دوستي دارم 31 ساله. از زماني كه دوره خدمت سربازياش تمام شده است، با كسي ارتباط برقرار نميكند، از خانه بيرون نميرود، دچار يأس و نااميدي شديدي شده و از انجام مشاوره هم ممانعت ميكند. چه راهكاري را براي رهايي از اين حالت توصيه ميكنيد؟
انزوا و گوشهگيري، به نحوي كه منجر به ترك فعاليتهاي فردي، خانوادگي و اجتماعي افراد شود امر پسنديدهاي نيست و اختلالي كه ممكن است اين انزوا را ايجاد كند، افسردگي است. در صورت شدت گوشهگيري و ترك فعاليتهاي اجتماعي اين اختلال خلقي، فرد را از رعايت بهداشت فردي باز ميدارد، احساس ناراحتي، كمانرژي بودن ميكند و مسائل بيروني، جذابيتي برايش ندارند.
در مواقعي كه اين اختلال شدت پيدا كند، فرد با هذيان روبهرو ميشود و احساس ميكند افراد بيرون از منزل، قصد بدي نسبت به او دارند و يا تهديدش ميكنند.
اما اسكيزوفرني، اختلال شديد رواني ديگري است كه افراد مبتلا، دنيا را ناامن احساس ميكنند، دچار توهم ميشوند، عقايد و باورهاي خاصي پيدا ميكنند، سطح مراقبت از خودشان پائين ميآيد، دچار بدبيني شديدي ميشوند، رابطهشان با دنياي بيرون قطع ميشود، چرا كه احساس ميكنند توطئهاي آنها را تهديد ميكند.
بهطور كلي چنين علامتي، بسيار مهم است و از آنجا كه اين افراد خودشان را بيمار تلقي نميكنند خانوادهها بايستي به آنها توجه داشته باشند و اگر زمينه خانوادگي بيماري روانپزشكي در خانوادهشان وجود دارد بايستي اين موضوع را با دقت بيشتري پيگيري كنند و از كمك مشاوران استفاده كنند.
در ضمن مصرف موادمخدر هم ممكن است چنين رفتارهايي را بهوجود آورد اما استفاده از اين نوع مواد مستلزم بيرون رفتن فرد از منزل و حضور در اجتماع است.
حوادث اختصاصی رکنا را اینجا بخوانید:
ارسال نظر