خروش موج های کور به سمت هنرمندان / جناح بازی یا دغدغه مندی!

به گزارش خبرنگار فرهنگی رکنا، بحث این نوشته نقد و بررسی کیفی آثار این دو کارگردان بزرگ سینمای ایران نیست. بلکه جریان شناسی کنش های هنری و اجتماعی است. این دو رویداد از حیث برگزاری نمایشگاه نقاشی، موقعیت کاملا یکسان دارند ولی با کنش های اجتماعی متفاوت و متضاد مواجه شدند.

دو روز قبل از برگزاری نمایشگاه تهمینه میلانی،با هدایت و جریان سازی یک اینفلوئنسر خارج نشین با تمرکز بر تحریک دانشجویان جوان هنر که “ هنرهای تجسمی حیاط خلوت سینما و سلبریتی ها نیست و بروید در گالری تجمع کنید و آثار را به آتش بکشید و نگذارید این نمایشگاه برگزار شود و حق تان را بگیرید “  شروع شد .

این مبحث به زمانی برمی گردد که هنوز نمایشگاه برگزار نشده بود و هیچ کسی نقاشی های تهمینه میلانی را ندیده بود و هنوز  بحث تشابه چند اثر مطرح نشده بود. (تشابه آثار از روز سوم نمایشگاه وارد فضای مجازی شد )

روز اول نمایشگاه چندین جوان در کوچه و اطراف گالری محل نمایشگاه تهمینه میلانی تجمع کردند و‌فریاد زدند و به میلانی توهین کردند و تهدید به آتش کشیدن نقاشی ها کردند و حرف آنها در آن روزها این بود که کارگردان سینما نباید به عرصه هنرهای تجسمی و نقاشی ورود پیدا کند. از روز سوم نمایشگاه ،بحث کپی آثار داغ شد و مدیر گالری تحت فشار فضای مجازی،بدون هماهنگی با هنرمند و مرکز هنرهای تجسمی نمایشگاه را تعطیل کرد.

گفتنی است که بعد از شکایت تهمینه میلانی آن اینفلوئنسر و سردسته جوانان به جرم توهین و افترا و بر هم زدن نظم نمایشگاه محکوم شدند .

نمایشگاه کیمیایی و میلانی از حیث برگزاری از نگاه آن جریان و گروه خاص یکسان هستند ، هر دو نفر از سینما وارد حوزه تجسمی شدند، قیمت گذاری آثار میلانی از 10 تا 35 میلیون و کیمیایی 90تا 320 میلیون است و عجیب تر اینکه معترض قیمت و کیفیت آثار میلانی، خود برگزار کننده آثار مسعود کیمیایی است.درک این پارادکس هم دشوار است.هیچ اعتراضی متوجه نمایشگاه یک فیلمساز دیگر  با این عنوان که « هنرهای تجسمی حیات خلوت سینما گران نیست » هم نشد !

جالب اینکه نمایشگاه نقاشی داریوش مهر جویی کارگردان شناخته شده ، اوایل امسال در مکان نمایشگاه دوم نقاشی میلانی ( گالری آریانا ) برگزار شد.بدون هیچ تنش و برهم زدن نظم گالری و به قول مدیر گالری نمایشگاه آقای کیمیایی  “ متمدنانه “ برگزار شد و هیچ کسی تجمع نکرد و فریاد نزد که چرا باید یک کارگردان به عرصه هنرهای تجسمی وارد شود ولی آن زمان این ورود بعد جنجالی گرفت.

حوزه نقادی هنری و فرهنگی در پی اصلاح و سازندگی عرصه فرهنگ است نه توهین و افترا و تهمت و تخریب و حذف فعالیت های فرهنگی و هنرمند که در مورد نمایشگاه کیمیایی شاهد چنین کنش فرهنگی بودیم و متاسفانه برخی از اهالی تجسمی در موضوع نمایشگاه میلانی چنین کنشی نداشتند .

یکی از آسیب های جدی اجتماعی و فضای مجازی عدم شناخت جریان های و موج های کور است و برخی بدون اینکه این موج های مسموم را بشناسند با این موج ها همراه می‌شوند و باعث تخریب و تضعیف هنرمندان و حوزه هنر و فرهنگ می‌شوند.