی بر اینکه یک ماه از این کشتار میگذرد منتشر کرد و آن را خبر سوخته دانست و دوباره فضایی امنیتی به وجود آورد.

سازمان محیط زیست در این خبر مدعی است که شرایط قوها در تالاب سرخرود وضعیت باثبات و آرامی را می‌گذرانند و دسته‌هایی از این پرندگان نیز تا کنون بازگشت به زیستگاه اصلی‌شان در سیبری را آغاز کرده‌اند، تکرار ادعایی مربوط به حدود دو ماه پیش آن هم با داده‌های مبهم و تصویری بی‌ربط به قوها می‌تواند ابهام‌برانگیز باشد.

همچنین حسینعلی ابراهیمی کارنامی مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران درباره اظهارنظر مطرح شده توسط یکی از فعالان محیط زیست و بازنشر این ادعا در یک رسانه فارسی‌زبان خارج از ایران می‌گوید: انتشار این قبیل اخبار آن هم بدون این که سندی ارائه شود و تکرار آن‌ها با تصاویر غیرمرتبط و حساسیت‌برانگیز در شرایطی که قوها وضعیت خوبی دارند، صرفا برای تشویش اذهان عمومی و دلسرد کردن جامعه از فعالیت‌های محیط زیستی انجام می‌شود.

خارج شدن 30 قطعه لاشه قو مهاجر تنها از یک خانه در فریدونکنار

علیرضا باقری، فعال محیط زیست در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی رکنا، درباره اینکه سازمان محیط زیست کشته شدن قوها را یک خبر سوخته اعلام کرده و تاکید کرده که این موضوع صحت ندارد، گفت: هم اکنون سازمان محیط زیست درست می گوید اما این قوها یک ماه و نیم قبل با تعداد مطرح شده که توسط بچه های ما شمرده شد، وارد کشور شدند و بعد از دو روز تعداد آنها نصف شدند. تنها در یک اقدامی که از سوی خود محیط بانان سازمان محیط زیست صورت گرفت 30 بال لاشه فقط از یک خانه خارج شد.

او ادامه داد: اگر هم اکنون شما به منطقه بروید حتی یک قو گنگ در بین قوهای فریادکش نمی بینید. دلیل این موضوع نیز این است که قوهای گنگ قیمت بالایی دارند و همین مسئله باعث شکار شدن آنها شده است.

باقری در پاسخ به این سوال که سازمان محیط زیست اعلام کرده وضعیت قوها خوب بوده و هیچ مشکلی وجود ندارد، تصریح کرد: خبر کشته شدن قوها که برای یک ماه و نیم قبل است، سوخته نیست، چراکه زمان مهاجرت این قوها سه ماه بوده و آمدن و رفتن آنها سه ماه طول می کشد. حال هم اکنون گفته می شود که قوها شرایط مناسبی دارند که ما نیز آن را تایید می کنیم چراکه قوها در روز در منطقه حضور دارند و هر شب فوج به فوج به تعداد آنها اضافه می شود.

این فعال محیط زیست با بیان اینکه کم شدن 600 بال قو غلو شده بود، اما بدون شک 400 تا 450 قطعه کشته شده است، تاکید کرد: اگر سازمان محیط زیست معتقد به خلاف این نظر است، با توجه به اینکه آمار ورودی و خروجی دارد خودشان آن را اعلام کنند.

او در پاسخ به این سوال که شاهد کشتار ق ها هستیم حال ایا مسئولان نمی توانند بازارچه پرندگان را ببندند یا با حفاظت بیشتر از منطقه جلوی شکارچیان را بگیرند اظهار کرد: بستن بازار پرندگان برای مجریان قانون کار ساده ای است اما اینکه چرا این اتفاق نمی افتد تنها دلیل آن میزان پولی است که در این بازار ردوبدل می‌شود و غیر از این هیچ دلیلی نمی تواند داشته باشد.

باقری در ادامه خاطر نشان کرد: البته دقیق نمی توان گفت که این پول بین شکارچیان و مسئولین می چرخد اما سالهای زیادی است که سازمان محیط زیست پروانه شکار پرنده صادر نمی کند. یعنی اگر شکاری صورت بگیرد غیر قانونی است. حال چطور ممکن است که در شهر فریدونکنار شاهد شکار هستیم درحالی قانون گذار و مجری به تخلفات رسیدگی نمی کنند؟ تازه بنری هم در شهر با عنوان بازار پرندگان وحشی برافراشته می شود که خود معنی تبلیغ و اشاعه جرم را می دهد.

این فعال محیط زیست با بیان اینکه وقتی ما نقدی مطرح می کنیم، مسئولین مسئله نبود معیشت جایگزین را مطرح می کنند، افزود: دامگاه داری که زمین ها را برای گرفتن پرندگان اجاره می کند، شبی 20 میلیون تومان اجاره می دهد. حال آیا می توان برای این معیشت پیشوند فقیرانه استفاده کرد؟ این افراد یعنی ماهی 600 میلیون تومان اجاره می دهند فلذا باید درآمد زیادی پشت این اقدامات ضد محیط زیستی باشد.

او درباره این مسئله که شمالی ها قو را نمی خورند و بنابراین دلیلی برای کشتن آن وجود ندارد، اظهار کرد: قو خورده نمی شود، بلکه زنده گیری شده و به باغ های پرندگان در سایرکشورها قاچاق می شود. یا دیده شده در بعضی از خانه های لاکچری نیز برای استخرها قو خریداری می شود که شاهپر آنها بریده شده تا نتوانند پرواز کنند و قیمت آن بین 20 تا 25 میلیون تومان است.

باقری تاکید کرد: روزانه به وسعت تالاب اراک که پرندگان به آنجا می روند، پرنده در فریدون کنار کشته می شود. کمااینکه شکار پرندگان در گیلان و مازندران متفاوت است. در مازندران زمانی که پرندگان در تور گیر می کنند شکارچیان بالهای آنها را با طناب می بندند تا بعد آنها را با خود ببرند. اما در گیلان بال پرندگان را می شکنند که من در بازار فریدونکنار پرنده بال شکسته دیدم و این بدان معناست که افراد وقتی در گیلان نمی توانند پرندگان را بفروشند به این بازار مراجعه می کنند.

این فعال محیط زیست با بیان اینکه سازمان محیط زیست بعد از کارزار ما هیچ اقدامی برای بستن بازار پرندگان انجام نداد، تصریح کرد: شکارچیان در حال حاضر دیگر از هیچ چیزی نمی ترسند، کمااینکه ماموران محیط زیست شب برای گشت شبانه به مناطق رفته بودند که شکارچیان با اسلحه آنها را دنبال کرده و حتی به سمتشان به دلیل روشن بودن چراغ ماشین تیراندازی کرده بودند، زیرا وقتی چراغ ماشین روشن باشد پرندگان دیگر در دامگاه های این افراد به زمین نمی آیند. جالب اینجاست که همین افراد نیز با نیروی انتظامی تماس می گیرند تا این محیط بانان را از منطقه خارج کنند.

باقری در پایان با بیان اینکه هر روز ساعت 6 صبح فردی که مسئول چوب زدن پرندگان است، حضور پیدا می کند و هیچ ترسی نیز ندارند. تاکید کرد: چند سالی است که سازمان محیط زیست به دنبال فرهنگ سازی برای مردم است اما باید بپذیریم که فرهنگ سازی در این زمینه پاسخگو نیست، کمااینکه اقدامات مشابه نیز در دنیا انجام شده که نتیجه ای جز شکست نداشته است؛ برای مثال پروژه درنا سیبری چند سال قبل با بودجه چندهزار دلاری انجام شد که نه تنها اثری نداشت بلکه امروز شاهد نابودی درنا سیبری هستیم و فقط یک راس باقی مانده است. امروز تمام مردم منطقه عاشق امید هستند، اما آیا این دوست داشتن دیگر فایده ای هم دارد؟ بنابراین ما باید اقدامات موثری را برای جلوگیری از شکار انجام دهیم.