شوهرم به من بیاعتنایی میکند و به من توجهی ندارد.
در زندگی مشترک گاهی اوقات یکی از زوجین رفتارهایی را انجام می دهد که موجب آزار و رنجش طرف مقابل می شود و بعضی رفتارها آنچنان آزاردهنده است که همچون لکه جوهر سیاهی تا مدتها ذهن و عواطف طرف مقابل را تیره و تار می کند. متاسفانه بسیاری از زوجین زمان کمی را برای گفتوگوی دونفره با همسرشان در نظر می گیرند و بیشتر اوقات ترجیح می دهند که با موبایل در حال چت کردن یا سرگرم مکالمات تلفنی یا وبگردی باشند تا اینکه با همسرشان در مورد موضوعات مختلف صحبت کنند. هر چند که برخی از زوجین با اینکه می دانند با دلیل یا بدون دلیل از هم فاصله گرفتهاند اما تلاشی برای بازگشت به سمت هم انجام نمی دهند. ممکن است استدلالشان این باشد که چرا من باید همیشه پیشقدم باشم؟ من که کار اشتباهی نکردم، لذا هر کدام به بهانههای مختلف از داوطلب شدن طفره می روند و این باعث بدتر شدن اوضاع می شود و این امر شرایط را پیچیدهتر می کند. یکی دیگر از علتهای کم شدن عشق زوجین نسبت به یکدیگر، عدم توجه به اوقات فراغت است و آخر اینکه رابطه زناشویی یکی از الزامات زندگی مشترک است اما برخی از زوجین به دلایلی مثل مشغلههای زیاد، خستگی، زندگی با خانواده والدینی، معمولاً رابطه منظمی ندارند و ممکن است ماهها از آخرین رابطه آنها نیز گذشته باشد که این امر نیز بر کاهش صمیمیت آنها تاثیرگذار است، چرا که لازمه صمیمیتهای عاطفی وجود یک صمیمیت بدنی در بین زوجین است. سعی کنید فرصتهای توجه کردن به خود را برای شوهرتان فراهم کنید. اگر به محبت و توجه بیشتری نیاز دارید، باید این نیازتان را بشناسید و آن را به همسرتان منقل کنید. شاید او خودش متوجه این نوع رفتارهای کمتوجهی نیست. به نیاز خود در رابطه به همسرتان توجه کنید و این نیاز را در یک گفتوگوی صمیمانه به همسر خود انتقال دهید تا از به وجود آمدن ناامیدی، خشم و عصبانیت و دلخوری جلوگیری کنید.
حوادث اختصاصی رکنا را اینجا بخوانید:
ارسال نظر