نشست خبری «لولی»؛ فیلمی در تقدیر از سینمای ایرانی و شرقی

در چهارمین روز از چهل و سومین جشنواره فیلم فجر ، نشست خبری فیلم سینمایی «لولی» با حضور جمعی از عوامل این اثر برگزار شد. در این نشست افرادی همچون رضا فرهمند (نویسنده و کارگردان)، جلیل اکبری صحت (تهیه‌کننده)، رامین محمدیان (طراح صحنه)، علی شاهیده (مدیر فیلمبرداری)، سودابه خسروی (طراح چهره‌پردازی)، حسن مهدوی (صداگذار) و بازیگرانی چون ژیلا آل رشاد و داریوش امینی به پرسش خبرنگاران پاسخ دادند.

رضا فرهمند ضمن اشاره به تأثیر تجربه کار در حوزه مستند بر روند ساخت این فیلم، اظهار داشت: «بخش زیادی از صداقت و سادگی لولی، ناشی از پس‌زمینه فعالیت مستند من است.» او همچنین در پاسخ به اینکه آیا این اثر مناسب مخاطب عام است یا خیر، توضیح داد: «در زمان تولید، فکر نکردم که فیلم تنها برای مخاطب خاص یا عام باشد. این اثر قلباً ساخته شده و قصد اصلی‌ام ادای دین به ایران و فرهنگ شرقی بود. به‌طور کلی امیدوارم لولی یادآور سینمای ایرانی و شرقی باشد.»

نگاه بازیگران به نقش‌ها و پیام اصلی

ژیلا آل رشاد که در این فیلم نقش صفورا را ایفا کرده، درباره شخصیت خود گفت: «صفورا برای من جذاب بود، چرا که این نقش به بازیگر آزادی حرکتی برای پیشبرد داستان می‌بخشد. نقش زنان در طول تاریخ، همواره زایش، خلاقیت و آموزش بوده و من تلاش کردم این ابعاد را در ایفای نقشم به‌خوبی نشان دهم.»

از سوی دیگر، داریوش امینی با اشاره به چالش‌های خود، عنوان کرد: «من نقصی همچون لکنت زبان دارم و در گذشته همواره تلاش می‌کردم این موضوع را مخفی کنم. اما در لولی تصمیم گرفتم این نقص را نشان دهم تا مخاطبان بدانند که داشتن نقایص جسمی و روانی مانع زندگی نیست.» جلیل اکبری صحت نیز در واکنش به اظهارات امینی با طنز افزود: «بهتر است زبان آدم لکنت داشته باشد تا مغزش!»

چالش‌های طراحی صحنه و روایت بصری

رامین محمدیان، طراح صحنه فیلم، درباره دشواری‌های به‌تصویر کشیدن فضای این اثر سینمایی گفت: «در فرآیند ساخت فیلم، جهانی را خلق کردیم که هیچ پیشینه بیرونی یا مشابهی نداشت. بنابراین همه‌چیز باید از ابتدا طراحی می‌شد. چالش اصلی این بود که طراحی صحنه با داستان همخوانی داشته باشد و بیش از حد از خط اصلی ماجرا خارج نشود.»

علی شاهیده، مدیر فیلمبرداری «لولی»، درباره ریتم کند و قاب‌بندی‌های خاص فیلم توضیح داد: «هدف ما این بود که مخاطب حضور دوربین را احساس نکند. برای این منظور از قاب‌های ایستا و مستحکم استفاده کردیم تا با فضای متفاوت قصه هماهنگ باشند.»

چالش‌های صداگذاری و انتقال مفاهیم

حسن مهدوی، صداگذار این اثر، در ارتباط با طراحی صدای فیلم اظهار کرد: «برای به تصویر کشیدن مفاهیمی چون خرافه و خشم، چالش‌های زیادی داشتیم. تلاش کردیم صدای محیط فیلم، بیانگر مفاهیمی چون لامکان و لازمان بودن داستان باشد؛ بنابراین هیچ نشانه‌ای از زندگی مدرن مانند صدای ماشین یا شهر در فیلم نمی‌بینید.»

موفقیت یک اثر: استقبال مخاطبان یا نقد منتقدان؟

جلیل اکبری صحت، تهیه‌کننده فیلم، در پاسخ به اینکه آیا از نقدهای تند منتقدان هراسی دارد، گفت: «من از نقد نمی‌ترسم. هرکسی حق دارد درباره قسمتی از فیلم نظر بدهد. اجرا در سینما کار آسانی نیست، اما این مسئله نباید منتقدان را از اظهار نظر باز دارد.»

وی همچنین درباره جایگاه لولی در سینمای هنری و تجاری افزود: «این فیلم یک اثر هنری و روشنفکری است. ما قصدمان تولید اثری با ارزش بود و نگرانی از اینکه فیلم به‌عنوان اثری خاص شناخته شود، نداریم.»

هدف اصلی: ارائه تصویری مستقل از سینمای شرقی

رضا فرهمند درباره واکنش‌های متفاوت مخاطبان به «لولی» بیان کرد: «هر مخاطب برداشت خاص خود را دارد. برای من مهم‌ترین موضوع این بود که حس و تقدس فرهنگ شرقی را در لولی به نمایش بگذارم؛ حتی اگر بسیاری از این واکنش‌ها همراه با درک نشدن اثر باشد، من با افتخار، دشواری ساخت چنین فیلم‌هایی را می‌پذیرم.»

تأثیر هالیوود بر سینمای ایرانی

در بخش دیگری از این نشست، جلیل اکبری صحت درباره سینمای ملی گفت: «سینمای ملی تنها به ژانر یا یک فرد خاص مربوط نمی‌شود. هر فیلمی که در جغرافیای ایران تولید شود، بخشی از سینمای ملی است. اما متأسفانه هالیوود تاثیر زیادی بر سینمای ما گذاشته و تا حدودی هویت ما را تغییر داده است. درحالی‌که ما تاریخ و ادبیاتی داریم که می‌توان بر اساس آن سینمای اصیل و مستقل خود را پیش برد.»