دختری 14 ساله هستم و به زندگی هیچ امیدی ندارم. حتی خانوادهام هم مرا درک نمیکند. ارتباط ضعیفی با خانوادهام دارم و خیلی احساس درماندگی میکنم. لطفا راهنماییام کنید.
اغلب نوجوانان در سنین بین 14 تا 16 سالگی این احساس عدم درک شدن از سوی والدین و خانواده را تجربه میکنند و بخشی از این وضعیت به خاطر تغییرات خلقی افراد است که منشأ رفتاری نیز دارد. در این سن معمولا نوجوانان انتظار دارند اعضای خانواده کاملا به آنها توجه کنند، اما به دلیل حساس شدن و زود رنج بودن نوجوان در این سن رفتارهای عادی خانواده ممکن است معنای بیتوجهی به دنبال داشته باشد. پیشنهاد میشود به جای اینکه منتظر باشید اعضای خانواده شما را درک کنند خودتان را به اعضای خانواده نزدیکتر كرده و سعی کنید آنها را بیشتر درک کنید. انتظارات و توقعات خود را از اعضای خانواده کاهش داده و مسوولیت رفتاری خود را بپذیرید. وظایف خود را در خانه نسبت به بقیه اعضا انجام داده و با خوشرویی و خوشخلقي با اطرافیان مواجه شوید. البته اگر به خواسته شما توجه نشد، در فضایی امن و مطمئن بدون کدورت و دلخوری انتظارات خود را برای اعضای خانواده مطرح کنید. به یاد داشته باشید که سلامت روان را خودتان باید تامین کنید.
حوادث اختصاصی رکنا را اینجا بخوانید:
ارسال نظر