آیا کروناویروس تمرین آخر الزمان است؟

به گزارش رکنا،همه گیر فعلی آخرالرزمان نیست، اما تمرین آن است. همه ما برای مدتی کوتاه بروی زمین هستیم، از جمله ویروس.
هفته گذشته برنامه فضایی آمریکا با پرتاب فضانوردان از قلمروی خود از سر گرفته شد. این رویداد به طور گسترده به عنوان آغاز عصر جدید در فضانوردی جشن گرفته شد. صحبت ها از مستعمرات فضایی، مسافرت به مریخ، جهانگردی فضایی، سرمایه داری بین سیاره ای و لباسهای فضایی جدید ساخت SpaceEx شروع شد.
اما گزارش ها در خصوص پیروزی در فضا همراه با خبرهای نگران کننده تر در مورد چگونگی آسیب پذیری ما در اینجا روی زمین است. یک هفته قبل از پرتاب، تعداد درگذشتگان بر اثر کرونا در ایالات متحده از یک صد هزار نفر تجاوز کرد و بیکاری پیش بینی نشده و گسترده و بی عدالتی اجتماعی ناشی از بیماری همه گیر باعث ناآرامی هایی شد که بسیاری از شهرهای آمریکا را در بر گرفت.
برخی از متفکران این بلا را علامتی شوم از کیهان می دانند. در سال 1998 رابین هانسون، که اکنون استاد اقتصاد در دانشگاه جورج میسون است، سؤال کرد: "اگر کائنات واقعاً چنین باغ شکوفان است، همانطور که اختربین ها و کیهان شناسان می گویند، پس چرا در میان میلیاردها جهان برای میلیاردها سال نوری، کسی ظاهر نشد که ما را خوشحال کند؟"
دکتر هانسون اظهار داشت که ممکن است آنها توسط فیلتر بزرگ بلعیده شده باشند - واقعه یا شرایطی از مقیاس تمدنی که اجازه نمی دهد یک گونه بتواند فضای بیرونی را استعمار کند یا حتی با گونه های دیگر روبرو شود. فیلتر ممکن است یک تنگنا شیمیایی باشد که در تشکیل RNA دخالت کرده باشد یا یک مانع ژئوفیزیکی برای تولید اکسیژن باشد. اما فیلتر می تواند جنگ هسته ای، سقوط سیارک، گرم شدن کره زمین یا دیوانگی هوش مصنوعی یا بروز همه گیر باشد.
متخصصان، از دکتر آنتونی فاوچی گرفته تا تام هنکس به ما اطمینان می دهند که همه گیر فعلی آخرالزمان نیست، اما شما نمی توانید آن را آخرین تمرین تلقی نکنید.
لرد مارتین ریس بخش کیهان شناسی دانشگاه کمبریج و یکی بنیانگذاران مرکز مطالعه ریسک های اگزیستانس، انواع هلاکت زمینیان را در کتاب خود به تفصیل تشریح کرد. عنوان این کتاب: "آخرین ساعت یا هشدار از سوی یک دانشمند: چگونه وحشت، سهل انگاری و فجایع در قرن کنونی به محیط ما و آینده بشر تهدید می کنند".
دنیس اوربای مولف این مقاله نوشت: وقتی بیماری همه گیر تازه شروع شده بود، من نامه الکترونیکی را برای دکتر ریس نوشتم و از او پرسید که آیا این مانند فیلتر عالی است یا خیر؟
وی در پاسخ نوشت: هرچه ویروس ها را بهتر بفهمیم ، تولید واکسن برای ما آسان تر خواهد بود. وی اضافه کرد: "نقطه ضعف این است که این امر به دنبال خطر گسترش به اصطلاح" دانش خطرناک "خواهد بود، به برکت آن مرتدین می توانند ویروس ها را خطرناک تر و ساری تر از آنچه در طبیعت است، بسازند".
اما حتی در این ابر تاریک پرتوی امید وجود دارد. در داستان کوتاه علمی- تخیلی ارتور کلارک The Sentinel ، که اساس فیلم استنلی کوبریک " 2001 : ادیسه فضایی" را تشکیل می دهد، یک هرم کوچکی که در بالای کوهی در ماه قرار دارد به فضانوردان سیگنال خطر می فرستد. جای تعمق است که این سیگنال برای چه کسانی در نظر گرفته شده بود و "آنها" کی ظاهر می شود. همانطور که علاقه مندان به تجسسس تمدنهای فرازمینی می گویند: "فقدان اثبات نشانه غیبت نیست." ما هنوز هم به اندازه کافی منظومه شمسی خود را مطالعه نکرده ایم.
دکتر ریس در یادداشت اخیر، تأکید کرد که ایده های مربوط به آینده دور بسیار تکامل یافته است، یک عامل مهم - هوش مصنوعی است. شبکه های عصبی یادگیری عمیق در علم ، سیاست و جامعه معرفی می شوند. آینده از آن آنها است.
من که با تمام عمر درگیر علم شدم، فهمیدم که طبیعت به مردم و خصوصاً به دموکراسی، امتیاز های خاصی نمی دهد. (دایناسورها در دفاع از خود، به خوبی می توانند خود را ناف عالم بدانند، اما اکنون آنها از بین رفته اند و کسی نیست که از آنها بپرسد که آنها در چه حالی بودند). ما خودمان هستیم - و نمی توانیم به کمک شخص دیگری حساب کنیم. اما برخلاف سختی ریاضی بی عیب و نقص اندیشمندانی مانند دکتر هانسون و دیگران، امیدی از دست نمی دهم.
ماه مارس، هنگامی که آزمایشگاه به دلیل بیماری همه گیر بسته شد، جایی که کریستیانو گالبیاتی استاد فیزیک پرینستون روی یک آزمایش با ماده تاریک کار کرد، او و خانواده اش به میلان رفتند. در آنجا، استاد کشف کرد که برای بیماران وخیم تعداد دستگاه های تنفس مصنوعی کم است و آنها مانند یک ماشین جدید می ارزند. در این موقعیت دکتر گالبیاتی گروهی از متخصصان در زمینه فیزیک ذرات را برای ساخت یک دستگاه تنفس مصنوعی کم هزینه که می تواند در هر مکانی ساخته شود جمع کرد. همکارانش با شور و شعف از او حمایت کردند.
فقط یک ماه بعد، ونتیلاتور "میلانو" ساخت آنها توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده برای مصارف اضطراری تصدیق شد. و این فقط یکی از بسیاری از ونتیلاتورهای ساده است که در آزمایشگاههای دانشگاه ها و موسسات صنعتی مانند دانشگاه صنعتی ماساچوست، ناسا و دیگران ظاهر شده است.
دکتر گالبیاتی گفت: "می دانید، من می خواهم فکر کنم ویروس همانطور که می گویند با سرعت جت گسترش می یابد، اما تحقیقات ما با سرعت نور گسترش می یابد. و شما می دانید، به همین دلیل، من شک ندارم که ما پیروز خواهیم شد و فضا را تسخیر خواهیم کرد.
مولف: دنیس اوربای از سال 1998 در نیویورک کار می کند. اثر وی "اینشتین عاشق" در 2000 به چاپ رسیده است. برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.