از این رفتار پدرم متنفرم

ارزش‌هایی که به ما منتقل شده‌اند، ما را به مهربانی، احترام و مخالفت نکردن، به‌ویژه در ارتباط با بزرگ سالان تشویق می‌کنند. برخی خانواده‌ها هم قواعد خاصی دارند که گاه حتی مورد توافق تمام اعضای خانواده نیست اما اجرای آن‌ها الزام‌آور است. کودکان و نوجوانان از این قواعد الزام‌آورگاه غیرمنطقی، بیشتر آسیب می‌بینند. ترس از دست‌دادن محبت، ناتوانی در مخالفت، ناتوانی در بیان استدلال، احساس ضعف و نیازمندی، عذاب‌وجدان و نگرانی از رنجاندن والدین گاه سبب می‌شود نوجوانان به‌اجبار کارهایی را انجام دهند که با احساسات منفی زیادی همراه است. این موضوع نه‌تنها بر سلامت روان آن‌ها اثر می‌گذارد، بلکه سبب می‌شود «ذهنیت قربانی بودن» در آن‌ها شکل بگیرد که با تبعاتی همچون کاهش عزت‌نفس، ناتوانی در «نه» گفتن و ابراز عقیده و آسیب‌پذیری دربرابر آزارهای عاطفی، جسمانی و جنسی احتمالی از سوی دیگران همراه است.
مرزها خطوطی نامرئی هستند که دور خود می‌کشیم تا مشخص کنیم چه رفتارهایی برای‌مان قابل پذیرش‌اند و چه رفتارهایی نه. «مرز جسمانی» یعنی بدانیم فاصله جسمانی مطلوب ما با دیگران چقدر است؟ برای لمس شدن از سوی دیگران چه حدودی را می‌پذیریم؟ چه افرادی، در چه شرایط و زمان‌هایی اجازه دارند در آغوش‌مان بگیرند یا ببوسند؟ با توجه به ارزش‌های خود تصمیم‌هایی مشخص درباره مرزهای‌تان داشته‌باشید و تکلیف‌تان را با این مرزها روشن کنید. با این کار، هنگام قرارگرفتن در موقعیت‌های گوناگون، کمتر گیج و آشفته می‌شوید.کمتر هیجانی رفتار می‌کنید و در رو در بایستی می مانید و قدرت بیشتری در دفاع از مرزهای‌تان دارید.
بدن ما خصوصی‌ترین دارایی ماست که محافظت از حریم آن نباید سبب ایجاد احساس عذاب وجدان شود. وقتی فکر می‌‎کنیم برای از دست ندادن محبت دیگران باید به تمام خواسته‌های آن‌ها تن دهیم، احساس «کنترل» و «مالکیت» بر خود و بدن‌مان را از دست می‌دهیم و به‌مرور این موضوع در ما نهادینه می‌شود که دربرابر دیگران تسلیم شویم. این نگرش، سبب ایجاد خودپنداره‌ای منفی و تضعیف عزت‌نفس و آسیب‌پذیری ما می‌شود. «قانونِ خود را وضع کنید». بدون بی‌احترامی اما جراتمندانه و قاطعانه «نه» بگویید. از احساس خود حرف بزنید و حریم‌های‌تان را به دیگران اعلام کنید. حتی نزدیک‌ترین افراد هم باید این حریم‌ها را به رسمیت بشناسند.
پروفسور «چاپمن»، پنج زبان عشق را شناسایی کرده‌‌است: وقت‌گذاشتن، کلام تأیید‌آمیز، دریافت هدایا، خدمت‌کردن و تماس فیزیکی. مشکلات روابط از آن‌جایی آغاز می‌شوند که افراد با زبان‌های گوناگونی به‌یکدیگر عشق می‌ورزند. شاید «تماس‌فیزیکی» زبان عشق شما نباشد یا در تمام روابط برای‌تان قابل‌قبول نباشد. به‌جای تن دادن به آن چه دوست ندارید یا قطع کامل ارتباط عاطفی، برای زبان‌های عشقی وقت بگذارید که برای هردوی شما لذت‌بخش هستند مثلاً وقت‌گذراندن با یکدیگر یا کلام محبت‌آمیز.
آیا میزان راحتی خود را با دیگران در امور جنسی می‌دانید؟ چه افرادی اجازه دارند درباره موضوعات جنسی با شما حرف بزنند؟ هنگام ملاحظه رفتارها، نگاه‌ها و صحبت‌های حاکی از تمایل دیگران به نزدیکی جنسی با شما چه واکنشی باید نشان دهید؟ مرز جنسی باید قاطعانه تعیین شود. نزدیک‌ترین افراد هم اجازه ندارند از این مرز عبور کنند. اگر در شیوه نوازش و بوسیده شدن از سوی نزدیکان خود، نوعی تمایلات جنسی را دریافت کرده‌اید یا هنگام تنها شدن با شما رفتارهای متفاوتی دارند، هرگز تسلیم نشوید. موضوع را به‌سرعت با یکی از افراد مورداعتماد خانواده درمیان بگذارید. از تنها شدن با آن فرد اجتناب و به روان شناس مراجعه کنید.


اگر در شرایط ویژه‌ای قرار گرفتید که آزار از سوی دیگران را تجربه کردید یا بسیار آشفته بودید و نمی‌دانستید چطور می‌توانید از مراجع رسمی کمک بگیرید، اورژانس اجتماعی با شماره تماس 123 به کمک شما می‌آید.