نمیتوانم در جمع صحبت كنم

دسته‌اي از اختلالات روانپزشكي اختلالات شخصيتي است كه دسته‌اي از اين اختلالات، اختلالات شخصيت اجتنابي است. فرد مبتلا كم رويي، خجالتي، فاقد تمايلات دوست‌يابي و گوشه‌گير است. گاهي اين افراد دچار اختلال فوبياي اجتماعي نيز هستند به اين معني كه اگر در يك موقعيت رسمي اجتماعي قرار گيرند از خود علائم اضطرابي مثل گرگرفتگي صورت، تعريق دست و پا و لرزش صدا نشان مي‌دهند. معمولاً اين افراد از قرار گرفتن در اين شرايط اجتناب مي‌كنند و از حضور در چنين موقعيت‌هايي دچار ترس مي‌شوند.
روان‌درماني بهترين روش براي كمك به فرد براي رهايي از اين اختلال است. مشاور با شناسايي موقعيت‌هاي ترس‌آور درجه‌بندي آنها سعي در حساسيت‌زدايي تدريجي دارد. يعني درمان را از موقعيت‌هايي كه كمترين ترس را براي فرد ايجاد مي‌كند آغاز ‌شده و به تدريج ترس فرد را از بين مي‌برد.