13 روز از گمشدن دانشجوی دانشگاه تهران گذشت!
رکنا: نزدیک به دو هفته از عزیمت انفرادی یکی از دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه تهران به قله دماوند گذشت و در این بازه زمانی طولانی، تلاش تیمهای امداد و نجات برای یافتن اثری از او تا ارتفاع چهار هزار متری بی ثمر بوده است؛ خبر ناخوشایند و تلخی که دیگر فرضیههای مطرح در مورد چرایی ناپدید شدن این فرد را تقویت میکند.
نزدیک به دو هفته از عزیمت انفرادی یکی از دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه تهران به قله دماوند گذشت و در این بازه زمانی طولانی، تلاش تیمهای امداد و نجات برای یافتن اثری از او تا ارتفاع چهار هزار متری بی ثمر بوده است؛ خبر ناخوشایند و تلخی که دیگر فرضیههای مطرح در مورد چرایی ناپدید شدن این فرد را تقویت میکند.
روز بیست و دوم مهرماه سال جاری، احمد رضا عظیمی، یکی از دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه تهران، بدون هماهنگی با گروه یا نهاد خاص و به صورت انفرادی عازم قله دماوند میشود. از آن روز تا کنون، دیگر خبری از سرنوشت او در دست نیست. در این بین، تلاشهای فراوان تیمهای امداد و نجات نیز برای یافتن اثری از او ناکام بوده است.
بر اساس اطلاعاتی که یکی از دوستان این دانشجوی دانشگاه تهران در اختیار قرار داد، عظیمی دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد رشته جغرافیای سیاسی و ساکن کوی دانشگاه تهران بوده که صبح روز یکشنبه ۲۲ مهرماه پس از عدم همراهی دوستان و هم اتاقی ها، انفرادی راهی قله دماوند میشود تا این قله را فتح کند.
میثم قضاوی، همکلاسی این دانشجوی ناپدید شده در مورد روز وقوع حادثه Incident و این احتمال که شاید وی اصلاً به ارتفاعات دماوند نرفته باشد، گفت: عظیمی چند پست به صورت زنده در شبکههای مجازی منتشر کرد که نشان میدهد وی تا ارتفاع چهار هزار متری صعود کرده است.
پدر این دانشجوی ناپدید شده که ساکن شهرستان بروجن استان چهارمحال و بختیاری است، ضمن گلایه از مسئولان دانشگاه تهران به خاطر بی توجهی به سرنوشت و کنشهای رفتاری دانشجویان گفت: من از مسئولان دانشگاه و دوستان احمد رضا انتظار داشتم خیلی زود ناپدید شدن وی را به من اطلاع دهند، اما چهار روز بعد از وقوع حادثه به ما اطلاع داده شد.
وی افزود: به محض اطلاع از موضوع راهی تهران شدیم و با هماهنگیهای انجام شده با هیأت کوهنوردی استان چهارمحال و بختیاری نزدیک به ۵۰ کوهنورد حرفهای را نیز به محل ناپدید شدن فرزندم آوردیم، اما در پی جست و جوی ده روزه هیچ اثری از فرزندم در دامنه و یا ارتفاعات دماوند پیدا نکردیم.
پدر این دانشجوی دانشگاه تهران در ادامه با بیان اینکه از یافتن فرزندش نا امید شده و به شهرستان بروجن بازگشته است، تأکید کرد: از مسئولان دانشگاه انتظار داشتیم حداقل برای یک مرتبه از تهران خارج شده و با حضور در منطقه ما را در پیگیری مسأله کمک کنند، اما آنها کمک چندانی به ما در این فرایند نکردند.
جدا از موضوعاتی که پدر احمد رضا عظیمی، دانشجوی ناپدید شده دانشگاه تهران به آن اشاره کرد، دکتر سید عباس احمدی، معاون دانشجویی دانشکده جغرافیای دانشگاه تهران نیز در این باره گفت: آقای عظیمی بر اساس اطلاعاتی که به ما داده اند، از دامنههای جنوب شرقی قله دماوند و منطقه گوسفند سرا عازم قله شده که پس از عزیمت تا ارتفاع چهار هزار متری دیگر خبری از وی نمیشود.
احمدی با رد اظهارات پدر این دانشجو، مبنی بر بی تفاوتی دانشگاه به موضوع پیش آمده گفت: به محض اطلاع از این اتفاق، موضوع را با معاون فرهنگی دانشگاه و مدیر کل تربیت بدنی دانشگاه در میان گذاشتم و یک تیم حرفهای از کوهنوردان دانشگاههای تهران با رهبری قاسم فرهادی منش، سرپرست انجمن ورزش Sport کوهنوردی کشور و صعودهای ورزشی مسئولیت جست و جوها را بر عهده گرفتند که نتیجه چندین روز تلاش آنها بی نتیجه بود.
وی ادامه داد: جمعیت هلال احمر نیز با به پرواز در آوردن بالگرد و گرفتن عکسهای هوایی تلاشهای خود را برای یافتن اثری از وی آغاز کرد، اما اثری از او یافت نشده است.
احمدی: احتمال ربوده شدن دانشجوی ما وجود دارد
معاون دانشجویی دانشکده جغرافیا در بخش پایانی سخنان خود و با تأکید بر اینکه احساس میکنیم اتفاق دیگری برای این دانشجو رخ داده باشد، گفت: پلیس Police آگاهی تهران بزرگ نسبت به رصد تلفن همراه آقای عظیمی اقدام کرده که بر اساس اطلاعات به دست آمده آنها تلفن وی پس از فعال بودن در ارتفاع چهار هزار متری، یک بار نیز در ارتفاع هزار متری روشن شده است. بنا بر این نظر و نیز تلاشهای نافرجام جست و جو در ارتفاعات، ما فکر میکنیم اتفاق دیگری برای این دانشجوی ما رخ داده و احتمال ربوده شدن وی نیز وجود دارد.
بر اساس آنچه گفته شد، به رغم گذشت دو هفته از حضور دانشجوی ارشد دانشگاه تهران در ارتفاعات قله دماوند و تلاشهای فراوان برای یافتن وی، هنوز اطلاعی از سرنوشت نهایی وی در دست نیست؛ اتفاقی که ظن ربوده شدن وی را افزایش داده است.
در این شرایط به نظر شایسته است نیروهای انتظامی و امدادی کشور با در نظر گرفتن ابعاد روانی این قضیه برای جامعه دانشگاهی و نیز خانواده این دانشجو، نهایت تلاش خود را در مسیر یافتن سرنخی از سرنوشت وی به کار بگیرند. همچنین شایسته است شهروندان محلی دامنههای جنوب شرقی ارتفاعات دماوند نیز در این مسیر به یاری نیروهای امدادی و انتظامی بیایند و هر گونه احتمال موجود را به نهادهای مربوطه منعکس کنند.
خواندنی های رکنا را در اینستاگرام دنبال کنید
ارسال نظر