مرگ تلخ مرد ایذه ای در روستایی که جاده ندارد

به گزارش رکنا، جغرافیای شهرستان ایذه همواره به‌دلیل گستردگی فراوان و عدم توجه به توسعه توسط مسوولان، عدم پیگیری صحیح مطالبات مردم منطقه توسط نمایندگان و توجه آنها به عزل و نصب مدیران و توجه کمتر نسبت به موکلان خود باعث شده است که در طول سال‌های اخیر شاهد وقوع حوادث مختلف ناشی از کمبود امکانات باشیم.

آبگیری سد کارون 3 در شهرستان ایذه نه تنها برای مردم این منطقه توسعه و خدمات را در پی نداشت، بلکه آنچه که جز میراث پدری و ارثیه نیاکانی بسیاری از مردم منطقه به ویژه در حوزه مناطق بالادست این سد بود را نیز به نابودی کشاند و هزاران سال زندگی بخشی عظیم از زاگرس در میلیاردها متر مکعب آب به نابودی رفت.
این نابودی حاصل از توسعه سدسازی در منطقه تنها پایان کار نبود و زمین‌های کشاورزی مردم که به مانند اغلب جمعیت شهرستان ایذه تنها منبع درآمد و امرار معاش در این شهرستان فاقد صنعت است نیز طعمه آب‌هایی شد که پس از انباشت آن در پشت دیواره این غول بتنی، گاها جان از مردم گرفته است.

زنگ خطر مرگ برای اهالی تشنه دریاچه سد کارون3/مرگ مرد ایذه‌ای به‌دلیل نبود جاده

تشنگی و فقدان آب شرب شهروندان شهرستان ایذه در کنار این حجم عظیم از آب دریاچه از یک‌سو و نابودی راه‌های دسترسی روستایهای بالادست دریاچه از سوی دیگر باعث شد تا در نبود امکانات بهداشتی و درمانی مناسب در این مناطق، راه دسترسی و انتقال بیماران گرفتار در پشت آب دریاچه به شهر ایذه و دهدز با مشقت مواجه شده و هر لحظه زنگ صدای مرگ برای هر یک از ساکنان به صدا در آید.

یکی از اهالی روستاهای بالادست دریاچه سد کارون 3 می‌گوید: زندگی ما در کنار این دریاچه همانند اسیر بودن در یک محدوده مشخص است، محدوده‌ای که اطراف آن بدون جاده دسترسی و امکانات توسط حجم انبوهی از آب دریاچه پوشانده شده است و تردد از آن به بیرون از منطقه تنها با استفاده از بارج و شناور ممکن است که هر چند ساعت یکبار به منطقه می‌آید.

وی افزود: به‌دلیل عدم وجود جاده دسترسی و عدم وجود همیشگی شناورها در مناطق پشت دریاچه سد کارون 3 و حرکت شیفتی آنها، در صورت نیاز اورژانسی اهالی به نیروهای امدادی و یا انتقال یک بیمار به مراکز درمانی هیچ‌گونه راهی برای این کار نیست و چه بسا افرادی که به این دلیل جان خود را از دست داده‌اند.

این مشکلات در حالی برای روستاهای پشت دریاچه سد کارون 3 رقم می خورد که دو روز پیش یکی از اهالی روستای پامله از توابع بخش دهدز به دلیل ایست قلبی و در نبود جاده دسترسی و مرکز بهداشتی و درمانی در نزدیکی این روستا جان خود را از دست داد.

اهالی این روستا که عمدتا از جوامع عشایری و کوچ‌رو منطقه هستند پس از آبگیری سد کارون 3 و زیر آب رفتن خانه و جاده روستایی خود، برای امرار معاش که 100 درصد از راه عشایر است و نگهداری دام‌های خود در قسمتی از ارتفاعات دریاچه ساکن شده اند و از هیچ‌گونه خدماتی از جمله برق، درمانگاه و دیگر خدمات اولیه برخوردار نیستند.

جاده صعب‌العبور و دسترسی بسیار سخت است
مجید رحمانی بخشدار دهدز نیز در رابطه به خبر فوت یک مرد در روستای پامله به دلیل ایست قلبی و عدم وجود جاده دسترسی جهت انتقال به بیمارستان اظهار کرد: این روستا از مناطق صعب‌العبور عشایری بخش دهدز است که راه دسترسی به آن به‌صورت مستقیم وجود ندارد و برای رسیدن به این منطقه باید مسافت زیادی به صورت پیاده طی شود.

وی افزود: فرد جان باخته در هنگام برگزاری مراسم پیرمرد جان باخته در حادثه ریزش آوار دچار حمله قلبی شد که در حین این حادثه نیز دو نفر از نیروهای فوریت‌های پزشکی که از بستگان این فرد بودند در منطقه حضور داشته و اقدامات اولیه را برای وی انجام دادند.

بخشدار دهدز ادامه داد: پرسنل حاضر در این منطقه اقدامات اولیه از جمله CPR بیمار را انجام داده و برای امداد رسانی با همکاران خود تماس گرفتند ولی به دلیل فاصله زیاد شهر دهدز با روستا و همچنین عدم وجود جاده دسترسی برای انتقال بیمار، با حضور نیروهای امدادی و انجام کارهای احیا، این کار بی‌نتیجه ماند و وی جان خود را از دست داد.

رحمانی با بیان اینکه این روستا در ارتفاعات صعب‌العبور یک منطقه کوهستانی قرار دارد اضافه کرد: با توجه به این موقعیت جغرافیایی منطقه، همواره خدمات‌دهی به اهالی آن با مشکل مواجه بوده است.آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.