گفت و گوی اختصاصی رکنا با دانیال شهرتی، آهنگساز نامدار کشورمان
دانیال شهرتی: موسیقی به درس فرزندان آسیب نمی رساند + فیلم
رکنا : دانیال شهرتی از نوازندگان و آهنگسازان ایرانی است که فرصتی دست داد تا با او مصاحبه ای داشته باشیم.
دانیال شهرتی موزیسین کشورمان همکاری های زیادی با بسیاری از هنرمندان داشته است. وی به نواختن پیانو و گیتار و برخی سازهای دیگر می پردازد.
به گزارش رکنا، آهنگسازی تیتراژ سریال شبکه پنج با نام« تلاطم» به عهده دانیال شهرتی بوده است. متن گفت و گوی رکنا را با وی در ادامه بخوانید.
خودتان را به طور کامل معرفی کنید.
من دانیال شهرتی متولد سال 1361 هستم. فارغ التحصیل موسیقی از کنسرواتوار تهران و عضو انجمن آهنگسازان خانه موسیقی هستم.
دوره های آهنگسازی، هارمونی، نوازندگی، سلفژ و ... را نزد استاد کامبیز روشن روان، استاد دلشب، سیمین کوشادپور، پریچهر خواجه، حسین دهلوی، استاد پارسی، محمدعلی لقا و محسن الهامیان و ... فرا گرفته ام.
چه سازهایی را به طور حرفه ای می نوازید؟
ساز تخصصی من پیانو است که از کودکی می نواختم و در دانشگاه ساز تخصصی من فلوت کلید بوده است. با سازهای دف، گیتار، گیتار باس و ملودیکا هم آشنایی کامل دارم و می نوازم.
چرا پیانو را انتخاب کردید؟
پیانو مادر تمامی سازهاست و فکر می کنم بهترین و کامل ترین ساز برای فراگیری آهنگسازی است و خب خانواده هم در کودکی برای من پیانو تهیه کرده بودند. من هم در آن موقع خیلی با بقیه سازها آشنایی نداشتم و برای همین پیانو را انتخاب کردم و در کنارش سازهای دیگر را هم یاد گرفتم.
با چه خوانندگانی همکاری داشته اید؟
محمدرضا عیوضی، حسین زمان، مسعود خادم، شویراد، مهران فهیمی و ... البته این اواخر بیشترین همکاری من با محمدرضا عیوضی دوست خوبم بوده است.
آیا روحیه افراد در نواختن ساز تاثیرگذار است؟ برای مثال در روزهایی که عصبانی یا ناراحت باشید اگر آهنگی بنوازید حس می کنید با نواختن شما در حالت عادی فرق دارد؟
نمی شود گفت روی نواختن ساز خیلی تاثیر دارد. خب قطعا وقتی عصبانی و ناراحت هستی حس و حالی برای ساز زدن نداری و به اصطلاح ساز زدنت بی روح می شود؛ می نوازی ولی نواختنت روح ندارد و در آهنگسازی تاثیر بیشتری می گذارد. البته من بشخصه در روزهایی که عصبانی هستم نمی توانم موسیقی بسازم ولی وقتی ناراحتم تم آهنگ هایی که می سازم هم غمگین می شود یا برعکس.
شما به تدریس موسیقی هم می پردازید؟
بله، تدریس پیانو، دف، گیتار و آهنگسازی و کار با نرم افزار، ارکستراسون و سلفژ و ... را انجام می دهم. چند ترم هم در دانشگاه علمی کاربردی سروش کاربرد کامپیوتر در موسیقی را تدریس کردم. از نکات مهم تدریس این است که آدم مجبور می شود اطلاعاتش را به روز کند و همیشه باید مطالعه داشته باشد. البته هنرجو کم می پذیرم و از بین شان گزینش می کنم ولی در کل تدریس مورد علاقه ام نیست به چند دلیل؛ یکی اینکه موسیقی در فرهنگ ما خیلی جا نیفتاده و به طور جدی جامعه و خانواده ها به آن نگاه نمی کنند و بیشتر جنبه تفریح دارد. شما تا می خواهی به نتیجه مطلوب برسی یا هنرجو امتحان مدرسه دارد یا درس هایش زیاد است و هزاران دلیل که از نظر خانواده ها مهم تر از موسیقی است.
دوم اینکه خانواده ها انتظار دارند فرزندشان یا خودشان بعد از یک ماه که به کلاس آمدند یک شبه بتهوون و شوپن شوند و آهنگ بنوازند و اگر بخواهی اصولی و درست پیش بروی حوصله شان سر می رود و دیگر کلاس نمی آیند.
دسته دیگر هم کسانی هستند که به دلیل پز دادن و فخرفروشی و چشم و هم چشمی می آیند ساز یاد بگیرند که خب نتیجه کار مشخص است و فقط وقت خودشان و استاد را می گیرند. من به این چند دسته تا جایی که بتوانم آموزش نمی دهم یا اگر هنرجویی باشد که ببینم بی علاقه است و موسیقی را جدی نمی گیرد عذرش را می خواهم.
ولی اگر ببینم کسی واقعا علاقه دارد و تمرین می کند من هم با جان و دل کمکش می کنم و برایش وقت می گذارم. من مثل خیلی از اساتید نیستم که کلاس های آموزشی ام تایم محدودی داشته باشد؛ مثلا سر نیم ساعت کلاس را تمام کنم. کلاس ممکن است یک جلسه نیم ساعت طول بکشد، ممکن است یک ساعت و شاید هم یک ربع. مهم این است که در این جلسه آموزش لازم داده شود. بعضا دیده ام که برخی اساتید می گویند کلاس های ما نیم ساعته است ولی اگر بخواهی می توانی یک ساعته کلاس برداری.
این به نظرم به نوعی بیزینس است و خب یک جورهایی حق هم دارند چون خانواده ها خیلی به سختی حاضرند پول کلاس موسیقی را بپردازند و استاد هم باید نیازهای خودش و خانواده اش را از این راه تامین کند. مثلا برای یک ساعت آموزش ریاضی تا ساعتی 600 هزار تومان هم می پردازند ولی تا اسم موسیقی می آید واقعا نمی دانم چرا دست و دل شان می لرزد که می خواهند پول بدهند! در صورتی که موسیقی خیلی بر روحیه فرزندشان تاثیر مثبت می گذارد و نه تنها موجب نمی شود که به درس و مدرسه شان لطمه بخورد بلکه به نظر من تاثیر مثبت هم می گذارد و موجب می شود فرزندشان با آرامش بیشتری به درس و مشقش برسد.
بیشتر هنرجوهای تان از روی علاقه به دنبال موسیقی آمده اند یا فقط برای ژست ظاهری؟
بیشتر هنرجوهای من به دلیل علاقه شان به دنبال موسیقی آمدند.
شما به غیر از موسیقی به کار دیگری هم مشغولید؟
بله ، من کار عکاسی را هم به صورت حرفه ای انجام می دهم و از خیلی از هنرمندان سرشناس عکس گرفته ام. البته عکاسی در خاندان ما موروثی است و من، پدر، عمو و دایی ام و ... همه در کار فیلم و عکس هستیم و به نوعی می توان گفت این هنر را درونم دارم و خیلی هم به عکاسی علاقه مندم.
شما اکنون در خارج از کشور به سر می برید. با توجه به دوران شیوع کرونا در جهان رعایت پروتکل های بهداشتی و وضعیت کار و زندگی در این ایام در آنجا چگونه است؟
بله ، در حال حاضر ایران نیستم. در اینجا تقریبا 83 درصد از مردم 2 دوز واکسن را زده اند و زندگی تا حد زیادی به روال عادی برگشته است. البته همچنان همه مردم پروتکل ها را رعایت می کنند و ماسک می زنند. در اینجا اگر بخواهی کنسرت بروی یا مکان های خیلی شلوغ حتما باید کارت واکسن به همراه داشته باشی یا تست PCR کرونا بدهی وگرنه اجازه رفتن نداری. به شدت در این زمینه سختگیری کردند که نتیجه اش این شد که واکسیناسیون به سرعت انجام شده و زندگی به روال عادی برگشته است. وضعیت کار و زندگی هم فکر می کنم در همه جای دنیا الان به یک شکل است و هنوز خیلی به حالت عادی برنگشته است. امیدوارم زودتر بتوانیم مثل قبل به صورت نرمال زندگی کنیم.
آیا شده دانیال شهرتی از نواختن خسته شود؟
نه هرگز، فکر نمی کنم هیچ نوازنده ای از نواختن خسته شود. من عاشق موسیقی و نواختن هستم و هیچ زمانی خسته نمی شوم. ولی از آهنگسازی چرا ، یک زمان هایی خسته می شوم؛ وقتی انرژی لازم را از مخاطب نمی گیری و کارت شنیده نمی شود و می بینی سطح فکری مخاطب افت کرده است و خیلی به هنر اهمیت نمی دهد من هم انگیزه ام را به صورت موقت از دست می دهم و یک وقت هایی می گویم که دیگر آهنگ نمی سازم.
دانیال شهرتی به چه چیز شهرت دارد؟
به پیانو زدنم، به آلبوم های بی کلامی که داشتم و ساختن موسیقی ارکسترال، دوستانم هم که لطف دارند و می گویند هم بامعرفتم و هم خیلی رک. آلبوم "آموروسو" هم یک زمانی خیلی گل کرده بود.
در خانواده شما آیا کسی اهل موسیقی است؟
بله ، پدر من با موسیقی آشنایی دارد و گیتار باس و درامز می نوازد. در کل در یک خانواده فرهنگی و هنری بزرگ شده ام و مادرم هم کار هنری انجام می دهد.
اوقات فراغت تان چگونه می گذرد؟
بیشتر با خانواده وقت می گذرانم، موسیقی گوش می دهم، عاشق سفر کردن هستم و تا وقت خالی پیدا کنم سفر می روم و عکاسی می کنم.
شما گیتار هم می نوازید؛ نواختن گیتار پیچیده تر است یا پیانو؟
بله ، هر سازی سختی ها و پیچیدگی های خودش را دارد. در کل پیانو ساز کامل و سخت تری است.
یک جمله خطاب به عزیزترین فرد زندگی تان بگویید.
عزیزترین فرد زندگی من مادرم است؛ کسی که همه جوره و همیشه مرا حمایت کرده است. فقط می توانم به او بگویم بی نظیری و من عاشقتم.
همه مادران دنیا عزیز هستند برای فرزندان شان ولی مادر من واقعا منحصر به فرد است، این حرف من فقط نیست؛ همه دوستان و آشنایان هم این را می گویند و من واقعا به داشتنش افتخار می کنم.
در کنار او ، همسر عزیزم که همه جوره و همیشه با تمام سختی ها در کنارم است؛ ممنونم که هستی.
آیا شما به ورزش هم می پردازید؟
خیلی دوست دارم بپردازم ولی آن به من نمی پردازد (با خنده). من شنا کردن را خیلی دوست دارم و حتما در برنامه هایم قرار دارد ولی در شرایط فعلی امکانش خیلی مهیا نیست.
مهم ترین توصیه شما به عزیزانی که دنبال موسیقی رفته اند چیست؟
تمرین، تمرین، به روز بودن، بدون تعصب موسیقی را دنبال کنند، حرفه ای آموزش ببینند، سوادشان را در زمینه موسیقی بالا ببرند، نوآوری داشته و سعی کنند برای خودشان امضا داشته باشند؛ چه در نواختن و چه در ساختن.
حرف پایانی؟
برای همه آرزوی موفقیت می کنم و امیدوارم دنیایی در صلح و آرامش داشته باشیم و زودتر زندگی همه به روال عادی برگردد.
از شما و خبرگزاری رکنا هم بسیار ممنونم.
ارسال نظر