سلطانی اظهار داشت: متأسفانه بحث پولشویی در کشور ما سیاسی شده است؛ در فضایی هستیم که اصولاً هر مسأله‌ای را که دولت تلاش می‌کند به نتیجه برساند - بویژه مواردی که به نوعی ریشه در تعاملات بین‌المللی دارند - مخالفان دولت آن موضوع را بلافاصله به زمین سیاست می‌کشانند. سلطانی ادامه داد: بر اساس شاخص‌های مبارزه با پولشویی مؤسسه بازل (AML Basel)، ایران در سال‌های 2012، 2014، 2015، 2016 و 2017 بدترین جایگاه را از نظر ریسک پولشویی داشته و فقط در یک سال (2013)، افغانستان جایگاه نخست در بیشترین ریسک پولشویی را به خود اختصاص داده که در همان سال نیز ایران در رتبه دوم برآورد شده است. رتبه نخست در شاخص ریسک پولشویی در 6 سال باید به منزله هشداری به ما باشد و طبیعتاً انکار کردن این جایگاه، طفره رفتن از آن، نسبت دادن آن به رویکردهای توام با خصومت کشورهای دیگر با ایران، مشکلی را حل نمی‌کند. حتی با فرض پذیرش این موضوع که چارچوب‌های بین‌المللی چارچوب‌هایی عادلانه و برابر برای همه کشورها نیستند، به واسطه این‌که این رتبه بندی‌ها مبنا و ملاک تعاملات مالی دنیا قرار می‌گیرد و بانک‌ها خودشان را موظف به رعایت آن می‌دانند، باید توجه داشته باشیم که داشتن چنین جایگاهی ما در تعامل با نظام مالی بین‌المللی، داشتن ارتباطات بانکی و مراودات تجاری در تنگنا قرار می‌دهد.اخبار 24 ساعت گذشته رکنا را از دست ندهید