دختری دارم ۱۳ ساله از وقتی کرونا آمده درس دادن از طریق گوشی انجام شد فقط چند روز از دخترم غافل شدم از طریق گوشی با پسری دوست شده بود حتی عکس خودش را فرستاده بود چکار کنم تا دوباره اشتباه نکند؟
در پاسخ به سوال این مددجوی مددجوی گرامی ابتدا باید بدانیم که چرا بچهها به صورت افراطی سراغ شبکه های اجتماعی می روند، یا به روشی نامناسب با فرهنگ خانواده خود از این وسیله استفاده میکند. شاید منصفانه این باشد که لازم باشد ابتدا به خودمان رجوع کنیم. نوجوان به دلیل اینکه خواستار جلب توجه است سعی میکند این نیاز را از طریق شبکه های اجتماعی برطرف کند پس یک نیاز اساسی در پس این جستوجوی شبکهای پنهان مانده است و چون ما والدین به هر دلیل اعم از خستگی، نبود وقت و زمان یا ضعف در آموزش و مهارت به درستی نمیتوانیم به این نیاز پاسخ دهیم در این صورت شاهد شکلگیری رفتار نابهنجار و افراطیگری در استفاده از این تکنولوژی خواهیم بود. بنابراین ابتدا باید از خودمان شروع کنیم و بعد از اصلاح ساختار ارتباطی خانواده، میتوانیم برای فرزند خود حدود و قوانینی را جهت استفاده از گوشی و شبکههای مجازی تنظیم کنیم. از طرفی دیگر خوشبختانه یا شوربختانه عصری که در آن زندگی میکنیم به عصر تکنولوژی و ارتباطات معروف است به نحوی که اینترنت، شبکههای اجتماعی و استفاده از گوشیهای هوشمند جزء لاینفک زندگی ما و فرزندان ما گردیده است. در واقع شبکههای اجتماعی نوعی از زندگی اجتماعی است که فرزند ما دوست دارد و نیاز دارد تا در این اجتماع مجازی حضور داشته باشد، به او توجه شود و بتواند بخشی از نیاز های خود را از این طریق مطالبه کند و شاید به این دلایل است که حذف آنها از زندگی امروزی امری نسبتاً دشوار گردیده است. متاسفانه گوشیهای هوشمند علیرغم تمام کاربرد ها و فوایدشان همانطور که مددجوی گرامی بیان کرده است به یکی از معضلات روز زندگی و خانواده ها تبدیل شده است. در حال حاضر بسیاری از خانوادهها به نوعی از ارتباطات نامناسب یا حتی وابستگی افراطی و اعتیاد فرزندان خود به این تکنولوژی احساس نگرانی میکنند. البته باید توجه کرد که گوشی و تبلت مانند تلویزیون و رایانه به طور کلی بد نیستند و در کنار معایبش خوبیهایی نیز دارند اما آن چه بد است استفاده نامناسب از این تکنولوژی است. شاید یکی از دلایل اساسی این موضوع این است که تعامل بین والدین و نوجوانان کم شده است. اگر با توجه به سن و نیاز های فرزندمان برای آنها وقت و زمان صرف کنیم و در کنارش حضور داشته باشیم و به نیازهای فکری و عاطفی آنها توجه داشته باشیم مسلماً این نوع نابهنجاریها کمتر اتفاق خواهد افتاد و اگر در مورد رفتار و گفتار خودمان به عنوان والدین صادق باشیم، شاید اعتراف کنیم که در طی شب و روز جز اینکه بگوییم گوشی یا موبایلت را کنار بگذار، یا برو درست را بخوان، خواهیم دید که تعامل دیگری با او نداریم.
حوادث اختصاصی رکنا را اینجا بخوانید:
ارسال نظر