همیشه دلهره دارم و زود عصبانی میشوم

افرادي كه روحيه‌اي عصباني دارند و نسبت به حرف اطرافيان بدبين هستند معمولاً آستانه مقاومتشان به هر دليلي پائين است و ريشه اين عصبانيت و آستانه تحمل پائين را مي‌توان در ناكامي يا محروميت جست‌وجو كرد.
براي مثال، به وقوع پيوستن اتفاق يا برخوردي در زندگي كه فرد انتظار آن را ندارد، احساس ناامني محيط و موارد اينچنيني باعث مي‌شود فرد به هر نوع محركي واكنش منفي نشان دهد. اين شرح حال هم نشان‌دهنده شخصيت و اضطرابي است كه فرد با اتفاقات دور از انتظار به سرعت از كوره خارج مي‌شود.
چنين افرادي بايد تكنيك‌هاي خاصي را آموزش ببينند و دوران كودكي‌شان مورد تحليل قرار بگيرد چرا كه معمولاً صدمات دوران كودكي، بر زندگي فعلي‌شان اثر سوء مي‌گذارد. بايد اشتغالات ذهني اين افراد، كنترل و مديريت شود تا احساس امنيت در آنها بالا رود، در اين‌صورت هر محركي آنها را آزرده خاطر نخواهد كرد.
اين افراد كه عموماً قدرت نه گفتن ندارند و قاطع نيستند بايستي، روش‌هاي مقابله مؤثر در شرايط اضطراري را فراگيرند و در مورد افكار و احساساتي كه آزارشان مي‌دهد، صحبت كنند تا درستي يا نادرستي افكارشان مشخص شود.
نداشتن آگاهي مثبت نسبت به خود، شناختن جنبه‌هاي مثبت و منفي فردي و نارضايتي از خود، باعث مي‌شود كه اين افراد، عكس‌العملي از روي پرخاشگري داشته باشند. جلسات روان‌درماني و حضور يك مشاور باعث مي شود چنين فردي بسيار آرام‌تر شود و شايد نياز به جلسات متعددي پيدا كند تا به آرامش لازم برسد.
اين اختلالات كاملاً قابل درمان هستند و جاي نگراني وجود ندارد. بديهي است كه تأثير عاملي حمايت‌كننده مثل خانواده فرد، اجتناب‌ناپذير خواهد بود اما اينكه روند درمان را به سمت خانواده سوق دهيم، كار صحيحي نيست بلكه ابتدا بايد با حضور فرد و طول جلسات، عامل آزاردهنده از بين رود و بعد به سراغ راهكارهاي ديگر رفت.