مسئولان تنها نظاره گر انسانیت مردم در کمک به زلزله زدگان/بودجه هایی که داستان غریبی دارند

به گزارش گروه حوادث رکنا، حسین خزایی فر: از وقتی چشمانم باز شد شنیدم  که مردمانم انقلابی آفریده اند و کشورم را از دست خارجی ها نجات داده اند و دیدم هر بار که بحث انتخابات ریاست جمهوری، نمایندگان مجلس، شورای شهر و ... پیش می آید همگان در صحنه حاضر شده و به دنیا ثابت کرده اند که ما کشوری متحد هستیم و دولت همیشه در حماسه ها از مردم قدردانی کرده است.
حال یک زلزله در کرمانشاه رخ داده  است و این بار مردمان همیشه در صحنه آوارگان خیابان ها شده اند . این در حالی است که برای بروز چنین حوادث Accidents طبیعی و غیرمنتظره تیم هایی از قبیل ستاد بحران و هلال احمر پیش بینی شده و برای این سازمان ها بودجه های کلانی در نظر گرفته شده است.
 از همان لحظات ابتدایی زلزله شبانه همه در صحنه حاضر شدند. لحظه به لحظه تعداد کشته شده ها بیشتر شد، سیل غم و اندوه در کشور جاری شد، نیروهای امدادی و نجات گروه به گروه به محل حادثه اعزام می شدند اما هنوز 24 ساعت از این حادثه Incident تلخ نگذشته بود که برای حمایت از مردمان زلزله زده از مردم درخواست کمک شد، شماره حساب بانکی، درخواست پتو، چادر، مواد غدایی، لباس و ... 
درخواست نیاز توسط رسانه ها و شبکه های مجازی منتشر شد و باز مردم در صحنه حاضر شدند، جالب است این سازمان ستاد بحران ، هلال احمر و دیگر سازمان ها که از قبل برای چنین حوادثی بودجه گرفته اند و موظف هستند که این نیازها را در انبار خود تهیه کنند تا به حال چه می کردند؟!
وقتی به میانمار و دیگر کشورها کمک می شود نباید به فکر این روزها باشند، مسئولان نباید به فکر مردمان کشورشان باشد، همان مردمانی که همیشه حماسه آفریدند و در صحنه بودند...
کاسه داغ تر از آش
جالب است بعضی ها انسانیت را فراموش کرده اند، وقتی بحث کمک و حمایت می شود برخی ها برای سو استفاده های شخصی وارد عمل می شوند ، در چنین شرایط بحرانی شماره حساب های شخصی خود را برای رسیدن به پول می دهند و برخی دیگر دست به دزدی theft از وسایل خانه های تخریب شده و کمک های مردمی می زنند. کاری ندارم که با چه طرز فکری دست به این کار می زنند ولی فقط یک لحظه، تنها یک لحظه به تصویر پدری که که جسد دخترش را درآغوش گرفته یا پسری که همه خانواده اش را از دست داده و کسانیکه زندگی شان را از دست داده اند فکر کنند...
هر چه بگویم کم است، کلام را کوتاه می کنم و تنها سوالی که همیشه آزارم می دهد این است که مردم همیشه ثابت کرده اند و برای کشور و هموطنانشان حاضر هستند جانشان را هم بدهند، اما مسئولان در چه فکر هستند؟ چرا خودشان را جای مردم نمی گذارند، چرا این شعارهای دولتی تمام نمی شود و چرا .... برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.