روش‌های درمانی برای مقابله با تیک های عصبی

تیک های عصبی می تواند با رفتارهایی مثل بالا انداختن شانه،پلک زدن،تنگ کردن چشمها، تکانهای تند سر یا شانه، شکلک در آوردن یا چین دادن بینی دیده شود. در واقع تیک ها، حرکات بدنی یا صداهای کنترل نشده هستند و انواع مختلفی از تیک های عصبی وجود دارد. برخی افراد ممکن است تنها یک نوع تیک داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است چندین تیک داشته باشند. برخی از انواع متداول تیک ها در ادامه بخش سلامت نمناک توضیح داده شده اند.

انواع تیک های عصبی

انواع مختلفی از تیک های عصبی وجود دارند که برخی بر حرکت بدن (تیک موتوری) و بقیه بر صدا تاثیر می گذارند.

تیک های حرکتی:

تیک های عصبی که منجر به حرکات بدنی می شوند به عنوان “موتور تیک ها” شناخته می شوند.

مثال های معمول شامل موارد زیر هستند:

_پلک زدن یا چرخاندن چشم ها.

_ چین انداختن بینی و شکلک درآوردن.

_گاز گرفتن لب ها یا تکان دادن زبان ها.

_تکان دادن سر.

_چرخاندن گردن.

_چمباتمه زدن، خم شدن برای لمس کف اتاق.

_گاز گرفتن انگشت ها.

_بالا انداختن شانه ها

_لمس کردن افراد یا چیزهای دیگر.

_انجام حرکات و ژشت های خاص.

برخی اوقات تیک ها ممکن است به نظر عادی باشند، اما نمی توان آنها را کنترل کرد. برخی افراد می توانند یک تیک را برای مدتی کوتاه به تعویق بیاندازند، اما در نهایت میل به انجامش خیلی قوی می شود.

تیک های صدایی یا صوتی:

مثال های معمول تیک های صوتی شامل موارد زیر هستند:

_سرفه

_خر خر کردن

_سر و صداهای حیوانات از قبیل واق واق کردن،

_خرناس

_فیش فیش کردن

_گلو را صاف کردن

_جیر جیر کردن

_تکرار یک صدا یا عبارت

_ استفاده از کلمات و عبارات زننده و توهین آمیز (این امر غیر معمول است)

گاهی اوقات جریان عادی گفتار ممکن است قطع شود، یا تیک عصبی ممکن است در آغاز یک جمله به روش مشابه با لکنت رخ دهد.

علایم تیک ها:

تیک ها – حرکات یا صداهای ناگهانی، کوتاه، متناوب – نشانه سندرم تورت هستند. آن ها می توانند از حد ضعیف تا شدید وجود داشته باشند.

علائم شدید ممکن است به طور قابل توجهی با ارتباط، کارکرد روزانه و کیفیت زندگی تداخل داشته باشند.

علل سندروم تورت:

علت دقیق سندروم تورت معلوم و مشخص نیست. چنانچه در این بخش از سلامت نمناک می خوانید این، یک اختلال پیچیده و احتمالاً ناشی از ترکیب عوامل ارثی (ژنتیکی) و محیطی است. مواد شیمیایی که در مغز، ایمپالس های عصبی را منتقل می کنند (انتقال دهنده های عصبی)، از جمله دوپامین و سروتونین، ممکن است نقش ایفا کنند.

عوامل خطر سندرم تورت ، عبارتند از:

_تاریخچه و سابقه خانوادگی:

داشتن سابقه خانوادگی سندرم تورت یا اختلالات عصبی دیگر می تواند خطر گسترش و رشد سندروم تورت را افزایش دهد.

_جنسیت:

مردان در حدود سه تا چهار برابر بیشتر از خانم ها ریسک این سندرم را دارند.

مشکلات :

افراد مبتلا به سندروم تورت اغلب زندگی سالم و فعالی دارند.اما سندرم تورت اغلب شامل چالش های رفتاری و اجتماعی است که می تواند به تصویر از خود آسیب برساند.

شرایطی که اغلب مرتبط با سندروم تورت هستند، عبارتند از:

_اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD)

_اختلال وسواسی جبری (OCD)

_اختلال طیفی اوتیسم

_ناتوانی های یادگیری

_اختلالات خواب

_افسردگی

_اختلالات اضطراب

_درد مربوط به تیک ها، به ویژه سردرد

_مشکلات مدیریت خشم

تیک ها، سریع و حرکات عضلانی تکراری هستند که به طور ناگهانی و سخت برای کنترل تکان های بدن و یا صدا به وجود می آیند. آن ها در دوران کودکی تا سن ۵ سالگی رایج هستند. گاهی اوقات ممکن است تا بزرگسالی هم ادامه پیدا کنند.

تیک ها معمولاً جدی نیستند و در طول زمان بهبود می یابند. اما آن ها می توانند نا امید کننده باشند و در فعالیت های روزمره دخالت می کنند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

تیک ها معمولاً جدی نیستند. اگر تیک هایتان ملایم و خفیف هستند و باعث ایجاد مشکلی نمی شوند، همیشه نیازی نیست که به پزشک مراجعه کنید. گاهی اوقات آن ها می توانند به همان سرعتی که ظاهر می شوند، ناپدید شوند.

اگر نسبت به تیک های کودکتان نگران هستید، به پزشک خود مراجعه کنید، یا اگر تیک ها اینگونه هستند:

_اگر به طور منظم اتفاق می افتند و یا به صورت مکرر و یا شدیدتر می شوند.

_داشتن مشکلات اجتماعی یا احساسی، مانند شرمندگی، قلدری یا انزوای اجتماعی.

_باعث درد یا ناراحتی می شوند.

_ در فعالیت های روزمره، مدرسه یا کار تداخل پیدا می کنند.

_ به همراه دیگر حالات و رفتارهاست، مانند عصبانیت، افسردگی و یا به خود زیان زدن.

پزشک شما باید قادر به تشخیص یک تیک از توصیف یا دیدن یک ویدئو کوتاه باشد، اما مراقب باشید که بیش از حد توجه خود را به تیک ها نیندازید، وگرنه ممکن است بدتر شوند.

درمان های تیک ها:

اگر تیک شما ملایم است و باعث مشکلات دیگری نمی شود، درمانی برایش لازم نیست.

نکات خود درمانی، مانند اجتناب از استرس و یا خستگی، اغلب برای اکثریت مردم مفید هستند. اگر تیک شدید تری دارید و فعالیت های روزمره شما را تحت تاثیر قرار دهند، معالجاتی برای کاهش تعداد دفعات آنها توصیه می شود.

درمان های اصلی تیک ها، عبارتند از:

درمان معکوس عادت :

این روش به شما یا کودکتان کمک می کند تا حرکات ارادی را یاد بگیرید که با تیک هایتان “رقابت” کنید، بنابراین پرش تیک نتواند در آن زمان اتفاق بیفتد.

قرار گرفتن در معرض جلوگیری از پاسخ (ERP) :

این هدف به شما کمک می کند تا شما و یا کودک تان به احساس های ناخوشایندی عادت کند که اغلب درست قبل از یک تیک، که می تواند تیک را متوقف کند، به کار رود.همچنین داروهایی وجود دارند که می توانند به کاهش تیک ها کمک کنند. این درمان ها ممکن است در کنار درمان های روان شناختی یا پس از امتحان درمان ها استفاده شوند.

تیک های عصبی چقدر طول می کشند؟

در اغلب موارد، تیک ها به طور قابل توجهی در طول زمان بهبود می یابند یا به طور کامل متوقف می شوند. گاهی اوقات ممکن است چند ماه طول بکشد، اما اغلب آن ها چند سال می مانند. از حدود هشت سالگی تا دوران نوجوانی به شدت جدی هستند و معمولاً بعد از بلوغ شروع به بهبود می کنند.

تحقیقات اظهار دارند که:

از هر سه تا چهار نفر، ۱ نفر هیچ وقت در زندگی اش تیک ندارد.

از هر سه نفر، ۱ نفر تیک ملایمی در بزرگسالی دارد.

از هر سه نفر، ۱ نفر تیک شدیدی را در بزرگسالی دارد.

نکات خود درمانی برای تیک ها:

برخی چیزهای ساده وجود دارند که شما می توانید انجام دهید تا به خودتان کمک کند که تیک خود یا فرزندتان را بهبود ببخشید.

از استرس، اضطراب و خستگی اجتناب کنید :

برای مثال سعی کنید یک فعالیت آرامش بخش و لذت بخش را داشته باشید (مانند ورزش یا سرگرمی).

از بیش از حد خسته شدن خودداری کنید :

سعی کنید هر زمان که ممکن است بخوابید. سعی کنید تیک کودک خود را نادیده بگیرید و زیاد به آن توجه نکنید – توجه به آنها ممکن است بدترشان کند. هنگامی که تیک کودکتان رخ می دهد، به او چیزی نگویید.خیال کودکتان را راحت کنید که هیچ دلیلی ندارد که احساس شرمندگی کند. به افراد دیگر اجازه دهید تا با آن ها در ارتباط باشند.اگر کودک شما در مدرسه مشکل پیدا کرد، با معلم او درباره راه های مقابله با مشکلش صحبت کنید. به عنوان مثال، اگر اجازه ترک کلاس را می خواهد، به او این اجازه را بدهند.

درمان های رفتاری برای تیک ها:

درمان های رفتاری اغلب به عنوان یکی از درمان های اولیه توصیه می شود. یکی از انواع اصلی درمان تیک ها, روش معکوس عادت است.

این اهداف عبارتند از:

در مورد وضعیت خود آموزش ببینید. این کار شما را در زمانی که استرس دارید، آگاه می سازد و هر گونه خواسته را می توانید در آن زمان تشخیص دهید. یک تکنیک به نام مواجهه و پیش گیری واکنشی (erp) نیز گاهی استفاده می شود.هدف از این کار، کمک به خودتان در یادگیری جلوگیری از افزایش احساس نیاز به تیک است تا زمانی که فروکش کند. ایده این است که در طول زمان به این احساس عادت خواهید کرد و نیاز به tic در پاسخ، کاهش خواهد یافت.این تکنیک ها معمولاً نیازمند چندین جلسه و مشاوره هستند.

درمان طبیعی سندروم تورت و تیک عصبی :

بعد از بررسی روش های درمان دارویی و طب مدرن تیک عصبی در بخش سلامت نمناک به سراغ نسخه های گیاهی و طب سنتی می رویم.

منیزیم برای تیک های عصبی :

منیزیم از سیستم عصبی مرکزی پشتیبانی می کند و عمل و واکنش ماهیچه های مناسب را ترویج می کند. محلول های خوراکی منیزیم و ویتامین B6، مجموع میزان تیک کودکان مبتلا به سندرم تورت را کاهش می دهد. محققان هیچ گونه عوارض جانبی در این باره ندیده اند. مطالعات بیشتر مورد نیاز است.

علاوه بر شواهد کمک به کاهش پیوند تیک با تورت، افراد دارای کمبود منیزیم ممکن است که از اضطراب، افسردگی و خستگی مزمن رنج ببرند. سعی کنید غذاهای غنی از منیزیم بیشتری را در رژیم غذایی خود جای دهید.

گل ساعتی برای مدیریت اضطراب:

محققان دریافتند که عصاره گل ساعتی برای مدیریت اضطراب موثر است و میزان اختلال عملکرد را در مقایسه با اگزازپام بیشتر کاهش می دهد. افراد مبتلا به تورت اغلب دچار مشکل در خواب، اضطراب و افسردگی هستند و اغلب اختلال کم توجهی بیش فعالی دارند. گل ساعتی برای کمک به این شرایط معروف است.

ویتامین های B:

ویتامین های B از سیستم عصبی پشتیبانی می کنند، پوست و مو سالم را تقویت می کنند، با استرس و افسردگی مبارزه می کنند، با رادیکال های آزاد مبارزه می کنند، کلسترول HDL را افزایش می دهند، وضعیت خواب را تنظیم می کنند و التهاب را کاهش می دهند.

چون استرس یک محرک متداول برای تورت است، مهم است که از توانایی بدن برای مبارزه با استرس حمایت کنیم. ویتامین B 12 نیز، بویژه، می تواند با افسردگی و اضطراب مبارزه کند و تمرکز و عملکرد شناختی را بهبود بخشد.

ویتامین D مناسب برای سیستم عصبی :

این باور وجود دارد که نزدیک به ۹۰ درصد از مردم کمبود ویتامین D دارند. ویتامین D اغلب به عنوان یک ماده مغذی ضروری نادیده گرفته می شود و در سیستم عصبی، سلامت ماهیچه و افسردگی نقش حیاتی ایفا می کند. رابطه قوی بین ویتامین D و افسردگی وجود دارد.

بهترین راه برای مصرف ویتامین D که نیاز دارید از طریق نور خورشید است؛ در طول ماه های زمستان، حداقل ۲۰ دقیقه در روز بیرون بروید، مهم است که مصرف غذاهای غنی از ویتامین D را افزایش دهید.

کاهش اضطراب با استفاده از بابونه:

بیش از ۵۰۰۰ سال است که استفاده از بابونه به خاطر بهبود بی خوابی، زخم ها، آلرژی ها، آرتروز و مبارزه با اضطراب و افسردگی و اسپاسم ماهیچه مورد استفاده قرار می گیرد. بابونه اضطراب را در بیماران با اختلال اضطرابی کاهش می دهد.خوشبختانه، چای بابونه، طعم دهنده و روغن هایش در فروشگاه های مواد غذایی در دسترس هستند. برای کمک به تسکین تنش و بهبود خواب، استفاده از روغن بابونه را امتحان کنید.شما هم چنین می توانید از یک فنجان چای (یا چای یخی) در هر زمانی از روز لذت ببرید تا از این گل قدرتمند بهره مند شوید.

آرامش کامل بدن :

مطالعه ای که در ژورنال رشد عاطفی چاپ شد، نشان داد که تمدد اعصاب ذهن می تواند به تعدیل فعالیت های مغزی در چند ناحیه که در آن پردازش هیجانی یافت می شود، کمک کند.

برای ایجاد یک واکنش آرامش بخش کامل در بدن، کودک خود را از طریق گروه های مختلفش عضلانی و منقبض کنید. از پاها شروع کنید و به سمت بالا حرکت کنید، ماهیچه ها را محکم تا شماره ۵ فشار دهید و سپس به شماره ۱۵ برسید. سپس به گروه ماهیچه های بعدی بروید و تکرار کنید تا زمانی که به بالای سر برسید.

اسیدهای چرب امگا ۳ برای تیک های عصبی :

اسیدهای چرب امگا ۳ می توانند باعث کاهش آسیب های مربوط به تیک عصبی باشند. برای حمایت از سلامت قلب، سلامت مغز و پیش گیری از سرطان، مواد غذایی غنی از اسیدهای چرب ۳ را زیاد بخورید.

طب سوزنی برای درمان سندرم تورت:

محققان چینی طب سوزنی را برای داشتن میزان موثر ۹۷.۱ % در درمان سندرم تورت پیدا کردند. نتیجه گیری این بود که طب سوزنی یک روش درمانی بسیار موثر برای تورت است، این یک روش ایمن برای کمک به بی خوابی، درد، استرس و هم اکنون تورت است.

ورزش:

تمرینات هوازی در طول ورزش و پس از ورزش به میزان قابل توجهی تیک ها را کاهش می دهد. در حالی که این مطالعه، شدت یا طول زمان برای جلسات تمرین مشاهده شده را مشخص نکرده است، اما هر روز فعالیت هوازی معمولی را برای بهترین نتیجه برای تیک ها در نظر گرفته است.

نظرات نهایی:

افرادی که مبتلا به سندرم تورت هستند، نمی توانند مهارت های فیزیکی و گفتاری خود را کنترل کنند. اختلال تیک یک شرط توسعه عصبی است که درمانی ندارد، اما درمان هایی برای تسکین علایم و اختلالات در دسترس هستند.ژنتیک، محیط و ذرات آلرژن ممکن است همگی در سندرم تورت نقش ایفا کنند. افسردگی، تنهایی و عزت نفس ضعیف عوامل رایجی هستند.بسیاری از داروهای تجویز شده معمولاً اثرات جانبی ترسناکی دارند، به خصوص برای کودکان و نوجوانان. درمان های طبیعی می توانند به شدت و علائم اختلالات همزمان کمک کنند.

برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.