داستان کور کردن میگوها؛ دلایل علمی و کاربردی که باید بدانید + فیلم
رکنا: در صنعت پرورش میگو و شاه‌میگو، قطع ساقه چشم سخت‌پوستان ماده برای تحریک بلوغ تخمدان‌ها و افزایش تولید تخم، به‌رغم رایج بودن، انتقاداتی در زمینه حقوق حیوانات و پیامدهای زیست‌محیطی به همراه داشته است.
به گزارش رکنا، برداشتن یا قطع ساقه چشم در سخت‌پوستان معروف به «Eyestalk Ablation» روشی است که در صنعت آبزی‌پروری برای افزایش سرعت بلوغ تخمدان و تولید تخم انجام می‌شود. این عمل بحث‌برانگیز از جمله تکنیک‌های رایج در پرورش میگو ، شاه‌میگو، خرچنگ و لابستر است.
حقوق حیوانات و تأثیرات منفی زیست‌محیطی این روش باعث اعتراضات گسترده‌ای از سوی مدافعان حقوق حیوانات شده است. سوال اصلی این است که آیا این تکنیک با پیامدهای اخلاقی و فیزیولوژیکی سازگار است؟
دلایل اصلی استفاده از این روش
هدف اصلی قطع ساقه چشم کاهش تولید هورمون مهارکننده گناد (GIH) است که باعث مهار بلوغ تخمدان‌ها در سخت‌پوستان می‌شود. با حذف این هورمون، تخمدان‌ها با سرعت بیشتری بالغ شده و سخت‌پوستان ماده توانایی بیشتری در تخم‌ریزی پیدا می‌کنند.
این روش امکان افزایش تولید تخم در محیط‌های پرورشی را فراهم می‌کند و صنعت آبزی‌پروری را به سودآوری بیشتر می‌رساند.
شیوه‌های اجرا
قطع ساقه چشم به شکل‌های مختلفی صورت می‌پذیرد که شامل موارد زیر است:
- نیشگون گرفتن: ساقه چشم در نیمه یا دو سوم قسمت پایین له شده و از بین می‌رود.
- هسته درآوری: با بریدن ساقه چشم و سپس خارج کردن محتویات آن انجام می‌شود.
- سوزاندن: ساقه چشم با وسایل گرم شده یا الکتروکوتر سوزانده می‌شود.
- بستن: با استفاده از نخ یا سیم محکم جریان خون ساقه چشم قطع می‌شود تا خود ساقه چشم جدا شود.
پیامدهای قطع ساقه چشم
با وجود افزایش تولید تخم، عوارض این روش قابل توجه است:
- درد و استرس: سخت‌پوستان پس از انجام این عمل، رفتارهایی از جمله مالیدن محل آسیب‌دیده یا تکان دادن دم نشان می‌دهند که به درد و استرس اشاره دارد.
- اختلال در بینایی: حذف ساقه چشم باعث کاهش توانایی بینایی و اختلال در تعامل سخت‌پوست با محیط اطراف می‌شود.
- افزایش مرگ و میر: برداشتن دو طرف ساقه چشم احتمال مرگ‌ومیر را دوچندان می‌کند.
- بی‌نظمی در پوست‌اندازی: مطالعات نشان داده قطع ساقه چشم می‌تواند چرخه پوست‌اندازی را مختل کند و رشد حیوان را تحت تأثیر قرار دهد.
- کیفیت پایین‌تر تخم: تخم تولید شده ممکن است میزان تفریخ پایین‌تر و کیفیت ضعیف‌تر داشته باشد.
- تغییرات فیزیولوژیکی: این روش بر فرآیندهای ایمنی، فعالیت‌های متابولیکی و عملکرد آنزیمی سخت‌پوست‌ها تأثیر منفی می‌گذارد.
جایگزین‌های ممکن
به دلیل نگرانی‌های اخلاقی و واکنش‌های منفی، تلاش‌هایی برای یافتن روش‌های جایگزین انسانی‌تر و پایدارتر در حال انجام است. این روش‌ها شامل:
- غذای بهبود یافته: استفاده از تغذیه‌های با کیفیت قبل از بلوغ سخت‌پوستان.
- تنظیم محیط: کنترل عوامل محیطی مانند دما، شوری و نور.
- هورمون‌درمانی: استفاده از روش‌های ایمن و مؤثر هورمونی به منظور تحریک تخم‌ریزی.
- بهینه‌سازی جنسیت: تنظیم تناسب تعداد نرها و ماده‌ها در محیط پرورش.
- اصلاح نژاد: تولید گونه‌هایی که قادرند بدون نیاز به قطع ساقه چشم در اسارت بالغ و تخم‌ریزی کنند.
با افزایش مطالعات و توسعه روش‌های جایگزین و پایدار، امید است که راه‌حل‌هایی برای حذف این روش بحث‌برانگیز پیدا شود.
ارسال نظر