بيش فعالي يك اختلال رفتاري به شمار ميرود كه در دوران كودكي آغاز شده و بر نحوه تفكر و احساس كودك تأثير ميگذارد. در حال حاضر 523 درصد از كودكان در سنين مدرسه به اين بيماري دچار هستند. اختلال بيشفعالي در پسران بيش از دختران شيوع دارد و در برخي موارد تا دوران بلوغ و بزرگسالي ادامه پيدا ميكند. به طور معمول اين قبيل كودكان بيش از اندازه فعاليت دارند و به دليل كاهش قدرت تمركز دچار افت تحصيلي ميشوند. بازي با دست و پا، به خود پيچيدن، فقدان آرامش، بر هم خوردن آرامش با كوچكترين محرك، ناتواني در تحمل فعاليتهاي گروهي، كاهش قدرت تمركز و پاسخ عجولانه به سؤالات ديگران از جمله خصوصيات كودكان بيش فعال است. نوع تغذيه ارتباط مستقيمي با بيماري بيشفعالي دارد. بنابراين والدين بايد بدانند چه مواد غذايي بيشفعالي را تشديد ميكند. قندهاي ساده يكي از مواد غذايي است. بيشفعالي كودكان را تشديد ميكند. شربت، نوشابه، شكلات و ديگر مواد حاوي قند از مواد غذايي است كه كودكان بايد از مصرف آن پرهيز كنند زيرا موجب كاهش تمركز، پرخاشگري و رفتارهاي خطرناك ميشود. به همين دليل مواد قندي بايد تنها 10 تا 15 درصد از كل كالري دريافتي كودكان بيش فعال را تشكيل ميدهد. اسيدهاي چرب ضروري به خصوص اسيد چرب امگا 3 نقش مهمي در ساخت سلوهاي عصبي بر عهده دارد. ماهي آبهاي آزاد، گردو، روغن آفتابگردان، گوشت، تخممرغ، سبزيجات خام و خشكبار غني از اسيدهاي چرب امگا 3 است و كمبود آن بيشفعالي كودكان را به دنبال دارد. كودكان روزانه به چهار ليوان آب احتياج دارند. با اين وجود تشنگي بيش از اندازه آنان علامتي از كمبود اسيدهاي چرب ضروري محسوب ميشود. منيزيم از املاح معدني است كه باعث تكامل سيستم عصبي ميشود با توجه به اينكه در دوران كودكي فعاليت مغز زياد است كمبود مزمن منيزيم باعث بيشفعالي و اختلال در خواب ميشود. مغزها، موز، ماهي، لوبيا و انواع گوشت غني از منيزيم است و مصرف آن براي كودكان به خصوص آنهايي كه از بيشفعالي رنج ميبرند مفيد است.
طعمدهندهها، انواع رنگهاي مصنوعي و مواد غذايي حاوي ساليسيلات مانند پنير، چاي و قهوه نبايد در سبد غذايي كودكان بيشفعال قرار داده شود. دهان شويه، خميردندان و يا هر مادهاي كه حاوي رنگدانههاي مصنوعي و طعمهاي غيرطبيعي و ممنوع هستند براي اين قبيل كودكان مضر شناخته شده است و مشكل آنها را تشديد ميكند.
ارسال نظر