آموزش و پرورش بدون یک ریال بودجه می تواند اقتصاد ایران را متحول کند/ ارتباط اقتصادی راه خروج کودکان از فقر

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، آموزش و پرورش می تواند بدون حتی یک قران اضافه خرج یا افزایش بودجه به چرخ توسعه کشور تبدیل شود. با یک راه حل ارزان آموزش و پرورش ایران می تواند عامل اصلی پرش اقتصادی و رشد اقتصاد در کشور باشد. ترقی اقتصادی که در فاصله زمانی کوتاه می تواند به ثمر برسد و نمود آن در جامعه نمایان شود.

راه بسیار ارزان و ساده است کافی است آموزش و پرورش بخصوص در بخش پرورشی خود اقدام به ایجاد دوستی های عمیق از کودکی تا نوجوانی و در ادامه بزرگسالی نسل های آینده جامعه در طبقات مختلف اجتماعی انجام دهد.

شاید این سوال مطرح شود که این دوستی ها چه تاثیری مفیدی بر اقتصاد آینده کشور دارد؟ پاسخ این است که چرخ اقتصادی ایران نمی چرخد زیرا طبقات اجتماعی از همه فاصله گرفته اند و پیوندهای اجتماعی بین افراد طبقات اجتماعی تقریبا از دست رفته است.

این پیوند اجتماعی بین طبقات اجتماعی چه سودی بر اقتصاد دارد؟ و در ادامه آموزش و پرورش در این امر چه نقشی می تواند داشته باشد؟ پاسخ به این سوالات اینگونه است. بخش پرورشی آموزش و پرورش کافی است با استفاده از بسترهای اردوهای مدارس استفاده کند. وقتی گفته می شود که این حرکت چرخ اقتصاد نه بودجه خاصی می خواهد و نه سختی بخصوصی را  به آموزش و پرورش اضافه می کند از آنجاست که محل های اردوهای دانش آموزی از قبل وجود دارد. فقط کافی است که بخش پرورشی آموزش و پرورش از دوره دبستان این اردوهای ویژه را راه اندازی کند.

خصوصیات مهم و قابل تاکید این اردوهای دانش آموزی

حال این اردوها باید چه خصوصیاتی داشته باشد؟ مهم این است که اولا تیم های انتخابی برای اردوها ثابت باشند و طی سالها تغییر نکنند. حداقل در طی دوره دبستان یا دوره متوسطه تغییر بین اعضای گروه های اردویی ایجاد نشود. از دبستان این تیم های ثابت انتخاب شوند. مهمتر اینکه تیم های این اردوهای ثابت و پیوسته با دو یا چهار گروه دانش آموز از مناطق مرفه نشین و مناطق متوسط یا کم توان مالی باشند.

دانش آموزان بدون اینکه برایشان توضیحی داده شود که چرا در این اردو های مستمر حضور پیدا می کنند به این اردوهای دانش آموزی برده می شوند که می تواند فاصله زمانی فصلی داشته باشد. در این اردوها چه اتفاقی خواهد افتاد؟ وقتی از دوره دبستان این گروه های ثابت اردویی شکل بگیرند، کودکان خیلی زودتر با هم پیوند دوستی می بندند و در شروع دوستی هایشان کمتر مفهومی از ثروت و کم توان مالی وجود دارد و فقط کودکانه با هم رفیق می شوند.این رفاقت ها با انجام اردوهای مستمر باعث پیوند دوستی بین کودکان طبقات مرفه و کم توان می شود. این دوستی ها چون اردوها بین گروه های ثابت است در دوره متوسطه هم ادامه پیدا می کند و این پیوند عمیق تر و هدفمند تر می شود. اینجاست که حرکت اصلی چرخه اقتصاد شکل می گیرد.

رفاقت های کودکی حال به پیوندهای دوستی برای اهداف بزرگسالی نزدیک می شود با این تفاوت که اگر امروز جوان قشر کم توان مالی ایده و خلاقیت و توان ایجاد یک بیزینس قوی و سودآور را دارد ولی پولش را ندارد با توجه به پیوندهای دوستی با هم سن و سال های طبقه مرفه که بخشی از مسیر دوستی هایشان بخاطر اهداف مشترکشان است با هم شروع به کار کنند. غنی و کم توان مالی در کنار هم با شناخت کافی از شخصیت و توانایی های همدیگر کار را شروع می کنند. فاصله طبقاتی را از بین می برند و ضمن ایجاد جامعه همدل یک چرخه اقتصاد سالم نیز می چرخد.

این ایده یک طرح خیالی نیست و در کشورهایی از سالها قبل آغاز شده است و نتیجه موثر خود را نشان داده است. یعنی آموزش و پرورش بدون صرف بودجه کلان و وقت زیاد می تواند به شکل گیری یک جامعه سالم اجتماعی و همدل کمک بزرگی کند. فاصله طبقاتی را محو کند و چرخ اقتصاد را نیز بچرخاند.

فقط باید این اردوها از دوره کودکی و بین افراد ثابت از مدارس بالا شهر و مرفه نشین و افراد طبقات دیگر شکل بگیرد و برای ایجاد دوستی بین آنها نیز مربی  و معلم و ناظم و خانواده دخالتی نداشته باشند بلکه کودکان با توجه به مشترک هایشان ، خودشان همدیگر را پیدا کنند و ادامه دوستی را طی کنند تا به سن گام برداشتن در مسیر هدف آینده برسند و آنجا دستان هم را بگیرند برای رسیدن به هدف های مشترک که نتیجه این پیوند های رفاقت ریشه دار و براساس شناخت مناسب را همه جامعه خواهند دید. ضمن اینکه میانبری خواهد بود برای رشد اقتصاد، فرهنگ و سلامت جامعه که نوید روزهای بهتر برای آینده می دهد.

آموزش و پرورش از همین امسال و دوره دبستان می تواند این گام را بردارد .

رسیدن به کشوری مرفه و همدل با طبقه متوسط گسترده و پر جمعیت

جالب است مدیران بخش پرورشی آموزش و پرورش بدانند که یک مطالعه گسترده جهانی بر روی طرح های مشابه به این نتیجه رسیده است که ارتباطات اجتماعی کودکان و نوجوانان در طبقات مختلف اجتماعی  راهی برای خروج از فقر است.در طول چهار دهه گذشته، شرایط مالی که کودکان در آن متولد شده اند به طور فزاینده ای تعیین کننده آن بوده است که در  بزرگسالی به کجا رسیده اند

 دوستی‌های بین طبقاتی چیزی که محققان آن را ارتباط اقتصادی نامیدند تأثیر قوی‌تری نسبت به مدیریت های کلان اقتصادی خواهد داشت و به چرخش پول و سرمایه به روش مناسب کمک می کند .دوستان فرصت‌هایی را برای همدیگر مهیا می کنند  و شکاف طبقاتی  را از بین می‌برد.

دوستی طلایی فقیر و غنی و شکل گیری جامعه سالم

 هر چه ارتباط بین فقیر و غنی یک جامعه بیشتر باشد و کودکان این دو طبقه با همدیگر بیشتر پیوند دوستی داشته باشند ،بهتر می‌تواند کودکان را از فقر نجات دهد.

شکل گیری ارتباط بین فقیر و غنی یک جامعه تنها به حرکت بهتر اقتصاد کشور نمی انجامد بلکه سرمایه های ارزشمند اجتماعی ایجاد می کند که باز هم نقش طلایی در بهبود اقتصادی جامعه دارد .

با شکل گیری ارتباط طبقات فقیر و غنی میزان کارهای داوطلبانه افزایش می یابد. همدلی و دوستی اجتماعی بیشتر می شود. خشونت اجتماعی کاهش می یابد. افراد ثروتمند عمدتاً دوستان ثروتمند و افراد فقیر عمدتاً دوستان فقیر دارند و این رفاقت ها در ادامه به شکل گیری طبقه متوسط گسترده در جوامع کمک می کند که هر چقدر طبقه متوسط بزرگتر شود یعنی قشر فقیر کاهش یافته است. فقر در فاصله زمانی نه چندان طولانی آمار محدودی می یابد که در همین مسیر آسیب های اجتماعی کاهش و پیوندهای اجتماعی عمیق تر می شود.

همه این مسیر بدون بودجه کلان برای کشور شکل می گیرد. یعنی با اندک هزینه یا حتی می توان گفت از بسترهایی که وجود دارد استفاده می شود و جامعه مسیر درست را طی می کند.