احمد نجفی نامه نوشت / آیا مقام معظم رهبری باید به این مسائل ورود کنند؟
رکنا: احمد نجفی تهیه‌کننده فیلم «من یک ایرانی‌ام» که در اعتراض به وضعیت اکران این فیلم در حرکتی نمادین درب ساختمان شماره ۲ خانه سینما را که شورای صنفی نمایش در آن مستقر است، گل گرفته بود به رئیس سازمان سینمایی نامه نوشت.
متن نامه نجفی بدین شرح است:
جناب آقای حیدریان
ریاست محترم سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
با ارادت
ضمن تشکر از دستور جنابعالی برای رسیدگی و شفاف‌سازی درمورد فیلم من یک ایرانی‌ام به تهیه‌کنندگی اینجانب احمد نجفی به عرض می‌رسانم اعتراض من فقط نسبت به اکران فیلم مذکور نبوده بلکه همه فیلم‌های سوخته شده همکاران را در بر می‌گیرد.
اعتراض من به عملکرد غیر شفاف و ظالمان شورای صنفی نمایش است که توسط عده‌ای خاص بر سر تهیه‌کننده‌های مظلومی می‌آورد که هزاران میلیارد ریال از سرمایه خود را از راه فروش اموال یا بدهی‌های سر به فلک کشیده، برای ساخت فیلم هزینه کرده‌اند.
تهیه‌کنندگانی که فیلم‌شان را طبق قوانین کشور و با اخذ پروانه ساخت و پروانه نمایش از سوی وزارت ارشاد – که مسئولیت مستقیم تهیه و نمایش را بر عهده دارد – با دریایی از مشکلات اداری و حقوقی ساخته‌اند تا به نتیجه نهایی که همان اکران فیلم و بازگشت سرمایه میلیاری‌شان است برسند؛ سرمایه‌هایی که سوخته می‌شود تا عده‌ای به قدرت و نان و نوایی برسند. این شفافیت و تحقیق که شما دستورش را داده‌اید می‌بایست از عملکرد این آقایان جفاکار سودجو و قدرت طلب در طول زمامداری ظالمانه‌شان شروع شود.
فیلم من، با این عملکردها دیگر رمقی ندارد. سرمایه‌ای هم نیست که به عنوان یک تهیه‌کننده در آینده‌ای نزدیک فیلم بسازم. این همان نیتی است که آنها داشتند و دارند. این سیاست آنهاست که هر کسی با آنها نیست را نابود کنند (جرج بوش پسر)
چند نفر از این تهیه‌کننده‌ها می‌توانند دوباره به پروسه تهیه فیلم بازگردند؟ اما انحصار طلبان همچنان بر سر گردنه اکران چمباتمه زده تا عده زیادی را حذف و قدرت شرکت‌های خود را افزایش دهند. سمت و سوی ذائقه ملتی را به تدریج تغییر دهند تا به اهداف خود برسند. باید نسبت به اکران فیلم‌های آنها و وابستگان‌شان تحقیق شود. باید دید چگونه فیلم‌های در حال تولیدشان که هنوز ساخت آنها تمام نشده نوبت اکران می‌گیرد؟!
رفتار آنها با قشر مظلوم تهیه‌کننده‌های مستقل در شورایی که با تکبر و غرور، اشک آنها را جاری و حیثیت‌شان را لکه‌دار کرده‌اند چه می‌شود؟ خانه نشینی این قشر مظلوم و عواقب آن به عهده کیست؟ نابود کردن فیلم‌هایی که با هزینه و سختی‌های فراوان ساخته شده – که خود به خوبی این پروسه را می‌شناسید – به عهده کیست؟
آیا از چند نفری که در یک یا دو شرکت خاص مشغولند و بر خلاف عرف، هم تهیه‌کننده‌اند و هم پخش کننده‌اند و هم صاحب سینماهای متعدد هستند و منافع‌شان در حذف افراد دیگر است؛ تحقیق و تفحص نمی‌خواهد؟
آیا این بار هم باید مقام معظم رهبری به این مسائل ورود کنند؟ آیا حمایت از فعالیت‌های فرهنگی که درد همیشگی ایشان بوده و هست باید به وسیله عده‌ای خاص این گونه پایمال شود؟ این است انقلاب فرهنگی؟ این است عدالت فراموش شده؟ اینها دردهایی است که باید از سوی شما و سازمان سینمایی تحقیقی شود. من یک نفرم اما می‌دانید که «تنها» نیستم. درد همه را درک کنید. باید جلوی نابخردی و نارضایتی تراشی این عده ظالم در شورای صنفی نمایش گرفته شود. من یک نفرم اما مساله فرهنگی، مساله هشتاد میلیون نفر با سیصد سالن سینماست که آقایان در میان خودشان تقسیم کرده‌اند!
این دغدغه‌های فرهنگی کجاست که زیر پا گذاشته می‌شود؟ با این همه اعتراضات و جفای آقایان، امنیت فرهنگی کشور تامین می‌شود؟ آیا همه تهیه‌کنندگان مستقل و مظلوم که فریادشان از دست این چند نفر به آسمان رسیده امنیتی برایشان باقی مانده است؟ آیا باید در این شرایط اجتماعی و فرهنگی، به تحصن و اعتراض جلوی درب وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بیانجامد؟ آیا باید دوباره شاهد اعتراض تهیه‌کنندگان همچون مالباختگان بانک‌ها و موسسات اعتباری در خیابان‌ها باشیم؟
اینهاست که باید تحقیق و شفاف سازی شود نه فقط فیلم «من یک ایرانی‌ام» و نه فقط من. همه را ببینید و عملکردشان را شفاف‌سازی کنید!
نماینده سازمان سینمایی را فردی مطمئن، غیرتمند و شجاع قرار دهید تا از همه این تهیه‌کنندگان دفاع و به شما گزارش دهد نه اینکه به حیثیت و شرافت کاری خود پشت پا بزند. جناب آقای حیدریان، مسئولیت ساخت و نمایش فیلم در کشور بر عهده شماست. شما وظیفه دارید که از فعالان این عرصه حمایت کنید. به این مسئولیت خطیر، با خردی که از شما سراغ دارم، عمل نمایید.
والسلام
سید احمد نجفی
۸ اسفند ۹۶
ارسال نظر