سرنوشت غم انگیز «کاناپه»

کیانوش عیاری در ادامه رویکرد واقع‌گرایانه‌اش در فیلمسازی تصمیم گرفته بود به جای اینکه زن را با روسری در خانه نشان دهد از پوستیژ(کلاه گیس) استفاده کند: «همیشه خجالت می‌کشیدم که در فیلم‌هایم زن باید با روسری در کنار محارمش ظاهر شود. این خجالت و شرم همراه من بود. با خودم عهد کردم که یا فیلم نخواهم ساخت یا اگر هم بسازم زن نباید داشته باشد و اگر زن داشته باشد باید در ملأعام باشد و نه مکان‌های خصوصی.» تأکید او به وجوه رئالیستی زندگی اما با محرومیت از حضور در جشنواره سی و پنجم فیلم فجر همراه شد و پس از آن «کاناپه» در کنار «خانه پدری» در کمد توقیفی‌های ارشاد قرار گرفت. رویکرد تازه عیاری اگر چه از نگاه برخی تابوشکنی بود اما از نگاه سینماگران و اغلب منتقدان گامی در راه واقعی‌سازی صحنه‌هایی بود که اسباب خنده مخاطبان بود. صحبت‌های محسن امیریوسفی در نشست روزنامه ایران نمونه‌ای از این نگاه است. «تصویر این حجاب صحنه‌هایی را به وجود آورده است که الان شگفت انگیز و تعجب آور است. نیمه شب به مردی در تختخواب زنگ می‌زنند که عملیات شده است و بعد خانمش با چادر از کنارش بلند می‌شود که رضا چه شده؟» او که به همراه عیاری به این نشست آمده بود از تجربه تماشای این فیلم گفت: «سکانس اول «کاناپه» را که با کلاه گیس خانم ها دیدم شبیه دراکولایی بودم که نور می‌بیند اما این حس فقط در یک سکانس بود. بعد از آن فراموش کردم که زنان فیلم کلاه گیس به سر دارند.» به گفته عیاری، تمام کسانی که این فیلم را دیده‌اند در تجربه‌ای مشابه دقایق اول دچار هیجان شده‌اند و پس از آن عادی شده است: «اگر فیلم بعدی را من یا فرد دیگری بسازد، دیگر آن هیجان دقایق اول هم وجود ندارد.» این در حالی است که ابراهیم داروغه‌زاده، معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی در گفت‌وگویی با مهر تأکید کرده که اکران این فیلم منتفی است.خواندنی های رکنا را در اینستاگرام دنبال کنید