سقوط آزاد صادرات فرش ایرانی به کمتر از 50 میلیون دلار در 3 سال / آمریکا بیشتر از مسئولان ما به اهمیت صادرات فرش ایران واقف است + فیلم

فرش با نفت پیوند دارد

به گزارش رکنا، مرتضی حاجی آقامیری، رئیس کمیسیون فرش، هنر و صنایع دستی اتاق ایران در بیست و چهارمین نمایشگاه رسانه‌ های ایران با حضور در غرفه رکنا، درخصوص اهمیت صنعت فرش ایران و مقایسه اخیر ایشان با صنعت نفت گفت: پیوند فرش با نفت از آنجا آغاز شد که بیش از نیمی از دوران بعد از انقلاب به طور مستقیم بعد از نفت، فرش ایرانی مورد تحریم های بسیار سختگیرانه آمریکا قرار گرفت. مهمترین دلیل این امر زنجیره اشتغال گسترده ای است که در کشور وجود دارد.

آنچه آمریکا به آن واقف است، مسئولان ما اصلا به آن واقف نیستند

رئیس کمیسیون فرش، هنر و صنایع دستی اتاق بازرگانی ایران با بیان اینکه نفت و فرش ظرفیت های مهمی برای کشور ایران محسوب می شوند، گفت: تفاوت عمده نفت و فرش این است که صادرات نفت، صادرات نعمت است و صادرات فرش ایرانی ، صادرات همت و هنر است. نفت خدادادی است و فرش از دل جامعه برمی آید و مردمی ترین حوزه اقتصاد است و به دلیل زنجیره اشتغال گسترده ای که در سراسر پهنه جغرافیایی ایران و 27 استان ایران، روستاها و مناطق کمتر برخوردار و دورافتاده دارد، از سوی آمریکا تحریم می شود تا این زنجیره اشتغال مختل شود و نارضایتی به عمق جامعه ایرانی و به سراسر پهنه جغرافیایی ایران برساند. اهمیتی که آمریکایی ها بسیار خوب به آن واقف هستند و متاسفانه مسئولان ما اصلا به آن واقف نیستند.

سقوط آزاد صادرات فرش ایرانی از 426 میلیون دلار به کمتر از 50 میلیون دلار

حاجی آقامیری در ادامه گفت: از آنجا که در شرایط تحریم، کشور به ارزآوری بیشتری نیاز دارد، این انتظار از سیاستگذار می رود که به جای سرکوب تجارت خارجی، خصوصا صادرات، اقدام به تسهیل فرآیندهای تجاری کند تا فعالان اقتصادی بتوانند ارزآوری بیشتری برای کشور داشته باشند، اما اقداماتی که انجام می شود، مخالف این روند است. در سال 97 پیمان سپاری ارزی وضع می شود و نتیجه این می شود که میزان صادرات کشور در سال 1402 نسبت به سال گذشته 11 درصد کمتر شده است. میزان صادرات فرش ایرانی از 426 میلیون دلار در سال 96 با سقوط آزاد طی 3 سال به کمتر از 100 میلیون دلار رسید و در سال گذشته به 52 میلیون دلار و امسال به کمتر از این مقدار رسیده است.

وی افزود: این در حالی است که ظرفیت صادرات فرش ایرانی همچنان وجود دارد و آمارهای تجارت جهانی فرش حاکی از آن است که بعد از تحریم ها در سال 97 و به واسطه وضع سیاست های غلط ناشی از تحریم ها مثل پیمان سپاری ارزی، بخشی از تجارت جهانی فرش کاهش پیدا کرده است و بدون تغییر باقی مانده است و کشور دیگری جایگزین ایران نشده است و ایران همچنان ظرفیت خود را دارد.

بازاریان بعد از 50 سال داشتن کارت بازرگانی، نمی توانستند کارت های بازرگانی خود را تمدید کنند

رئیس کمیسیون فرش، هنر و صنایع دستی اتاق بازرگانی ایران با اشاره به وضع سیاست های غلط از جمله تمدید کارت های بازرگانی گفت: درخصوص تمدید کارت های بازرگانی به تازگی با مصوبه هیئت وزیران شرط آدرس و سند ملکی از شرایط تمدید کارت بازرگانی حذف شد، اما 4 سال همکاران ما که در بازارهای سراسر کشور فعالیت می کردند، به دلیل ساختار حقوقی بازار که املاک و حجره ها نه با سند که با سرقفلی ها جابه جا می شوند، بعد از 50 سال داشتن کارت بازرگانی، نمی توانستند کارت های بازرگانی خود را تمدید کنند و از گردانه صادرات خارج می شدند و به طور طبیعی آمار صادرات کاهش پیدا می کرد. بالاخره بعد از 4 سال با پیگیری های فراوان، سیاستگذاران را اقناع کردیم که این سیاست غلط است.

وی با بیان اینکه نکته مهم در فعالیت اقتصادی زمان است، گفت: زمان برای مسئولین کشور معنا ندارد. یک ماه تا یک سال وقفه در یک فعالیت اقتصادی، آن را از توجیه اقتصادی خارج می کند، اما از نظر مسئولین ظاهرا اهمیت ندارد. مشکلات بسیار سریع ایجاد می شود و برای برطرف کردن آن باید سالها زمان بگذاریم. نمونه بارز این مسئله موضوع برگشت فرش های ایرانی است که به طور موقت گشایشی حاصل شده است.

بسیاری از مشکلات ما از دهه 60 تا به امروز پابرجا است

حاجی آقامیری درخصوص موضوع برگشت فرش های ایرانی گفت: هفت سال است که اصل این موضوع را پیگیری می کنیم و با هر مسئولی هم که صحبت می کنیم، حق را به ما می دهند که این موضوع باید حل شود اما هنوز حل نشده است. بعد از هفت سال حل نشدن یک مشکل که فاصله کوتاهی در حوزه مشکلات ما به حساب می آید و بسیاری از مشکلات ما از دهه 60 تا به امروز پابرجا است.

وی در آخر گفت: با این رویکرد و سیاستگذاری و بی مهری مداوم و مزمنی که در حوزه فرش، صنایع دستی و حوزه های فرهنگ بنیان و مردم محور در اقتصاد است، ظرفیت های ما بیشتر از دست خواهد رفت. ظرفیت هایی که برای کشور در سطح جهان می توانیم ایجاد کنیم. اشتغال پایداری که در روستاها می توانیم ایجاد کنیم و مانع مهاجرت روستاییان به حاشیه شهرها و تبدیل یک روستایی مولد به یک حاشیه نشین مصرف کننده شویم و ظرفیت ارزآوری که در خارج از کشور می توانیم داشته باشیم و بار بسیاری را از دوش کشور برداریم، با دست خود این ظرفیت ها را از بین می بریم و از آن صرفه نظر می کنیم.