جشنواره فیلم فجر 43؛ یک جشن محلی پرخرج و دیگر هیچ!

جشنواره فیلم فجر، به عنوان معتبرترین رویدادهای سینمایی ایران، در دوره 43 خود همچنان با مشکلات عمیق و چالش‌های اساسی مواجه است. این جشنواره نه تنها نتوانسته به یک صنعت معتبر سینمایی تبدیل شود، بلکه به شدت از پتانسیل‌های موجود برای کسب جایگاهی برجسته در سطح منطقه‌ای و بین‌المللی غافل مانده است. آنچه که به وضوح مشهود است، روند نزولی این جشنواره در سال‌های اخیر است، روندی که موجب شده تا کم‌کم از محبوبیت آن کاسته شود.

در حالی که جشنواره فیلم فجر به عنوان بزرگ‌ترین رویداد سینمایی کشور شناخته می‌شود، به وضوح می‌توان دید که این رویداد بیشتر شبیه به یک جشنواره محلی است تا یک رویداد بین‌المللی با ابعاد صنعتی.

جشنواره‌ای که هرسال با هزینه‌های فراوان برگزار می‌شود، اما نتایج آن نه تنها در عرصه صنعت سینما، بلکه در ارتقای موقعیت ایران در جشنواره‌های بین‌المللی نیز چشم‌گیر نبوده است.

این رویداد هنوز حتی نتواسته در سطح منطقه جایگاه خاصی به دست آورد و در واقع، با وجود اینکه فیلم‌های ایرانی همچنان در جشنواره‌های خارجی مطرح می‌شوند، جشنواره فیلم فجر به عنوان ویترین سینمای ایران، بیشتر به یک رویداد فسیل شده تبدیل شده است.

علاوه بر این، شاهدیم که بسیاری از هنرمندان سینمای ایران از این جشنواره فاصله گرفته‌اند و برخی از آنها حتی به دلیل اعتراضات به مشکلات موجود در کشور، از این جشنواره دور شده اند. این موضوع نشان‌دهنده فاصله عمیق میان سیاست‌گذاران و هنرمندان است که نه تنها به دلیل محدودیت‌های اجتماعی، بلکه به علت بی‌توجهی به نیازهای فرهنگی و هنری، از این رویداد فاصله گرفته‌اند.

یکی دیگر از نکات قابل توجه این است که سیمرغ‌های جشنواره ، اکنون به شانه‌هایی می‌نشینند که کمتر در دل مخاطبان جایگاه دارند و این خود باعث تضعیف اعتبار جشنواره شده است.

درواقع، جشنواره فیلم فجر به جای آنکه محلی برای معرفی استعدادهای نوین و پشتیبانی از فیلم‌های با کیفیت باشد، بیشتر به یک نمایش سنتی و کهنه تبدیل شده است که هیچ گونه نوآوری و جرقه‌ای از خلاقیت را به نمایش نمی‌گذارد.

اما شاید مهم‌ترین نکته در این میان، ارتباط مستقیم وضعیت جشنواره فیلم فجر با نوع مدیریت کشور باشد. مدیریتی که به رغم تغییرات زیاد در عرصه‌های مختلف جهانی، در حوزه فرهنگ و هنر همچنان به سبک سنتی خود ادامه می دهد. در شرایطی که دنیا در حال پیشرفت و تحول است، جشنواره فیلم فجر به عنوان نمادی از سینمای ایران، به شدت نیازمند بازنگری و ایجاد تغییرات بنیادین است. این جشنواره دیگر معرف هیچ چیزی نیست. نه صنعت، نه فرهنگ نه دغدغه های اجتماعی نه هیچ چیز!

در نهایت، جشنواره فیلم فجر همچنان به مسیر خود ادامه می‌دهد، اما مسیری که بیشتر شبیه به یک جشن محلی پرخرج است تا یک رویداد فرهنگی برجسته. برای تبدیل این جشنواره به یک صنعت موفق و معتبر، نیاز به تغییرات اساسی در شیوه مدیریت، رویکرد به هنرمندان و توجه به نیازهای بین‌المللی وجود دارد. تنها در این صورت است که جشنواره فیلم فجر می‌تواند دوباره به جایگاه شایسته خود در سطح داخلی و جهانی دست یابد.