پسری 2 ساله دارم که هر وقت من از سر کار به خانه میرسم، می زند زیر گریه که گوشیات را بده. گوشی را هم که میگیرد، فقط دوست دارد فیلمهای خودش را ببیند که من با دوربین ضبط کردهام. گاهی هم موقع دیدن این فیلمها با خودش صحبت میکند. این اتفاق، عیبی دارد یا برعکس، خوب هم هست؟ راهنماییام کنید.
دو سالگی سنی است که بچهها به سمت استقلال و فردیت حرکت میکنند یعنی میخواهند خود را کشف کنند و درک میکنند که جدای از مراقبت کننده خود هستند و از واژهها و عبارتهایی مثل «مال منه، خودم میتونم، من انتخاب میکنم و...» زیاد استفاده میکنند. بنابراین تمایل به دیدن فیلمهای خودش هم در همین راستاست. در ادامه، چند نکته برای پاسخ به سوالتان درباره گریهکردن پسرتان برای گرفتن گوشی از شما و صحبت با خودش در زمان دیدن فیلمهایش، مطرح میکنم.
قبل از هر چیز در نظر داشته باشید که فرزندتان توجه و امنیت لازم را از شما دریافت کرده است یا نه؟ بچهها در این سن به توجه و امنیت نیاز دارند و باید از والدین یا مراقبت کننده اصلی آن را دریافت کنند. وقتی فرزندتان میزان مناسبی از توجه را گرفته باشد با خیالی راحت در محیط پیرامون شروع به کشف خود و تجربیات جدید میکند. لطفا رابطه خود و همسرتان را با پسرتان بررسی کنید و ببینید که توجه و امنیت لازم را به او دادهاید یا نه؟ اگر در این قسمت کم توجهی کرده بودید، حتما به فکر جبران و اصلاح باشید و حتی میتوانید از یک متخصص در این باره مشورت بگیرید.
گفتهاید هر وقت من از سر کار به خانه میرسم، پسرم می زند زیر گریه که گوشیات را بده... . توجه داشته باشید که بخشی از این فعالیتی که فرزندتان انجام میدهد، طبیعی است و جزو مراحل رشد است و شما با درک این نکته و برخورد مناسب، باید کمک کنید از این مرحله گذر کند. داشتن رفتارهای پرخاشگرانه به خصوص با توجه به سن پسرتان، آسیبزا خواهد شد بنابراین بیشتر تلاش کنید تا جایگزینهایی مثل بازی دو نفره و... را به او پیشنهاد دهید و شرایط را برای چنین کارهایی فراهم کنید.
حوادث اختصاصی رکنا را اینجا بخوانید:
ارسال نظر