آخرین مأموریت 6 سیم‌بان فداکار کرمان + عکس

به گزارش رکنا، باگذشت چند روز از وقوع سیلاب در منطقه گلباف کرمان و جان باختن شش نفر از کارکنان اداره برق شهر گلباف در راه خدمت‌رسانی برای وصل برق روستاهای آسیب‌دیده، خانواده‌های بازمانده سیم‌بانان، نیازمند حمایت و تحقق وعده‌های داده‌شده توسط مسؤولان هستند. شش سیم‌بان فداکار، هنگام وصل کردن برق یک روستا گرفتار سیلاب شدند.

صبح روز دوشنبه سیزدهم اردیبهشت، قطرات باران با شدت فراوان از آسمان می‌بارد و بر بستر خاک می‌نشیند، شدت باران به حدی است که در مدت‌زمان کوتاهی به سیلابی تبدیل می‌شود که از دامنه کوه‌های اطراف روستای هرمک جاری و به سمت پایین‌دست سرازیر می‌شود و هر چه را در طول مسیر خود می‌بیند با خود می‌برد. در مدت‌زمان کوتاهی سیلاب گل‌ولای، آسفالت جاده را در طول مسیرش شسته و به 20کیلومتر از شبکه فشار متوسط برق آسیب جدی وارد می‌کند. شبکه‌ای که برق روستای هرمک را تأمین می‌کرد و اکنون با آسیب دیدن آن، برق روستا قطع شده بود. چند کیلومتر آن‌سوتر در شهر گلباف عقربه‌ها ساعت 15و30 دقیقه عصر را نشانه رفته‌اند که محسن توکلی، مسؤول اتفاقات و بهره‌برداری اداره برق گلباف همراه پنج نفر از همکاران وظیفه‌شناس، سختکوش و روزه‌دارش به نام‌های مصطفی ابراهیمی، مسلم دهقان، علیرضا جعفری، علی توسلی و محمد میرزا حسینی برای رفع نقص و اصلاح شبکه برق عازم منطقه می‌شوند.

باوجود بارندگی‌های شدید چند ساعت قبل، هنگام رسیدن آنها به منطقه هوا مساعد است و آنها مشغول کار می‌شوند که ناگهان بارش شدید تگرگ و سپس باران در ارتفاعات بالادست سه‌راهی نیبید به سمت گلباف آغاز می‌شود و حجم سیلاب جاری در منطقه را افزایش می‌دهد و به‌دلیل محل استقرار کارکنان اداره برق گلباف در مسیر سیلاب، آنها گرفتار طغیان رودخانه می‌شوند و در راه خدمت به مردم در شب شهادت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام جان خود را ازدست‌داده و آسمانی می‌شوند.

پس از وقوع این حادثه و به‌دلیل مسدود بودن مسیر عملیات، تجسس برای یافتن آنها به‌سختی ادامه می‌یابد تا این‌که سرانجام پس از ساعت‌ها جست‌وجو با اعزام بالگرد هلال‌احمر به منطقه و همکاری نیروهای هلال‌احمر، بسیج، سپاه پاسداران، نیروی انتظامی و تیم‌های امدادی موتورسیکلت روز بعد پیکر بی‌جان سیمبان‌ها به همراه قطعات خودروی آنها در بستر رودخانه پیدا می‌شود.

وعده‌های مسؤولان

چند روز قبل معاون رئیس‌جمهور همراه تعداد دیگری از مسؤولان کشوری و استانی با ارسال پیام‌های تسلیت با خانواده بازماندگان ابراز همدردی کردند و حتی معاون هماهنگی توزیع شرکت توانیر در مراسم تدفین این َسیمبان‌ها از پیگیری وزیر نیرو برای نائل شدن سیمبانان جان‌باخته به درجه شهید راه خدمت خبر داد.

ارادت محسن توکلی به امام علی(ع)

محسن توکلی، جوانی 25ساله اهل روستای جور از توابع شهرستان کوهبنان، دارای مدرک کارشناسی ارشد برق بود که از حدود سه سال پیش در اتفاقات برق شهر گلباف مشغول به خدمت شد تا این‌که سرانجام در همین راه جان خود را از دست داد. محسن، ارادت خاصی به ائمه اطهار به‌خصوص امام‌علی(ع) داشت و سرانجام در شب شهادت امیرالمؤمنین در راه خدمت به مردم همراه پنج نفر از همکارانش در اتفاقات برق گلباف گرفتار سیلاب شده و جان خود را از دست دادند. محمدجواد توکلی، پدر محسن توکلی می‌گوید: محسن در کارش احساس مسؤولیت داشت که به گفته رئیس سابقش آنها هیچ‌گاه غیر از خوبی و تلاش برای انجام کار به بهترین نحو چیزی از او ندیده بودند. من به‌دلیل انجام عمل قلب در بیمارستانی در شهر یزد بستری بودم که از وقوع این حادثه مطلع شدم، شنیدن این خبر برایم بسیار سخت بود، اما راضی هستم به مشیت الهی.

روایت لحظات سخت جست‌وجو

مسلم دهقان، یکی دیگر از سیمبا‌نانی است که در حادثه سیل گلباف کرمان در راه خدمت به مردم جان خود را فدا کرد. او به مدت هشت سال در شیفت اتفاقات برق شهر گلباف مشغول به کاربود. وی اهل گلباف و متأهل بود و دارای یک دختر سه‌ساله به‌نام آوا و پسر دوساله به‌نام امین است که الان چند روز است دیگر چهره خندان بابایشان را که هرروز پس از آمدن از سرکار آنها را در آغوش می‌گرفت و می‌بوسید،ندیده‌اند.همسر مسلم دهقان این روزها شرایط روحی خوبی ندارد و به همین دلیل امیر دهقان، برادر مسلم در گفت‌وگو با جام‌جم از نحوه اطلاع از وقوع این حادثه می‌گوید: صبح روز وقوع حادثه مسلم را دیدم، کمی باهم صحبت کردیم. عصر آن روز هر چه با او تماس گرفتم گوشی همراهش را جواب نمی‌داد تا این‌که شب همراه رئیس اداره برق گلباف به محل انجام مأموریت آنها رفتیم تا مسلم و دیگر همکارانش را پیدا کنیم اما چون سیلاب راه افتاده بود، نتوانستیم پیش روی کنیم. ناچار توقف کردیم و ساعت 2بامداد رئیس اداره برق گلباف با موتور یکی از نیروهای سپاه برای یافتن آنها به سمت محل وقوع حادثه رفت و قرار شد به ما خبر دهد.

ما تا ساعت 6صبح در همان محل منتظر ماندیم اما چون خبری نشد به سمت گلباف حرکت کردیم که در همین هنگام رئیس اداره برق که خود را به نقطه‌ای که موبایل آنتن می‌دهد، رسانده بود تماس گرفت و از ما خواست به سمت محلی که او حضور دارد، برویم. وقتی به آنجا رسیدیم رئیس اداره برق گلباف در کنار جاده در حال گریه و زاری بود که پس از دیدن ما گفت تکه‌های خودروی بالابر اداره برق را در مسیر رودخانه دیده‌اند اما خبری از بچه‌های اتفاقات نیست، به همین علت ما همراه دیگر نیروهای امدادی در طول مسیر این رودخانه به جست‌وجو پرداختیم و پس از گذشت یک ساعت و نیم توانستیم اجساد آنها را که به طرز وحشتناک و مظلومانه‌ای به شهادت رسیده بودند، پیدا کنیم. مادرم دارای تومور مغزی و سکته کرده است، او دریکی از اتاق‌های خانه‌مان بستری است و به‌دلیل بیماری‌اش هنوز نتوانسته‌ایم خبر از دست دادن مسلم را به او بدهیم. مسلم هرروز به دیدن پدر و مادرم می‌آمد و جویای احوال آنها بود، به همین علت طی چند روز گذشته مادرم دائم جویای احوال مسلم است و می‌گوید چرا به دیدن او نمی‌رود.

در انتظار تحقق وعده‌ها

وی از نگرانی خانواده‌های بازمانده سیمبانان فداکار می‌گوید. از این‌که از مسؤولان توقع دارند آنها را فراموش نکرده و به وضعیت این خانواده‌ها رسیدگی کنند تا حق پدر و مادر، همسر و فرزندان به‌جای مانده از آنها تضییع نشود.

علی توسلی، یکی دیگر از سیمبانان شهید راه خدمت است که همسرش، نسرین برزگر در گفت‌وگو با ما از خصوصیات این جوان 34ساله می‌گوید که برای او همسری مهربان و همیشه خندان و در محل کارش انسانی وظیفه‌شناس بود.

وی که به‌خاطر شیون و زاری، صدایش به‌سختی بالا می‌آید با اشاره به یادگار ماندن یک دختر هفت‌ساله و یک پسر سه‌ساله از ازدواجش با علی افزود: همسرم گلی بود که پرپر شد و من از مسؤولان تقاضا دارم فرزندان به‌جای مانده از این عزیزان از دست‌رفته را فراموش نکنند.آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.