تفاوتِ اعتباری پروانه نمایش با کاغذ پاره چیست؟
وضعیت فیلم های توقیفی این روزهای سینمای ایران / عبدالرضا کاهانی رکوردار فیلمهای توقیفی است!
رکنا: تفاوتِ اعتباری پروانه نمایش فیلمهای سینمایی به عنوان یک سند تعهدآور دولتی با کاغذ پاره در این دوران چیست؟
پس از آنکه به دستور سید رضا صالحی امیری وزیر فرهنگ و ارشاد پیشین، محمدمهدی حیدریان به بررسی آثار توقیفی پرداخت و در نهایت سازمان سینمایی به پنج فیلم سینمایی Movie «عصبانی نیستم» رضا درمیشیان،«آشغالهای دوستداشتنی» محسن امیریوسفی، «پارادیس» علی عطشانی، «خانه پدری» کیانوش عیاری،«خانه دختر» شهرام شاهحسینی پروانه نمایش داد، انتظار میرفت دست کم این فیلمها متکی بر مجوز قانونی سازمان سینمایی اکران شود.
همان زمان مشخص شد که «خیابانهای آرام» کمال تبریزی، «ارادتمند؛ نازنین، بهاره، تینا» عبدالرضا کاهانی، «وقت داریم حالا» عبدالرضا کاهانی، «کاناپه» کیانوش عیاری، «گزارش یک جشن» ابراهیم حاتمیکیا، «خرس» خسرو معصومی و «زمهریر» علی رویین تن که (مطابق با دستور وزیر فرهنگ و ارشاد پیشین جزو آثار توقیفی در دولت پیشین و دولت وقت بودند) توقیف ماندند؛ هرچند درباره گزارش یک جشن که مالکیتش در اختیار فارابی است، این بحث بود که سازنده فیلم اجازه اکران آن را نمیدهد و حتی اجازه اکران خصوصی این فیلم که در مالکش نیست را برای خبرنگاران نیز نداد.
با این حال، با گذشت اندک زمانی از این خبر در نهایت از مجموع این پنج فیلم رفع توقیفی تنها فیلم «خانه دختر» با جرح و تعدیل فراوان اکران شد، به گونهای که اساساً نتوانست اقبال عمومی را جلب نماید و فروشی کمتر از انتظارات را داشت. همین اتفاق باعث شد تا کارگردانهای سایر فیلمهای توقیفی پس از دریافت پروانه نمایش زیر بار ممیزیهای تازه نروند.
با وجود وعدههای پیاپی به کارگردانهای این سه فیلم مبنی اکران فیلمشان این اتفاق رخ نداد و در جنجالی ترین مورد، پس از آنکه رضا درمیشیان با خلف وعده مسئولان سینمایی برای چندمین بار مواجه شد، در نامهای به رئیس جمهور خواستار رسیدگی به این وضعیت شد و در ادامه نیز 120 سینماگر شناخته شده در نامهای خطاب به رئیس جمهور با انتقاد از وضعیت سینمای ایران، درخواست کردند: «از آنجا که بىاعتبار شدن پروانه نمایش و سانسورهاى چندباره موجب بوجود آمدن فضاى ناامنى در عرصه سینما Cinema و تضیع حقوق هنرمندان مىشود، ما سینماگران خواهشمندیم دستور مساعد جهت نمایش عمومى عصبانى نیستم! صادر شود.»
اعتراضها نسبت به این وضعیت ادامه یافت و همزمان برخی سینماگران دیگری که در بلاتکلیفی به سر میبرند نیز فریادشان بلند شد. از جمله این سینماگران میتوان به عبدالرضا کاهانی اشاره کرد که اکنون لیستی از فیلمهایش پروانه نمایش ندارد و در حال تبدیل شدن به رکوردار فیلمهای توقیفی است! کاهانی در یادداشتی نسبت به وضع موجود تاکید کرده بود که جنگ را در مواجهه با مسئولان سینمایی باخته است و همان زمان برخی رسانهها این پرسش را مطرح کردند که آیا او ممنوع الفعالیت شده است؟!
در این میان، خبرهایی درباره رفع توقیف و صدور پروانه نمایش فیلم «صد سال به این سالها» به کارگردانی و نویسندگی سامان مقدم و تهیهکنندگی مرتضی شایسته منتشر شد. مرتضی شایسته تهیه کننده این فیلم گفته بود که برخلاف گزارشها فیلم هیچ گاه توقیف نبوده و در زمان دولت دهم پروانه نمایش گرفته بوده اما مسئولان وقت سینمایی توصیه کرده بودند به دلیل حساسیتها در آن زمان فیلم اکران نشود و حالا با تغییر دولت این فیلم اکران خواهد شد. با گذشت چندین ماه اما خبری از اکران این فیلم نیز نشد.
اکنون تهیهکننده «صد سال به این سالها» به حرف آمده و پس از ماهها پیگیری در سکوت، گفته است: «من برای اکران فیلم صد سال به این سالها پروانه نمایش گرفتم و الان هم پروانه نمایش دستم است اما آقای داروغهزاده اجازه اکران فیلمم را نمیدهد. میگوید با هیچ سینمایی مذاکره نکنید و قرارداد نبندید و رسما جلوی اکرانمان را گرفته است. قبلا یک بار با سینما آفریقا قرارداد اکران بستیم اما مدیریت سابق، آن قرارداد را هم لغو کرد. به مدیران سازمان سینمایی میگوییم حالا که نمیگذارید فیلم را اکران کنیم حداقل فیلم را از ما بخرید تا برای همیشه بایگانی شود و نشاناش ندهید، این کار را هم نمیکنند. اجازه هم نمیدهند فیلم را به شبکه خانگی بدهیم. نمیدانیم دیگر چه کنیم. همهی اینها در حالی است که ما به طور رسمی و قانونی پروانه نمایش و اکران از طرف وزارت ارشاد و سازمان سینمایی داریم.»
این رویه باعث شده تا هشدار سینماگران جدیتر به نظر برسد و این پرسش محکمتر از قبل مطرح شود که اکنون تفاوت پروانه نمایش فیلمهای سینمایی با کاغذ پاره چیست؟ مگر نه اینکه پروانه نمایش یک سند تعهدآور برای سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است و در صورت صدور و جلوگیری از نمایش یک فیلم سینمایی، وزارت فرهنگ و ارشاد باید خسارت فیلم را به طور کامل پرداخت کند؟ چرا چنین سندی تا این حد بیاعتبار شده که دریافتش هیچ تضمینی برای اکران هیچ فیلمی تلقی نمیشود؟!برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید
ارسال نظر