گفت و گوی رکنا با معلمان روستاهای «رود سمه» و «پای پره»
این معلم های ایرانی هر روز با مرگ می جنگند / مسئولان کهگیلویه و بویراحمد پل بسازید + فیلم
رکنا: چهار معلم روستاهای «رود سمه» و «پای پره» بخش «دیشموک» شهرستان «کهگیلویه» استان «کهگیلویه و بویراحمد» ناچارند که برای آموزش 50 دانش آموز خود، هر روز از میان رودخانه ای خروشان بگذرند؛ چراکه با وجود وعده مسئولان، هنوز حتی یک پل ساده برای عبور و مرور مردم این دو روستا روی رودخانه بالیاب احداث نشده است و علاوه بر معلمان، اهالی روستاها نیز همواره در معرض تهدید غرق شدن قرار دارند. در چنین شرایطی قطعا انتظار می رود که هر چه زودتر برای اهالی این دو روستا که مجموعا حدود 150 خانوار را تشکیل می دهند، یک پل ارتباطی روی رودخانه بالیاب ساخته شود.
چهار معلم در دو روستا در استان کهگیلویه و بویراحمد هر روز برای رسیدن به مدرسه از میان رودخانه خروشان بالیاب می گذرند. البته دو نفر از این افراد معلم روستاهای کهگیلویه و بویراحمد هستند و دو نفر دیگر هم مدیر دو مدرسه در دو روستای کهگیلویه و بویراحمد هستند. یدالله غفاری، خُمکار اندیک، افشین اختر و زاهد مظلومی چهار معلم و مدیر مدرسه روستاهای کهگیلویه و بویراحمد هستند که هر روز برای رسیدن به مدارس خود با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کنند. مشکل اصلی این معلم ها و البته اهالی روستاهای «رود سمه» و «پای پره» در استان کهگیلویه و بویراحمد این است که این دو روستا فاقد یک پل برای عبور و مرور مردم هستند.
معلم می سوزد که بسازد
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، «معلمی شغل انبیاست. به قول دکتر شریعتی، ظلم است معلم را به شمع تشبیه کنیم، شمع را می سازند که بسوزد، ولی معلم می سوزد که بسازد.» این ها جملات معلمی است که هر روز پیش از به دست گرفتن گچ و خط کش، ناچار است برای این که به دانش آموزان خود برسد، از میان رودخانه ای خروشان در منطقه دیشموک استان کهگیلویه و بویراحمد بگذرد تا بیست و چند دانش آموز دبستان «تربیت» روستای «پای پره» از سایر دانش آموزان ایران عقب نمانند.
این معلم فداکار که زاهد مظلومی نام دارد، یک معلم حق التدریس جدیدالورود است که اولین سال معلمی خود را در دبستان تربیت روستای پای پره می گذارند و البته هنوز در دانشگاه فرهنگیان مشغول تحصیل است. او به همراه مدیر دبستان تربیت یعنی افشین اختر و البته یدالله غفاری و خُمکار اندیک، مدیر و معلم دبستان «بلال حبشی» روستای «رود سمه» شهرستان کهگیلویه، هر روز باید برای عمل به وظیفه خطیر معلمی، از وسط رودخانه عریض بالیاب عبور کند و خود را در معرض غرق شدن قرار دهد.
این چهار معلم فداکار، هر روز صبح علی الطلوع برای رسیدن به مدارس خود ناچارند که از میان رودخانه خروشان بالیاب عبور کنند و بعد از ظهرها نیز برای بازگشت به منازلشان باید مجددا از وسط این رودخانه بگذرند. این معلمان دلسوز معتقدند هر طور شده باید به دانش آموزان خود خدمت کنند و اجازه ندهند که عقب ماندگی از تحصیل به مشکلات دیگر اهالی روستاهای رود سمه و پای پره اضافه شود.
البته باید توجه داشت که پیش از این پل هایی روی رودخانه بالیاب ساخته شده است، اما این پل ها، همگی بر اثر وقوع سیل یا بالا آمدن سطح آب رودخانه تخریب شده اند و به همین دلیل، مسئولان استان کهگیلویه و بویراحمد، یک بار برای همیشه باید پلی بسازند که هیچ گونه سیل یا بارندگی نتواند آن را تخریب کند تا این چنین مردم و معلمان روستاهای رود سمه و پای پره زجر نکشند.
عشق به دانش آموزان؛ معلمان را به وسط رودخانه می کشاند
مظلومی در گفت و گو با رکنا مهمترین علت عبور کادر مدارس روستاهای رود سمه و پای پره از میان رودخانه را فقدان پل عبور و مرور برای اهالی این روستاها عنوان کرد و اظهار داشت: معلمان و مدیران دبستان های تربیت و بلال حبشی، فقط به خاطر عشق به شغل معلمی و علاقه ای که به دانش آموزان خود دارند، هر روز سرما و سختی را تحمل می کنند و برای رسیدن به مدرسه از وسط رودخانه می گذرند.
وی افزود: ما معلمان دبستان های تربیت و بلال حبشی، چون احساس کردیم که در دو سال شیوع کرونا دانش آموزان به شدت از درس عقب ماندند، تصمیم گرفتیم که در سال تحصیلی جاری، هر طور شده خودمان را به دانش آموزان برسانیم و به همین دلیل، رد شدن از میان رودخانه برای رسیدن به دانش آموزان را با عشق می پذیریم و حتی اگر احساس کنیم که روزی ممکن است در این راه شهید شویم، بازهم حاضریم که از وسط رودخانه عبور کنیم تا به دانش آموزان برسیم.
وجدان ما اجازه نمی دهد که دانش آموزان را رها کنیم
مظلومی در بخش دیگری از صحبت هایش تاکید کرد: با توجه به این که درس اغلب دانش آموزان روستاهای رود سمه و پای پره ضعیف است، وجدان ما اجازه نمی دهد که آنها را رها کنیم و حالا که ستاد ملی کرونا اجازه برگزاری کلاس های حضوری را داده است، ما معلمان کاملا مشتاقانه خودمان را به دانش آموزان می رسانیم، حتی اگر لازم باشد برای رسیدن به دانش آموزان، از میان رودخانه عبور کنیم.
این معلم فداکار با انتقاد از مسئولانی که به وعده خود مبنی بر ساخت پل روی رودخانه بالیاب عمل نمی کنند، گفت: وضعیت راه های روستایی در منطقه دیشموک به شدت نامناسب است و متاسفانه حتی یک پل برای روستاهای رود سمه و پای پره ساخته نشده است و اگر روزی یکی از اهالی این روستاها دچار بیماری حادی شود، انتقال او از این سمت رودخانه به آن سمت برای رساندن به مراکز درمانی، بسیار برای مردم روستا دشوار خواهد بود.
وی در ادامه تاکید کرد: متاسفانه حتی یک پل ارتباطی برای اهالی روستاهای رود سمه و پای پره ساخته نشده و این در حالی است که اهالی این روستاها در وضعیت معیشتی بسیار نامناسبی زندگی می کنند و نداشتن پل هم مشکلات آنها را دو چندان می کند. البته معلمان مدرسه های این دو روستا، هر زمان که احساس کنند لازم است برای عبور یکی از اهالی روستا از رودخانه کمکی انجام دهند، از انجام این کار دریغ نمی کنند، ولی متاسفانه مسئولان سال هاست که وعده ساختن پل را داده اند، اما به وعده خود عمل نمی کنند.
به عبور از میان آب سرد رودخانه افتخار می کنیم
یدالله غفاری نیز یکی دیگر از معلمان فداکار کهگیلویه ای است که مانند سایر معلمان روستاهای رود سمه و پای پره هر روز ناچار است برای رسیدن به دانش آموزان خود، از میان رودخانه پرآب بالیاب بگذرد و خطر غرق شدن در راه پرمشقت معلمی را به جان بخرد. غفاری البته مدیر دبستان بلال حبشی روستای رود سمه است و در مدرسه او نیز حدود بیست و چند دانش آموز درس می خوانند و در مجموع در دو دبستان واقع در روستاهای رود سمه و پای پره، حدود 50 دانش آموز مشغول تحصیل هستند.
غفاری در گفت و گو با رکنا با بیان این که کادر دو مدرسه بلال حبشی و تربیت ناچارند که هر روز برای رسیدن به مدرسه از میان رودخانه پرآب بالیاب عبور کنند، اظهار داشت: ما به عبور کردن از میان رودخانه برای کمک به تحصیل دانش آموزان افتخار می کنیم و تنها هدفمان این است که حالا که بعد از دو سال، مجوز برگزاری کلاس های حضوری صادر شده، بتوانیم عقب ماندگی تحصیلی دانش آموزان خود را جبران کنیم.
وی افزود: ما با وجود فصل سرما ناچاریم که برای رسیدن به مدرسه، هر روز از میان آب سرد رودخانه بالیاب عبور کنیم. همچنین اهالی روستا هم هر زمان که برای انجام کاری نیاز داشته باشند که از روستای خود بیرون بیایند، به ناچار باید از میان آب سرد رودخانه بگذرند، چراکه متاسفانه هنوز یک پل مناسب در این روستا ساخته نشده و پل هایی هم که پیش از این ساخته شده بود، بر اثر وقوع سیل تخریب شده است.
بعید نیست که معلمان یک روز در رودخانه غرق شوند
غفاری با تاکید بر این که عبور و مرور معلمان روستاهای رود سمه و پای پره از وسط رودخانه، آنها را به شدت در معرض خطر قرار می دهد، اظهار داشت: فصل زمستان سطح آب رودخانه بسیار بالا می آید و بعید نیست که یک روز ما معلمان در رودخانه غرق شویم. البته به جز معلمان، خود اهالی روستاها نیز به شدت مشکل دارند و به همین دلیل، مسئولان هرچه زودتر باید یک پل ارتباطی مناسب که توسط سیل از بین نرود، روی رودخانه احداث کنند.
وی در ادامه تاکید کرد: جناب حاج آقای موحد، نماینده مردم کهگیلویه در مجلس وعده داده اند که موضوع احداث پل برای اهالی روستاهای رود سمه و پای پره را هرچه زودتر پیگیری کنند. همچنین مسئولان بخشداری دیشموک و فرمانداری کهگیلویه نیز وعده هایی را برای احداث پل روی رودخانه بالیاب داده اند و امیدواریم که این وعده مسئولان هرچه زودتر محقق شود.
اجرای صحیح رتبه بندی، حق همه معلمان است
غفاری با تاکید بر این که اجرای صحیح رتبه بندی معلمان، مهمترین درخواست معلمان روستاهای رود سمه و پای پره است، اظهار داشت: ما هم مثل سایر معلمان ایران از مجلس تقاضا داریم که مساله رتبه بندی معلمان را جدی بگیرد و هر چه سریع تر این قانون را به گونه ای تصویب کند که حقوق معلمان به شکل مطلوبی افزایش یابد، چراکه طبیعتا هرچه معلمان حقوق بیشتری دریافت کنند، کار خود را نیز بهتر انجام خواهند داد.
وی در پایان تصریح کرد: اجرای صحیح رتبه بندی، حق تمام معلمان است و طبیعتا اجرایی شدن این قانون می تواند به افزایش حقوق معلمان سراسر کشور کمک کند. بنابراین علاوه بر احداث پل که می تواند به کمک تمام اهالی روستاهای رود سمه و پای پره بیاید، خواسته مهم دیگر ما معلمان مدارس تربیت و بلال حبشی، اجرای هرچه بهتر قانون رتبه بندی معلمان در آینده ای نزدیک است.
ارسال نظر