صبا تحققی مهر: شخصیت پردازی نمایش بیرون پشت در فوق العاده بود
رکنا: نمایش بیرون پشت در از نمایشنامه ای اثر شاعر و نمایشنامه نویس شهیر آلمانی، ولفگانگ برشت گرفته شده که حال و هوای جنگ جهانی دوم و شکست آلمان را در این جنگ روایت می کند و به اتفاقات ناگواری می پردازد که بعد از اتمام جنگ و بازگشت سربازان به خانه هایشان رخ می دهد.
به گزارش رکنا، جشنواره تئاتر فجر چهل و دومین دوره خود را هم طی کرد و تئاترهای صحنه ای و خیابانی بسیاری با موضوعات متنوع اجرا شدند. یکی از این نمایش های صحنه ای بیرون پشت در نام داشت به کارگردانی محمداسماعیل بیگی. یکی از بازیگران این نمایش در نقش متفاوتی ظاهر شد و اجرای جالبی را از خود به نمایش گذاشت. به همین بهانه بر آن شدیم تا مصاحبه ای را با او انجام دهیم که در ادامه می خوانید.
لطفا خودتان را معرفی کنید.
صبا تحققی مهر هستم. متولد بهار سال 1367. متاهلم. مدرک تحصیلی کارشناسی تصویرسازی کامپیوتر را دارم. شغلم بازیگری تئاتر و تصویر است. اصالتا گیلانی هستم ولی متولد مشهدم!
خانم تحققی مهر! از چه سنی کار بازیگری را استارت زدید؟ و از چه طریق؟ نام اولین کارتان را هم بفرمایید.
از 10 سالگی تئاتر را شروع کردم و از دوران دبستان. کم کم جذب گروه سیمرغ به سرپرستی محمد برومند شدم. نام اولین کارم مرد آلوده بود.
درباره نمایش تان در جشنواره فجر امسال کمی توضیح بدهید؛ اینکه چقدر وقت داشتید و چه شد که نقش دلقک را قبول کردید؟
خب کار بیرون پشت در پتانسیل حضور در جشنواره را داشت؛ هم به خاطر موضوع نمایشنامه که ضد جنگ است و هم از لحاظ نگاه متفاوت کارگردان به طراحی کلی کار. نقشی که من بازی کردم درواقع رییس سیرک بود (خانم رییس) که با پیشنهاد خودم به کارگردان جذب این کاراکتر شدم و احساس کردم که این مدل آدم را در زندگی روز مره ام زیاد دیدم و راحت می توانستم با او همزادپنداری کنم. کل تایمی که برای تمرین این کار گذاشته شد از شروع تا اجرا یک ماه بود.
نمایش بیرون پشت در از دید شما چه پیامی را در بر داشت؟
خب این یک نمایش ضد جنگ بود. پیامش می تواند خیلی چیزها باشد؛ انسانیت و مسئولیت پذیری انسان های باوجدانی که به جنگ رفتند و تا الان با وقایع تلخ آن موقع نتوانستند کنار بیایند و در زندگی شخصی دچار مشکلات بزرگی شدند. نمایش بیرون پشت در نگاهی متفاوت داشت به اتفاق هایی که پس از اتمام جنگ شاید برای خیلی از سربازها بیفتد؛ چه بسا کسانی که جنگ را شروع می کنند هیچ وقت به این اتفاق های تلخ بعدش فکر نمی کنند. شاید با دیدن چنین کارهایی به فکر فرو بروند و دیگر جنگی اتفاق نیفتد.
در کل برای این کار چند اجرا داشتید و آیا در شهرستان تان هم اجرا می شود یا شده؟
این کار نمایشی در کل مهر و آبان 1402 به مدت 23 شب در مجموعه هنرهای نمایشی شمایل در مشهد اجرا شد.
شانس تان را برای برنده شدن در چهل و دومین جشنواره تئاتر فجر چقدر می دیدید؟
اصلا حتی به آن فکر هم نکردم. فقط یک اجرای قابل قبول برای خودم مهم بود که موفق شدم.
کمی از سختی های کار برایمان بفرمایید.
خب کار تئاتر که بدون سختی نمی شود اما از سختی های این کار می توانم به بیماری که اواسط تمرین ها گریبانگیرم شد اشاره کنم که باز هم با همان حال و بدون صدا سر تمرین ها حاضر می شدم.
طراحی لباس شما خیلی رنگارنگ و خاص بود. می شود از طراح لباس تان بگویید؟
طراحی لباس که حقیقتا خیلی جا داشت از این هم زیباتر شود اما بنا به مغایرت با قوانین کشور نمی شد. تنها چیزی که می دانم این است که صحنه سیرک به خاطر رنگ هایی که در لباس استفاده شده بود باعث می شد کاراکتر خانم رییس از بقیه کاراکترها بیشتر تفکیک شود.
هدف تان در آینده شغلی تان چیست؟
رسیدن به جایگاهی در زمینه بازیگری که خودم راضی باشم.
خانواده چقدر شما را در این راه حمایت کردند؟
خب پدر من (باباکریم) تئاتر را حوضی کار می کردند که اوایل به خاطر شرایط تحصیلی کمی نگران بودند اما با کسب رتبه های بازیگری ام متوجه شدند که می توانم در این راه موفق شوم و حمایتم کردند.
مهم ترین اصل در اجرا از نظر شما چیست؟
نظم و تمرکز
نقش کارگردان را چقدر در موفقیت کار پررنگ می بینید؟
خب جناب اسماعیل بیگی در شخصیت پردازی که برای تک تک بازیگرها انجام دادند می شود گفت در رسیدن به کاراکتر نهایی خیلی تاثیرگذار بودند که همین امر باعث شده بود همه بازیگرها به نقش ها نزدیک شوند که اثرش را می شد در کل کار دید.
این اولین کار جشنواره ای شما بود؟
جشنواره فجر بله ولی جشنواره های داخلی و خارجی خیر.
حرف آخر؟
خب حرف که تمامی ندارد ولی می توانم به عنوان حرف آخر بگویم بازیگران تئاتر خیلی مظلوم واقع شدند. از عزیزان مسئول صندوق اعتباری هنر عاجزانه می خواهم که ما را حمایت کنند و هوایمان را داشته باشند که ما هم دغدغه هایی مثل امرار معاش و سپری کردن یک زندگی معمولی را نداشته باشیم و بتوانیم رسالت خودمان را درست به منصه ظهور بگذاریم. دم شما هم خیلی خیلی گرم بابت وقتی که گذاشتید. باعث افتخار بود برایم که دوست خوبی مثل شما را پیدا کردم. از پایگاه خبری رکنا هم بینهایت سپاسگزارم.
ارسال نظر