می ترسم به نامزدم محبت کنم

از نگاه رفتارشناسي بعضي افراد توانايي بروز احساسات و عواطف خود را ندارند كه اين ناتواني ميتواند دلايل مختلفي داشته باشد. برخي از اين افراد در خانواده و از سوي پدر و مادر ابراز محبت نديدهاند مثلا بعضي از والدين مخصوصا پدرها اظهار مي دارند من تا به حال فرزند خود را نبوسيده ام و فکر ميکنند اين يک هنر و غرور است. اينچنين افرادي که در خانواده با عاطفه آشنا نشده اند توانايي ابراز عاطفه از سوي آنها ضعيف است. عده اي ديگر ابراز احساسات و عشق را دليل ضعف و کمرنگ بودن غرور ميدانند و تصور ميکنند اگر به همراه و همسفر خود بگويند که او را دوست دارند ممکن است باعث سوءاستفاده او شود. هر دو گروه از افراد ياد شده داراي ضعف مهارت همدلي و ابراز عشق هستند. اميرالمومنين(ع) ميفرمايند به زن و فرزند خود محبت را ابراز کنيد تا آنها سيراب شوند و چه زيبا فرمودند. علم روانشناسي امروز کاستي هاي عاطفي در زندگي را دليل انحرافات رفتاري فرزندان و همسران و گرايش آنها به بيگانگان ميداند. هيچ مانعي وجود ندارد اگر شوهري بخواهد به همسرش يا فرزندانش ابراز محبت و علاقه کند. بدترين نوع نياز تشنگي عاطفي است که از نگاه رفتارشناسي تشنه، هر سرابي را چشمه آب تصور ميکند و به سوي آن ميدود. در ميان زوجهاي جوان ضعف مهارت ابراز علاقه يکي از نکات اختلاف برانگيز و دلسردکننده است. به اين حرفها نبايد توجه کرد که فلان فرد زن ذليل است يا شوهرپرست است و از اينگونه عبارات غلط. زن ذليل بودن خيلي بهتر از تنوع ذليل بودن و هر روز به دنبال کسي بودن است.